დღეები გადიოდა..
ძალიან ძალიან სწრაფად..
ლიზა და ჯონქუქი ერთამენთს არც ეკონტაქტებოდნენ.
მათ შორის პატარა კომუნიკაციის საშუალებაც არ იყო.
რადგან ჯონქუქი ბავშვის ბულინგის საქმეზე მუშაობდა ლიზას კი კურსის დასამთავრებელი გამოცდები ჰქონდა.
ამას კი მთელს ძალისხმევას ახარეჯებდა.
რამდენჯერმე მომხდარა ისე რომ ჯონქუქი და ლიზა ერთ ლიფტში ან თუნდაც ერთ ოთახში მომხვდარან მაგრამ გოგონა ინიციატივას არც კი იჩენდა ჯონქუქი კი მარტო მოქმედებას არ აპირებდა ლიზასგანაც თუ იგივეს არ იგრძნობდა.
მათი მეორე სემესტრი ზამთარში მთავრდებოდა ზამთრის არდადეგებზე და ზუსტად ამ დროს უნდა დაბრუნებულიყო ჯონქუქი უკან და ლიზას და ჯონქუქს შორის ალბათ ურთიერთობაც დასრულდებოდა.
რამდენიმე კვირის წინ ერთ ერთმა მასწავლებელმა ჯონქუქს მასთან ერთად ყავის დალევა შესთავაზა.
და ჯონქუქმაც უარი არ თქვა..
ლიზაზე და ვიღაც "მაგარ" ბიჭზე გაბრაზებული მასწავლებელთან ერთად რამდენჯერმე წავიდა პაემანზე.
ხელიც კი მოხვია მას ლიზას თანდასწრებით მაგრამ მაინც გრძნობები არ ქრებოდა..
პირიქით მისი დანახვის დროს უფრო და უფრო მძაფრადებოდა სხეულში.
ფინალურების დასასრულს მოსწავლეები კამპუსებიდან ზოგი სახლში ბრუნდებოდა არდადეგებზე ზოგიც რჩებოდა და ქალაქს უფრო მეტად და ნაყოფიერად ათვალიერებდა.
და ლიზას "სამეგობრომაც" გადაწყვიტა ეს არდადეგები ათასად არ წასულიყო და მთელი დრო ქალაქის კლუბებში ეხეტიალა.- რომელი მასწავლებელი რჩება სკოლაში? იკითხა ჯეიმიმ და გოგოებს გახედა რომელებიც ლაილას და ლიზას ოთახში იყო შეკრებილი.
- ჯონქუქი არ გადის სკოლიდან! ხმადაბლა თქვა ლიზამ და ტელეფონს დახედა.
- ნაომი აღარ ეტენება? წამოიძახა ანამარიამ და დანარჩენების სახეს გახედა.
-ნუ ალბათ იმიტომაც არ გადის რომ ერთად ღამე უნდა გაატარონ! ჩაიღიმა ჯეიმიმ და ლიზას სახეს გახედა.
-ჯეიმი ტრაკი დააყენე რა!
- რა არის საყვარელო? გაწყენინე? ჯეიმი ხელი მოსახვევად ასწია მაგრამ ლიზა წამოდგა და ხალხს გახედა.
-ჩაიცვით და ღამის თორმეტ საათზე ჩემს კართან იდეგით..
დანარჩენს მე ვიზავ!
ჩაიღიმა გოგონამ და ხალხი ოთახიდან დაშალა.
მართლაც სანამ საათი თორმეტს ჩამოკრავდა ყველამ კლუბში ჩასაცმელი ტანსაცმელი მოირგო მხოლოდ ლიზა ფიქრობდა იმას თუ რა გაეკეთებინა..
და მოიფიქრა..
შავი მომდგარი კაბა და ტყავის მაღალი ფეხსაცმელი ჩაიცვა.
თმა გაიშალა და ჯინსის მოკლე ქურთუკი მოიცვა.
