Emperor, Why me?!

Chapter 37

Emperor, Why Me?
Chapter 37

Previously...

"Anot ang babaeng walang takot na maghagis sa akin ng paso ay natatakot.. sa simpleng pag hakbang ko lang?" Ngumisi sya. Nahagis ko tuloy ang unan na hindi nya naiwasan.

"K-kirino!" Napalunok ako.

Still Kirino POV

"Ahh..."

Handa na ko sa pagtama ng nakakatakot nyang mata. Hay nakakainis! Help!

Nakapikit sya ngayon at dibpa dumidilat. Nagtago ako sa kumot na parang magagawa ako nung itago at di makita ng ika syam na prinsipe.

"Ran..ma..ru... ki...ri...no"

Nagtakip ako ng tenga. Hala hala ano kayang gagawin nya.

Bigla nyang hinila ang kumot ko pero napigilan sya ng may kumatok.

"Prinsipe! Ang mga barbaro ay nasakop na ang pinagtutuluyan ng heneral!"  Isang tinig ang syang sumigaw.

Sa pagkakataong ito. Ako na ngayon ang nag alis ng kumot at agad lumapit sa pintuan. Hindi ako napigilan ni shindou dahil mabilis ang kilos ko.

Agad kong kinuwelyuhan ang lalaking nagbigay ng balita.

"Nasan ang ama ko? Sabihin mo! Nasan na ang heneral!!" Ang higpit ng pagkakahawak ko sa kanya kaya natakot sya

"Ang--heneral ay l-ligtas. Nasa gilid sila ng ilog Arkansas..." ng marinig ko yun agad akong pumasok sa loob ng kwarto ko.

"Kirino!" Sigaw ni shindou.  Sa pagkakataong ito hindi ko na sya papakinggan.

"Ano? Magpapadala ka muli ng batalyon? Hindi tao ang kailangan ni papa. Ang kailangan nya utak at lakas.''

Magsusuot na sana ako ng armor ko. Pero hinila nya ito. Akala nya mapipigilan nya ko? Hindi nya ko napigilan.

Lumabas ako at sumakay sa aking kabayo. Hindi nya ko nahabol.

Ama.. parating na ko.

Sisiguraduhin ko na mananalo tayo sa pagkakataong ito.

Pumito ako at lumipad palapit sa akin ang kalapati. Nagbigay ito ng signal sa mga kaibigan ko kasama ng mga kaibigan nyang kalapati.

"Ilog Arkansas! !" Sigaw ko

@Neechan