Story cover pic
මම Park jimin මම Busan වල ඉදන් Seoul ආවේ dancing academy එකකට joined වෙන්නයි..
මම ඔම්මටයි අප්පාටයි පස්සේ වැඩියෙන්ම ආදරේ කලේ dancing වලට ඒකට හේතුව මගේ පාලුව තනිය දුක වේදනාව මේ හැමදේම නැතිකරන්න පුළුවන් උන එකම දේ dancing විතරයි.මට high shcool ඒකේවත් වැඩිය යාලුවෝ හිටියේ නැහැ.. ඒ නිසාම මම මට ඉඩ ලැබෙන හැම වෙලාවකම dancing room ඒකේමයි හිටියේ. මගේ ජීවිතේ උනේ dancing ඒ නිසාම මම dancing වලට තින මගේ හැකියාව ඉලටම දියුනු කරගන්න මට පුලුවන් හැම දේම කලා. Dancing teacher උනත් මට ගොඩක් ආදරෙයි. ඉගෙනීමටත් වඩා මම dancing වලට ආදරේ කරන නිසා ඔම්මයි teacher යි මාව Seoul වල තියෙන හොදම academy එකට යන්න ගොඩක් උදව් කලේ. මගේ high school එකෙන් මගේ දක්ෂතාවය නිසාම මට academy එකට යන්න scholarship එකකුත් හදල දුන්න.
අන්තමට මම බූසාන් වලට සමු දීල මගේ එකම හීනෙ හැබෑකරගන්න seoul අහස යටට එන්න පිටත් උනා. මං නං හරිම සතුටින් ඒත් මගේ ඔම්ම එයාගෙ ඇස් මානෙන් මම ඈත් වෙන එක ගැන ගොඩක් දුකින් ඒත් එයා ඒ දුක හංගගෙන හිනාවෙලා ඉන්නව කියල මට එයාගෙ ඇස් දිහා බැලුවම කියන්න පුළුවන්.
Seoul හරිම ලස්සනයි. ඒ ලස්සනත් විද විදම ආසාවෙන් Seoul ආපු මම academy එකට ඇතුලත් උනේ හරිම ආසාවෙන් මට Seoul වලම ඉන්න වෙන නිසා මම academy එකේ hostel එකේම නැවතුනා.
මෙතන ඉන්න ගොඩක් ලමයි වෙනත් නගර වල ඉදන් ආපු අය ඇත්තටම මම joined උන batch එක පටන් අරන් දැන් ටික කාලයක්. basic dancing මට පුළුවන් නිසයි මම මේකට වැටුනේ. Academy එකට එද්දි හවස් උන නිසා මම මට ලැබුන room එක හොයන් ගියා.
ආ...... මේ තියෙන්නේ 97......................*******...........................
*******ඉතින් මේ මගේ පලවනි ff එක boring ද දන්නෙ නෑ මම මට පුළුවන් තරම් හොඳින් කළා...
ඉස්සරහටත් හැමෝම කියවයි කියල බලාපොරොත්තු වෙනවා....
කියවපු හැමෝටම ගොඩක් ස්තුතියි...
කැමතිනම් comment ඵකක් දාන්න
කතාව හොදයි නම් vote කරන්න.
😍😍😍😘😘😘😘2021.08.10 Author Note.
මම මගේ මුල්ම ff අවුරුද්දකට පස්සෙ බලනකොට ඒව හරිම දුර්වල තත්වෙක තියෙන්නෙ කියල තේරුනා. ඒ නිසා මම re write කරනවා. ඉස්සර වෙලාම කියවන අයට හොදයි.
ඒත් කිලින් කියවපු මගේ readers ලගෙන් මම සමාව ඉල්ලනවා.
JE LEEST
My Angel. 《Completed》
RomantiekHe is a 20-year-old boy with an innate ability to dance; From the childhood, the only thing he received from his colleagues was unbearable harassments and insults. With the passage of time and those heartbreaks from the friends, he became more and m...