قدر

الفصل السابع

البارت السابع (قدر)
عمرو سابها ومشى
ميرنا بحماس: هو انا بحبك من شويه اه
دلال: مين ياعمرو
عمرو:  ده خالى محمد بيسأل وصلنا ولا لا وهنتأخر ولا ايه الظروف
دلال:  امم
معتز بنرفزه:  بيطمن على ايه هنخطفكوا يعنى ولا ايه يادلال خلى اخوكى يظبط. كلامه
عمرو:  فى ايه عمى محصلش حاجه لكل ده هو بيشوف وصلنا ولا ايه مش شرط انه خايف منك
مياده: لا خالك مش بيأمن لينا وبيخاف كمان
دلال بنرفزه: قوم ياعمرو هنشوف الشقه عشان نخفى من هنا  يلا
عمرو: يلا
طلعوا الشقه
دلال: بسم آلَلَهّ الرحمن الرحيم
عمرو: الله الشقه وحشتنى اوى بس هو ليه عمى ومراته مش بيحبوا حد من خلانى حتى مرات عمى بتكلمنا بقرف
دلال: اخرس دلوقتى لما نروح هحكيلك كل حاجه
عمرو: ماشى بس على فكره خالى مش اتصل
دلال: نعم
عمرو: ايوه مش خالى اللى اتصل دى ملك
دلال: وبتكدب ليه ياعمرو
عمرو: انا اسف بس والله ميرنا كانت واقفه وكلمت ملك على انها خالى محمد عشان متتكلمش ملك كانت بتطمن عاليا قبل ماتنام
دلال بحب: انا عارفه انك بتحبها وهى كمان بتحبك بس انت مش ليك ذنب فى اللى حصل تحت عمك بيتحجج عشان نسيب البيت
عمرو : ليه!؟؟!
دلال: لما نروح دلوقتى اكتب عندك محتاجين سباك للحمام والمطبخ ومحتاجين نقاش يظبط الشقه
عمرو: ايه تانى
دلال: خلاص...لا لا اكتب عفش جديد لان ده باظ خالص
عمرو: ماشى كتبت..ماما طب بالنسبه للبوكس
دلال: ماله
عمرو: انا كنت بتمرن فى قطر هنا هتمرن فين
دلال:فى شقتك
عمرو بأستغراب: شقتى
دلال:  ايوه عمك عاملها جيم لولاده وهى فى الاساس شقتك بس ابوك طيب قال مش مهم عمرويبقى يتمرن فيها ولما يجى يتجوز هنبقى نفضيها
عمرو: يالهوى دا كده لازم تحكيلى كل حاجه النهارده
دلال: ماشى بس يلا عشان نمشى
قفلوا الباب وهما نزلين
معتز: ايه اطنتى ان احنا مش سرقنا حاجه
دلال: على فكره انت اللى قولت تعالو شوفوها وانا لو كنت مخوناك ياحج مكنتش سيبتلك مفاتيح الشقه
مياده: ليه هو انتى كمان كنتى عايزه تخلى مفاتيح الشقه معاكى ولا ايه
عمرو: هى مش شقتنا يبقى تعمل اللى هى عايزاه
مياده: حق ايه يا ابو حق
عمرو اتنرفز وطبعا مكنش ينفع يتكلم عشان امه مش ربته انه يرد على حد اكبر منه
دلال: يلا يا ابنى من هنا يلا
وركبوا تاكسى
دلال: انا اسفه ياابنى انا.اللى جبتك معايا
عمرو: اسفه على ايه انك خلتينى اشوف حقيقتهم
دلال: اهدى ياابنى اهدى
عمرو: مش ههعدى غير ما تعرفينى كل حاجه
دلال: والله هعرفك كل حاجه وخالك هيفهمك  بس نروح
عمرو: ماشى
.
.
