Summer to Forget ✔️

08

The event's tiring but it wasn't done yet, though I really wanted to go home. Kakasimula pa lamang ng Intrams namin kaya may dalawa pang araw bago naman matapos ito.

Today's wednesday so probably it will end during fridays. So I was happy to have two days free from another class sessions despite the fact that this will be boring for us, who are not players.

Alas tres pa lang ng hapon pero inaantok na ako sa sobrang pagod. Nagsisimula na ang mga green team sa pagpeperform ng kanilang yell at sinundan ng yellow team. Nang nagsimula na ang red team ay doon kami tinawag upang kami ay susunod na magpakita sa aming nagawang yell. Isa ito sa dahilan kung bakit mas lalo akong nai-stress dahil kailangan namin itong iparinig at ipaaral sa iba pa naming kagrupo habang tuwing uwian naman ay nagpapraktis kami ng banda.

When we finished performing our yell, I decided to go to the canteen to buy a bottle of water. The biggest canteen in our school in near on our big ground kaya dito na rin ako dumeritso para makapili na rin ng makakain baka sakaling mabusog at hindi na a-antokin. But then a bunch of cool girls arrived. Lumiko na lang muna ako at naghanap ng mauupuan. I watched them as they bought their brunches but then the coolest among them approached me. It was Praia, the keyboardist and the band's back ground singer also. The coolest girl I've ever seen.

“Hey Tam, have you heard the news?” she asked me and pulled a chair and sat in front of me. She's holding a bottle of Nestea and drink at it cooly.

“What news?” I asked her too since I have no idea on what she's saying.

“Oh, so you haven't heard about it. It's the mayor's invitation.” pabitin pa nitong saad bago pinunasan ang kaniyang bibig ng kaniyang itim na panyo.

“Pabitin ka rin eh no?” naasar ko ng tanong sa kaniya at bahagya itong natawa sa inasal ko.

She rolled her eyes at me before talking again. “The mayor invited us to perform on his birthday on Friday night.”

“Hindi naman kami ang nanalo.”

“Well, your boyfriend recommended you to sing with him and the mayor likes you to sing for his birthday too.” sagot pa niya at inikot muli ang mga mata.

Naku! Sarap kurutin ng mata. Nakaka-gigil.

“Hindi ko siya boyfriend.” sabi ko sa kanya pero parang hindi na ito nakinig at lumabas na.

Doon pa lamang ako nabigyan ng pagkakataong makabili at uminom ng tubig kahit kanina pa ako nakaramdam ng uhaw.

Napa-isip na rin tuloy ako sa sinabi niya at doon ko nakumpirma noong pagkabalik ko sa silid namin at masaya itong sinabi sa akin ni Ashwin. He congratulated me for my first upcoming performance outside the campus. Napaisip rin ako kung sasabihin ko ba ito kay Daddy at sa mga kapatid ko?

Pero ang tanong mai-pagmamalaki ba nila ako sa gagawin kong ito? Kung sasabihin ko rin naman ito kay Daddy paano kung gamitin niya ako upang manghikayat para sa dadating na eleksyon? Kakayanin ko ba?

“By the way Tam, practice daw bukas sabi ni Czesar.” sabi pa niya bago ako nagpaalam.

Besides, hindi pa nagpaparamdam sa akin si Czesar simula kanina. Ganoon ba siya ka-busy sa ginagawa niya?

Nangyari nga iyong sinabi sa akin ni Ashwin kahapon kaya nandito kami sa hindi na inu-ukupa na silid, nagpa-praktis para sa ipeperform namin bukas ng gabi. Tapos na nilang i-pinakita sa akin kung anong mga ka-kantahin kaya nandito ako sa isang sulok upang pakinggan ang isa sa mga kanta na kakantahin namin bukas. Sa limang kanta ay ito lamang ang hindi pamilyar sa akin kaya ito ang mas pinagtuonan ko ng pansin at oras. Kanya kanya kaming praktis habang minemorya namin ang mga kanta’t tono nito.