The Art of Falling

Chapter 1: I Am Your Worst Nightmare

Sabi nila ang pagkanta ang pinakamabisang pang move on, well bukod po yun sa PAGKAIN haha .. para saakin lamang ang kaisipang yang hehe...

"Parang di ko yata kaya ang mabuhay ng wala ka, aanhin ang pag-ibig kung puso- ...what the?"

Someone removed my earphones. Who the heck?

Lingon sa paligid. Daming tao.

Then someone snap his fingers in my face kaya naman nagsalubong ang mga kilay ko, I hate stranger messing up with me, I would kill him.

"Hey you, don't you know the word HIYA?" ai ang taray, ansabeh? He's infront of me. Baka siya ang walanghiya.

"Are you talking to yourself?" Pambabara ko agad sakanya. Hindi ko sana papatulan ang gwapong nilalang na toh, pero he change my mood eh. Sarap mag-emo tapos bigla siya eeksena.

He chuckled.

Aba't ai nakow mapapatay ko talaga toh.

Give me my caliber 45.

"Baka nakakalimutan mong nandito tayo ngayon sa loob ng LRT, ...siksikan na nga SUMISIGAW ka pa sa harapan ko." He put an emphasis to his word, sumisigaw.

The last time I remember kumakanta ako at hindi SUMISIGAW.

Bastos talaga ng lalaking toh.

"Wala kang pakialam Philippines is a free country." Sigaw ko sakanya.

"Even you're breaking someone's eardrum?" Pinapainit niya talaga ang ulo ko ang init na nga dito sa loob ng LRT, sarap niyang bigwasan, nakangiting aso pa.

I rolled my eyes and keep silent.

Magpanggap na walang tao sa harap ko is the best way para inisin siya.

But then...

"Ipagpipilitan mo parin yang gusto mo?" Ayaw niya talaga akong tigilan ah, humanda ka.

Tears crossed in my rosy, smooth, pimple free cheeks. I saw worries in his face. "Ilang ulit ko nang sinabi sayo hindi ako magpapalaglag..." I shouted to him at nangyari naman ang gusto kong mangyari, people around us caught our attention.

Humgulgol ako.

o_o" Nanlaki ang mga mata niya.

"Pwede wag mo na ako pilitin pa dahil ayoko kahit ano pang sabihin mo" Hampas ko sa dibdib niya para kunwari may props pero hindi naman masyadong malakas.

Hindi naman siya makaiilag dahil nga siksikan.

"What are you talking about miss?" Marahas na bulong niya and hold my arms tight. Ouch ah.

" Mahal ko ang batang toh. Kung hindi mo siya kayang buhayin pwes hayaan mo na kami." Sabay hawak ko sa tiyan ko. Lalong nanlaki ang mga mata niya.

"Anong klaseng lalaki ka, wala kang konsensiya." Sabi ng isang ale.

Yan nga ang gusto kong mangyari ipahiya niyo siya gaya ng pagpapahiya niya saakin.

"Wala kang paninindigan" Sabi naman ng isang mama.

"Matakot ka naman sa Diyos bata." Sabi ng isa pang matanda.

"Ang sama mo." Sabi na naman ng isa. Parang anumang sandali ay gusto siyang sapukin ng mga tao. haha, kawawa naman.

Lumunok siya at nag deathglare saakin.

Oh come on, wa epek saakin yan haha. I gave her a lipsided smile.