لما وصلوا البيت كان محمد وذينب ومجده قعدين سوا
عمرو: ها احنا فى البيت اهو هتفهمينى ولالا
محمد: ايه اللى حصل بس
دلال حكت ليه اللى حصل كله
محمد: طيب متزعلش نفسك يا عمرو اهدى
عمرو: فهمونى هما بيكرهوكوا ليه
فضلوا يبصوا لبعض
عمرو بنرفزه: انتوا هتفضلوا تبصوا لبعض كده كتير ولا ايه
محمد: عمك  بيكرهنا من زمان بيكرهنا كلنا انا وامك ومجده وذينب
عمرو: ليه
محمد: ابوك وامك اتجوزوا بعد حب 3 سنين ابوك كان يدوب لسه محاسب علي قده بس عيلة ابوك طول عمرها غنيه بس ابوك كان عايز يبدأ حياتوا بنفسه وجدك المكاوى موافقه لان حس انه هيبقى حاجه كبيره لما يعتمد على نفسه وفعلا ظن جدك مخيبش بس جدك مش لحق يشوف انجازات ابوك لانه مات
عمرو: طيب ايه علاقة ده بكرههم ليكوا
ذينب: اسكت بقى وهو بيشرحلك بالتفصيل
عمرو: ادينا بسمع
محمد: قبل ماجدك يموت بسنين كان ابوك لسه بيشتغل محاسب زى ما قلتلك
Flash Back
دلال: ها يا مجده هنتأخر
مجده: لا لا خلصت اهو يلا بينا
معتز: بسم الله ماشاء الله هو البنك بقى بيجيب ناس حلوه بالشكل ده
وفضل ماشى وراهم بالعربيه لحد ما وصل البيت وحفظ العنوان ورجع بيتهم تانى
معتز: بابا بابا..اخيرا لاقيتك
المكاوى: خير يامعتز
معتز: انا لقيت فتاة احلامى
المكاوى: اخيرا طيب بنت مين ولا اسمها ايه
معتز: شوفتها فى البنك النهارده و..
مجدى: كانت معاها اختها
معتز: يا ابن الايه ايوه
مجدى: كانت لابسه فستان ازرق واختها فستان عاليه ورد وفردين شعرهم
معتز: ايوه اللى كانت لبسه فستان ازرق
مجدى: استحاله تتجوزها استحاله
معتز: استحاله ليه
المكاوى: فى ايه يا مجدى
مجدى: لان دى دلال اللى بحبها يا بابا
معتز: نعم بس انا اللى قولت لبابا الاول
المكاوى بزعيق: انتو هتتخنقوا قدامى ولا ايه
معتز: انت مش سامع ابنك عايز يخطفها منى
المكاوى بزعيق: اخرس معتز بيحبها وقالى من زمان وهى بتحبه وعمرها ما هتديك ريق حلو فهمت
معتز: يعنى ايه
المكاوى: يعنى انت قولت كلمه لهاشم بيه انك هتتجوز بنته ومينفعش ترجع فيها
معتز: يعنى لو مجدى هتقولو كده ولا هو معتز بس اللى لازم ينفذ الكلام
المكاوى: لا يا استاذ مش معتز اللى بينفذ الكلام بس معتز هو اللى قال عايز منار
معتز: ماشى يا بابا اعمل اللى انت عايزه
وسابهم ومشى
المكاوى: متخافش لما يعرف ان منار معاها ملايين غير ورثها هينسى دلال اخوك طول عمره بيحب الفلوس عشان كده مش رضيت امسكه حاجه فى حسابات البنك
مجدى: عارف يا بابا عارف بس انا بقى لازم اتقدم لدلال
المكاوى: ماشى خد من والدها معاد
مجدى: حبيبى يا بابا
مجدى اخدمعاد بعد اسبوع عشان يقابل والد دلال
المكاوى: يشرفنا اننا نطلب ايد بنتكم لابنى مجدى
ابو محمد: طبعا يافندم واحنا يذدنا الشرف
المكاوى: وايه طلباتكم
ابومحمد: احنا بنشترى راجل يامكاوى بيه
المكاوى: يبقى نقرا للفاتحه