ფეხსაცმლის ელვა ნელა აიწია და თორმეტ საათზე მეგობრებს შეეგება რომლებიც ლიზას ნაბიჯებს დასდევდნენ.
ჯონქუქი თუ რომელიმე მოსწავლეს დაინახავდა გარეთ არც ერთს გაუშვებდა ღამე..
ამიტომ ან უნდა გაპარულიყვნენ ან მასწავლებელი უნდა დაებოლებინათ.
რა თქმა უნდა ლიზამ აიღო ეს მოვალეობა და დერეფანში მომავალი ჯონქუქი რომ დაინახა ნელა ფეხი წინ გადადგა და მის სახეს დააკვირდა..
დანარჩენები წრეს არტყავდნენ რომელსაც ადვილად დაინახავდა გვერდძე რომ გაგრძელდა მაგრამ ჯონქუქის ყურადღება ლიზასკენ იყო გვერდძე გახედვას არც კი აპირებდა.
ლიზამ კი ტელეფონი აათამაშა ხელებში მოკლე კაბა ძალით ჩამოიწია და ნელი ნაბიჯებით წინ წავიდა.
ტელეფონში კი რაღაცეებს აწვალებდა და ჯონქუქს ანახებდა რომ ის სულ ცალ ფეხზე ეკიდა.
გვერდზე ბაკა გულით ნელა გაუარა და ფეხსაცმლის თავი ნელა აიწია ტელეფონი ჯიბეში ჩაიდო და უკვე მეორე ნაწილში მყოფი ბავშვები უნივერსიტეტიდან გაიყვანა.
ჯონქუქი კი ისევ რამდენიმე წუთი გაშეშებული იდგა და მის უცაბედ გამოჩენაზე ფიქრობდა.
სამეგობრომ კლუბში მალევე მიაღწია
ბევრი დალიეს..
ბევრი იცეკვეს..
ზოგმა ექსტაზიც კი გასინჯა მაგრამ ლიზა ფეხი ფეხ გადადებული სავარძელზე იჯდა და წინ მიმავალ ყველაფერს შეყურებდა სანამ ლაილას საჯდომზე ხელი არ მოარტყეს და კედელზე მწარედ არ მიიმწყვდიეს.
ლიზა წამებში წამოხტა სავარძლიდან და ბრბოში გზა გაიკვლია.
იმ ბიჭთან მივიდა და ზურგში მუშტი მიარტყა ჯერ ნელა რომ მისკენ შემობრუნებულიყო.
-უკაცრავად? მაღალმა ბიჭმა გოგოსკენ მიიხედა და ლალიას ხელები მოაშორა.
-შეჩერდები თუ გაიძულო შეჩერება?
- პატარა შენ მერე მოგხედავ.. ლაილას ხელები გადაუსვა და ლიზასკენ მიბრუნდა.
ლაილა კი ბიჭისკენ გაიქცა ტირილით.
-რაო რა მითხარი ფისო?
ლიზამ ამის გაგონებაზე ჩაიცინა და კეფა რამდენჯერმე დაატკაცუნა.
-შენი ფისო ვინ არის?
-შენ.. აათვალიერა ბიჭმა და მისკენ ასწია ხელი სანამ ლიზამ მაჯაზე მწარედ მოუჭირა ხელი და დაბლა მოისროლა.
კეფაში წვდა და მის ყურამდე მიაღწია.
-ახლავე მეც და იმ გოგონასაც ბოდიში მოუხდი თორემ გეფიცები აქ რა ამბავიც დატრიალდება შენთვის ყვერდების მოჭრა უფრო უმტკივნეულოდ ჩაივლის და თუ გგონია რომ გოგო ვარ და შენნაირ ტრაკში პეროში გაყრილ ბიჭს ფეხქვეშ ვერ გავიგებ ცდები, მაგრამ თუ მაინც შენი არაფრის მქონე გონება გაიფიქრებს რომ ჩემთან საქმის დაჭერა შეიძლება (ჩაიცინა) დაფიქრდიი და მიხვდები რომ არც ერთი ჩემი სხეულის ნაწილი ცოცხალს არ დაგტოვებს შემდეგ კი დანარჩენები მოგხედავენ ..