بعد قرايه الفاتحه بأسبوع فى كافيه الجامعه
معتز: ها يامحمد تاخد كام وتوقع بين مجدى ودلال
محمد: نعم انا هموت واعرف انت ليه مش زى مجدى طيب وبيحب الخير للناس انا مش هوقع بين حد انا اختى بتحبه وانا مش هضحى بسعادة اختى عشان خاطر واحد مش عايز غير انه ينتقم من اخواته تصدق ان انا لو اختى مش بتحب مجدى كنت قتلتك على الطلب بتاعك ده بس ممكن ادمر حياتها كده انا هفضل اكرهك طول عمرى سلام 
معتز: مجدى مجدى مجدى وانا هكرهك طول عمرى ...الو يا منار احنا هنتجوز كمان اسبوع من غير نقاش
نرجع للحاضر
عمرو: ها وايه اللى حصل بعد كده
دلال: عمك اتجوز قبلنا بفتره كنا فكرين انه خلاص هدى من نحيتنا لاكن كان ظنى غلط هو هدى من نحيتى بس من نحيت محمد لا و منار عرفت انه كان بيحبنى فكرهتنى مووت وبعد جواز عمك بحوالى شهرين جت فرصه لباباك انه يسافر بره وكانت فرصه العمر فأتجوزنا وقعدنا فى مصر شهر وسافرنا على طول ومنزلناش الا لما جدك مكاوى مات وطبعا كانت معاملة منار وحشه اوى اوى كل ماتشوفنى ايام الاجازات لما كنا بننزل وحتى لما بابا مات مش جت العزا   عكس معامله عائشه مرات عمك محمد (محمد وعائشه عايشين فى السعوديه من زمان من قبل جواز معتز ومجدى بس كانو بينزلوا فى الاجازات) ست طيبه واميره دايما تتصل تطمن عالينا وعمك محمد برضو اختار وحده زيه و بناته محترمين زى ابوهم ومامتهم
عمرو: امم يعنى عمى بيكره خالى عشان مرديش يوقع بينكم وان عمى مش بيحب غير نفسه وبيكره اخواته و مرات عمى بتكرهكم عشان انتوا اخوات ماما اللى جوزها كان بيحبها
الكل: ايوه
محمد: عرفت سبب معاملتها لينا بقرف
عمرو: امم عرفت
ذينب: ياريت بقى معنتش تفتح فى الموضوع ده تانى
عمرو: طيب بس هما الشباب فين
مجده: فاتن دخلت تنام عشان شغلها ومجدى ننام عشان مدرسته كمان 10 ايام ولاز يتعود على النوم بدرى و خالد واحمد قاو هنام عشان الكليه ونتعود على النوم بدرى بس هما بيلعبو فوق
عمرو: طيب وملك
ذينب:نامت عشان تتعود على النوم بدرى هى كمان المدرسه قربت
دلال وعمرو بصا لبعض
عمرو: انا هعمل مكالمه واجى بسرعه....الو يا مدحت
مدحت بتنهيده: الو ياعمرو
عمرو: فى ايه مالك
مدحت: مش عارف انا خايف من اللى جاى ياعمرو
عمرو: خايف من زايد
مدحت: انت عارف مش بخاف غير من اللى خلقنى بس خايف على ابوك وعليك وعلى امك
عمرو: متخافش عاليا..طب ماتيجوا مصر يابنى
مدحت: ابوك بيقول مينفعش  عشان اوراق مهمه اوى
عمرو: طيب اقولك مش سوزى كلمتها بتمشى على ابوها
مدحت: ايوه
عمرو: طيب ادخلها لمدة اسبوع كلام حلو كده لحد ما اخليها تخلى ابوها يخلع من البنك
مدحت: لا لا بلاش ياعم انا هتكلم مع ابوك وهنلاقى
عمرو: طيب ادينى بابا اكلمه
مدحت: حاضر..بابا خد عمرو عايز يكلمك
مجدى: الو ياعمور عامل ايه يا كلب وحشتنى بقى مش تسال على ابوك
عمرو: والله يابابا كل يوم بسال مدحت عاليك