გაუღიმა და მისი მაისურიდან ხელი უხეშად მოაშორა.
რამდენიმე წუთში ლაილა და დანარჩენი სამეგობრო წრეში მოგროვდა და იმ ბიჭს წინ დაუდგა.
-ბოდიში გოგონა და შენ დიდი ბოდიში!
-კიდევ? ჩაახველა ლიზამ და ბიჭს გახედა.
-სირივით მოვიქცი რომელსაც უკნიდან ხმარობენ! ჩაახველა და იქაურობას მალევე მოშორდა.
ყველამ კი ლიზას ჩაღუნულ სახეს შეხედა მან კი ჩაიღიმა და შავი ფეხსაცმლიდან ჭუჭყი მოიშორა.
-რა უქენი? ხმადაბლა თქვა ლაილამ ყველამ კი ლაილას გახედა.
"რა უქენი?"
-ცოტა შევაშინე!
ჩაიცინა ლიზამ და იმ სავარძლისკენ წავიდა სადაც ჩანთა და ტელეფონი ედო.
ამ დროს კი დაცვა მივიდა გოგონასთან და ხმადაბლა ყურში უთხრა.
-შეიძლება ხმადაბლა და უხმაუროდ დატოვოთ აქაურობა?
-რატომ? გაიკვირვა ლიზამ და აღებული ჩანთა ნელა მოიკიდა.
-იმ ბიჭმა თქვენზე თქვა რომ სიკვდილით დაემუქრეთ..
ამაზე ლიზამ გადაიხარხარა და დაცვას ხმამაღლა უთხრა.
-ყვერების დაჭრა სასიკვდილო განაჩენია?
- კაცებისთვის კი.. ჩაიცინა დაცვამ და გოგონას კარამდე გაუძღვა
-იქ ხალხის ბრბოს ხომ ხედავთ.. უთხარით რომ ლიზა წავიდა! ჩანთა მოიკიდა გოგონამ და კლუბის კარი ფრთხილად შეაღო ბაკა ბუკით გამოვიდა და უნივერსიტეტისკენ ხმადაბლა წავიდა.
შესასვლელთან კი რა დაინახა?
ჯონქუქი და ნაომი როგორ იდგნენ და საუბრობდნენ..
თანატოლები იყვნენ ორივენი ორივე ფსიქოლოგი ალბათ ერთი აზროვნებაც ჰქონდათ მაგრამ ლიზა ნერვებზე იშლებოდა მათ რომ ხედავდა.
ზუსტად კართან იდგნენ ლიზამ როცა მათ ჩაუარა და ხმადაბლა მიესალმა.
- გამარჯობა! ქალბატონო საიდან მოდიხარ? ხმადაბლა კითხა ნაომიმ და გაუღიმა.
- არც ისე საინტერესო ადგილიდან! ჩაიცინა გოგონამ და ჯონქუქს არც შეხედა.
-ნახე რა ლამაზია! ხმა ამოიღო ჯონქუქმა ლიზამ კი მას შეხედა და გაჩუმდა.
გოგონები ვერ მიხვდნენ ვიზე იყო ლაპარაკი.
-არა ნაომი? რა ლამაზი სტუდენტია!
ჩაიცინა ჯონქუქმა და ლიზას გაშეშებულ სახეს დააკვირდა.
-კი ძალიან.. მოუჭრა ნაომიმ და გოგონას გახედა.
-დაგტოვებთ.. ამოიოხრა ლიზამ და უნივერსიტეტისკენ ნელა წავიდა.
ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა კარს ნელა შეაღო და ტანსაცმელებიც ნელა დაიძრო ტანიდან.
თან ჯონქუქზე ეფიქრწბიდა მის თვალებზე სახეზე ხელებზე.
ყველაფერზე..
რამდენჯერმე ცრემლიც მოადგა მაგრამ თავი შეიკავა და პირსახოცი შემოხვეული სააბაზანოში გავიდა..
რამდენიმე წუთში უკან დაბრუნდა და საცვალი და ლიფი ტანზე ნელა გადაიცვა.
მაგრამ კარზე კაკუნმა მიიპყრო მისი ყურადღება.
ჭუჭრუტანიდან რომ გაიხედა და იქ მდგომი ჯეიმი დაინახა ჭრიალი დაიწყო და კარადაში შევიდა რადგან ჯეიმი მას კითხვებს დააყრიდა ამის თავი კი გოგონას ნამდვილად არ ჰქონდა.
კარადაში შეძვრა და უკან უკან დაიწყო წასვლა სანამ ვიღაცის სილუეტს არ შეახო ხელი.
უკან გაიხედა და ჯონქუქი იყო ატუზული რომელსაც თვალები დახუჭული ჰქონდა.
ლიზამ ის რომ დაინახა და დასაყვირებლად მოემზადა ჯონქუქმა ხელები ასწია და მის პირზე მოათავსა.
-ჩუმად! ხმადაბლა უთხრა და გოგონა მის დაბლა მოათავსდა ჯონქუქმა ხელები მისი ყურების გვერდებზე დაალაგა და თავი ზემოთ ასწია.
-აქ რა გინდა? ხმადაბლა თქვა ნახევრად შიშველმა ლიზამ და თანლვი გვერდძე გასწია.
-ნაომის ვემალებოდი..
-მაინც და მაინც ჩემს ოთახში?
ამაზე ჯონუქუქი გაჩუმდა და თავი მისი სახისკენ გასწია.
გოგონამ კი გვერდძე მათავსა თავი და ხმადაბლა ამოიოხრა.
- ამას როდემდე უნდა აკეთებდე?
-ამას?
-თავს როდემდე უნდა მარიდებდე? ხმადაბლა უთხრა ჯონქუქმა და ხელი ნელა დაბლა ჩააცურა.
გოგონამ ხმა არ ამოიღო და უბრალოდ თავი ჩაღუნა.
-როგორ უნდა შეგიყვარო როცა შენზე არაფრის გაგების უფლებას არ მაძლევ?
-მაშინ ნუ შემიყვარებ.. მგონი ეს უკეთ..
-მერამდენედ ამბობ ამას? მაგრამ უკეთესი არასდროს არ არის! და არ შემიძლია რომ არ შეგიყვარო! იმისდა მიუხედავად რომ თავის გაცნობის უფლებას არ მაძლევ მაინც მიყვარხარ! გიჟური სიყვარულია!
ამოიოხრა ჯონქუქმა და გვერდძე გაიხედა.
-სიყვარული რომელსაც შენ არ აღიარებ!
-ძუკნასავით ნუ გამოგყავარ!
-ძუკნასავით იქცევი!
-არა!
-კი!
-არა!
-კი!
-არა!
კის თქმა აღარ გახდა საჭირო ჯონქუქმა დაბლა დაიწია და ლიზას გამომშრალ ტუჩებზე აკოცა რომელზეც ალკოჰოლის და ცოტა ლიმნის გემო იყო შემორჩენილი.
გოგონაც აჰყვა მას კოცნაში და გამკვრივებულ ზურგზე ნელა აუსვა ხელი.
კეფაზე კი მეორე ხელით დაუწყო ფერება.
ჯონქუქმა არც დაიცადა ისე ჩამოუწია ლიზას ბიუსტჰალტერი და მის მკერდს ნელა მოავლო ხელი.
ტუჩები არ მოუშორებია ისე ეხვეოდა ერთი ხელით გოგოს თეძოებზე და მეორე ხელით მკერდს მწარედ უწვალებდა.
-მინდა რომ მაკოცო! კოცნაში ამოიბუზღუნა გოგონამ ჯონქუქმა კი ჩაიცინა და ოდნავ თავი დაბლა დახარა გოგონას მკერდს ენა ნელა აუსვა შემდეგ კი მწარე კოცნების დატოვება დაიწყო..