مجدى: ماشى يا عمور بس برضو مكنش ينفع تسيبنا وتسيب البنات زعلانه على فراقك كده
عمرو بضحك: هههه بس بحل ليكم مشاكل اهو
مجدى: من نحية كنت بتحل فانت حليت لاكن بعد كده مش هتعرف
عمرو: انزل مصر يابابا ودور شغلك من مصر
مجدى: هنشوف يا ابنى بس صعب انى اسيب البنك
عمرو: البنك ده بتاعك يا بابا افتح ليه فرع فى مصر
مجدى: فكرت فى كده يا عمرو بس بحاول اشوف حل تانى
عمرو: بص مهو مش فيه حل تانى وبعدين عايزك فى موضوع
مجدى: من نحية مافيش حل تانى فهو فعلا مافيش بس خلينا نسيب من الموضوع ده وخلينا فيك موضوع ايه
عمرو: بص يا بابا انا بحب
مجدى بفرحه: لو بعرف ازغرد كنت زغرد بتحب مين ياعمرو
عمرو: انا بحب ملك بنت خالتى ذينب
مجدى: ذينب محترمه وبنتها محترمه وجوزها الله يؤحمه كان محترم
عمرو: يعنى موافق يا بابا
مجدى: موافق على ايه
عمرو: انا اعترفت ليها انى بحبها قدام مامتها ومامتى وعايزها تبقى ليا فقولت هنقراء الفاتحه دلوقتى ولما نخلص نبقى نتجوز فرق بينى وبينها سنه
مجدى: قررت منك لنفسك
عمرو: لا يا بابا انا قولت لماما ومدحت كان بيقولى انك مشغول ومكنتش عارف اوصلك وانا اول ما كلمتك قولتلك
مجدى: مش هقدر ياعمرو انا اسف
عمرو بخضه: مش هتقدر على ايه
مجدى: مش هقدر مش اجوزهالك
عمرو: يالهوى يا بابا وقعت قلبى
مجدى بضحك: هههههه منا عارف
عمرو: وحاجه كمان انا عايز انقل مدرستى فى مصر عشان خاطرى يا بابا
مجدى: ده مستقبلك وانت حر فيه وانت شكلك بتعشقها فماشى هحولك ورقك بكره
عمرو: حبيبى يا بابا وبعدين قصدك على مين ببعشقها
مجدى بضحك: قصدى على مصر يا مورى ههههههه
عمرو: وبموت فيها كمان
مجدى: ماشى ياعم عمرو
عمرو: بس يا بابا انت لو هتتأخر هنكلمك فيديو ونقرا الفاتحه تمام
مجدى: ماشى هبقى اقولك بكره هاجى ولا هتأخر
عمرو: حبيبى يا بابا بس انت بتكلم ماما
مجدى: عيب عاليك انا بكلمها كل يوم
عمرو:ماشى يا بابا سلام وابق قول لماما على ملك وحوار ان جاى
مجدى: ماشى سلام
عمرو طلع الصاله
عمرو: انا كلمت بابا وهيبعت ورقى عشان اقدم فى المدرسه هنا
محمد: يبعت الورق بس وانا هقدملك
دلال:طيب تدخل تنام بقى
عمرو: انا طالع وخدى الورقه بتاعت الحاجات اللى هتعوزيها تصبحوا على خير
.
.
تانى يوم
عمرو نزل تحت وفاتن فتحت ليه
عمرو:انتى رايحه فين
فاتن: الشغل عايز حاجه
عمرو:انتى بتشتغلى ايه
فاتن: بشتغل محاسبه فى بنك
عمرو: امم طيب انزلى انتى وانا داخل
فاتن: ماشى يا حبيبى عايز حاجه
عمرو: عايز سلمتك وخلى بالك من نفسك
عمرو دخل ولقى ملك خارجه من الاوضه
ملك بتتويب: ماما
اتفاجئت بعنرو قدامها وهى كانت لابسه (بيجامه بنص كم وفرده شعرها)
ملك فضلت واقفه مكانها وعمرو بص فى الارض
ملك دخل وقفل باب الاوضه: انت ايه اللى جابك ودخلت ازاى
عمرو: انا هنقل مدرستى هنا عشان ابقى جمبك
.
.
يتبع
بقلم: شهد شعلان