ჯერ უკოცნიდა შემდეგ მწარედ უწოვდა..საჯდომზე ხელს მწარედ უჭერდა.
ყველაფერს ერთად აკეთებდა რადგან მის სხეულს სასტიკად იყო მონატრებული.
როდესაც კარადიდან გამოსასვლელად მოემზადნენ და საქმის ლოგინში გაგრძელებას კარიდან გაცოფებული ლაილა შემოვიდა რომელსაც მხარი წყვილისკენ ჰქონდა მოქცეული.
ლიზამ ვეღარ მოტვინა და ჯონქუქი თავის ლოგინში ჩააწვინა და სქელი პლედი გადააფარა თვითონ კი რაღაც მოიხვია და ლაილას გაღიმებული დახვდა.
- გამარჯობა საყვარელო!
ჩაიღიმა ლიზამ ლაილამ კი ხელი აუწია და ჩანთა იქვე მიაგდო..__________ გამიხარდება თუ წაიკითხავთ რადგან მნიშვნელოვანია
დავდეიი..
და არ გამლანძღოთ სოფელში ვარ მეპატიება..
და იეს მაგარი ამბავი მაქვს!
გახსოვთ წიგნზე რომ გეუბნებოდით?
დამწყები თავები აქ დაიდება მხოლოდ დასათესად ღირს თუ არა ჩემი წვალება და თქვენ შეფასებას ველოდები რა თქმა უნდა.. რადგან საბოლოოდ კონკურსში უნდა ჩავერთო.
რაც შეეხება ჩემს ვინაობას საბოლოოდ არც ერთმა თქვენგანმა არ იცით რა მქვია!
ლიზი არ მქვია იმისდა მიუხედავად რომ ლიზი სახელი ძალიან მიყვარს.
და კიდევ ზოგ ადამიანს დიდი ხნის.წინ ვითომ ჩემი ინსტაგრამ გვერდი მივეცი..
სინამდვილეში ჩემი არ არის..
ერთი გოგოსია რომელსაც დახმარება ვთხოვე..
ამისთვის ბოდიში რადგან ძალიან ბევრი მიზეზი მაქვს იმისა რომ დავრჩე ანონიმი და არა ყველასთვის ცნობილი ამიტომ ჩემი ვინაობა რაც ყველას გავაცანით არის გამოგონილი..
არ ვარ ლიზი..
მე ვარ ანონიმი მწერალი რომელიც შეჯიბრშიც ასე გავა..
მე ვიქნები ანონიმი..
რადგან პოპულარობა კიდევ ერთი მიზეზია იმისა რომ ადამიანი გახდეს არამქვეყნიურად საზიზღარი არსება..
ამიტომ მირჩევნია რომ ანონიმი ვიყო..
და ხო მთავრი ის არის რომ არ მაქვს ინსტა და არც ფბ არ მაქვს არანაირი სოციალური ქსელი ვარ უბრალოდ მწერალი რომელიც წერს რაღაცებს
იმედია გამიგებთ..
და მიმიხვდებით!
იცოდეთ რომ მიყვარხართ..
ეს კი უბრალოდ თავის დასაცავად გავაკეთე რადგან ზოგი ადამიანი ძალიან ბოროტულადაა ჩემთვის განწყობილი..
მიყვარხართ..
და ძილინებისა..
ეს ფიქცია რამდენიმე თავში დასრულდება და დაიწყება ჩემი ნამუშევარი *თეთრი ყვავი* ვინმეს მეტი თუ დაგაინტერესებთ შეგიძლიათ პირადში მომწერეთ..
მიყვარხართ
ESTÁS LEYENDO
ჩემი მასწავლებელი/ჯეონ ჯონქუქი/(Complete✓)
Fanfic-ბატნონო ჯეონ თქვენ.. -ჩემს სიტყვას არასდროს ითვალისწინებ!მიყურებს გამწარებული ლექტორი და მიახლოვდება. -არა მე.. -ბატონი ჯეონი აღარ! მოგიწევს სხვა რაღაც დამიძახო... 🔞🔞🔞