البارت الخامس (قدر)
تانى يوم كان الكل جهز الشنط ورتبوا نفسهم انهم هيسافرو خلاص
منار: بس ازاى هتمشوا يعنى لسه بدرى على معادنا احنا مقعدناش الا يومين
محمد: والله خليكى انتى و عيالك عادى احنا هننزل
منار بقرف وتكبر: طبعا هفضل انا وبناتى مع الف سلامه (بس هى كانت تقصد مع الف داهيه )
محمد: الله يسلمك (بس هو يقصد الله يخدك)
دلال: يلا يامحمد ننزل نجيب حلاوه قبل ما نمشى
ذينب: انا. جهزة يلا
مجده: بص يا محمد هات انت ليا ولما تيجى نتحاسب عشان مش اسيب ماما
محمد: طيب ماشى
فاتن: طب روحى انتى يا ماما وانا وملك هنا
ذينب: ايوه عندكوا حق وبالمره تغيرى جو
مجده: امم طيب بس تخدو بالكو منها
ملك وفاتن فى نفس واحد: فى عنيا وبصوا لبعض وضحكوا
محمد: طب يلا بقى عشان نلحق نيجى بدرى احنا قدمنا ساعه نخلص فيها قبل الاتوبيس ما يجى
ذينب: طب يلا توكلنا على الله
راح السوق محمد وذينب ودلال ومجده
وام محمد دخلت تنام (عندها سكر والقلب)
وفضل احمد وخالد وعمرو وفاتن وملك و طبعا منار(نزلت تتمشى) والاء وياسمين قعدوا كلهم فى الفرندا
عمرو: ملك ممكن تعمليلى نسكافيه
ملك: حاضر عايزين حاجه ياشباب
احمد وخالد فى نفس واحد: شكرا
الاء بتناكه وتكبر: اعمليلى نسكافيه بلاك
ملك: هو انتى اتشليتى قومى اعملى لنفسك
ياسمين: ماتتكلمى كويس يا ابله ملك ولا اكمن عمرو حبيب للقلب يعنى
ملك: انتى شايفه كده
ياسمين:وابو كده كمان
ملك وهى بتغيظ ياسمين: يبقى اللى انتى شيفاه صح عشان حبيب القلب وروح القلب كمان (وسابتهم ودخلت تعمل النسكافيه)
عمرو: اولا ايه اللى غيظك من ملك ثانيا بقى ملك اختى
الاء:وانا يوم ما اتغاظ اتغاظ من ملك اقفلوا بقى عشان قرفت
فاتن: بس بقى ياعمرو هو انت فاكر نفسك ليك قيمه ولا ليك لازمه اصلا لا فوق ياعمر فوووق
عمرو بأستغراب: ها
فاتن:ايه ياعمرو فوق
عمرو همس لاحمد: هو فى ايه مش فاهم
احمد بضحك: ههه هى بتلقح كلام على الاء فهمت
عمرو: اه فهمت..
فى المطبخ
ملك: اممممم مابلاش تغيب عنا تانى مابلاش
شادى وهو بيتفحص ملك: ماشى مش هغيب تانى
ملك بخضه: اه اه حرام عاليك يا عمو
شادى بضحك: ههههه انا اسف
ملك: طيب انت عايز حاجه
شادى: ها بس صوتك تحفه
ملك بنرفزه: طب حضرتك عايز حاجه دلوقتى
شادى قفل باب المطبخ: اه عايزك
ملك: انت شارب حاجه يا عمو اطلع بره
شادى بيقرب منها وهى بتبعد لحد ما خبطت فى البوتجاز: ايوه شارب من جمالك
ملك بصريخ: الحقونى الحقونى اه ابعد عنى ابعد يا عمرو يا حمد يا خالد اه ياعمرو
شادى: انت فاكره انهم هيقدرو يعملو حاجه لا انسى يا ماما (وشد الطرحه من على شعرها )
ملك بصريخ: الحقونى يا عمرو ياعمرو ياعمرو
عمرو: حد سامع حاجه
خالد: لا
احمد: لا مش سامع
عمرو سمع صوت ملك: ملك
وجرى على المطبخ و احمد وخالد و فاتن وراه وسمع صريخها كسر باب المطبخ
عمرو: شادى انت بتعمل ايه
فاتن: يالهوى ملك
عمرو شد شادى وفضل يضربه وخبطه فى الحيطه وضربه بالراس
شادى:ابعد عنى
عمرو بنرفزه: ولا عمرك كله يكفينى انت بتعمل فيها ايه يا ابن الكلب
احمد: انت فاكر انها هتعدى على خير
خالد: والله لتتحبس فيها وقبل ماتتحبس فضيحتك هتبقى بجلاجل وهتشوف
الاء وياسمين بصدمه: بابا.
فاتن فضلت حضنه ملك وملك ترتعش: خليه يبعد عنى يا فاتن
فاتن: اهدى يا ملك اهدى اهدى
احمد وبيوجه الكلام لياسمين والاء: وانتو بالذات مسمعش صوتكوا
خالد: خلاص ياعمرو سيب فيه النفس عشان لما يروح القسم يظبطوه هناك
عمرو: هات حبل
احمد: ايه
عمرو: اخلص هات حبل من بره
احمد: استنى فى حبل اهو خد
وربط شادى
عمرو: اتفو
احمد: خلاص هدى نفسك
عمرو بزعيق: اهدى نفسى ازاى انت مش شوفت كان بيعمل فيها ايه
خالد: طيب انت اخدت حقها بس انت طلعت جامد اوى ايه الضرب ده كله
عمرو: انا بلعب بوكس يا بابا وبعدين حقها لسه مرجعش
الاء: فك بابا لو سمحت
عمرو: اخفى من وشى امى بدل ما اربطك جمبو امشى
عمرو قرب من ملك: انتى كويسه ملك
ملك:......
عمرو: ردى طمنينى عاليكى
ملك مش بترد
عمرو: والله لاخدلك حقك.......الو انت فين تعالو حالا حالا
بعد ربع ساعه
محمد: فى ايه...ملك مالك فى ايه
عمرو: الاستاذ المحترم شادى اتهجم عاليها
محمد: نعم
وفضل يضرب فى شادى لحد ما اغمى عاليه
ذينب: يالهوى بنتى ملك ردى عاليا ملك
دلال: حسب الله ونعم الوكيل فيك
مجده: واللهى لوريك والله ما هسيبك اصبر..... الو اذيك ياسيات الرائد انا بخير الحمد الله بس ملك مش بخير
الرائد: ملك ليه مالها
مجده: جوز منار اتهجم عاليها واحنا عايزين القانون ياخد مجراه
الرائد: ده ليلة اهلو سودا انتو فين
مجده: فى راس البر
الرائد:شارع كام و انا هكلم معارفى وهما هيعملو الواجب
مجده: شارع 105 و شكرا جدا
الرائد: شكرا ايه بس دا احنا كنا هنبقا نسايب
مجده: نصيب نصيب
الرائد: بس انا لسه عايزها
مجده: اظن ده مش وقته خالص الف سلامه
محمد: مين
مجده: الرائد احمد
محمد: طيب تمام اوى...ملك حبيبتى انا خالو حبيبك
ملك بصت لخالها وحضنته وفضلت تعيط
محمد: عيطى عيطى عمل فيكى حاجه
ملك حركه راسها بالنفى
محمد: كويس
مجدى: ماما هى لوكا بتعيط ليه
مجده: لا ياحبيبي مش بتعيط روح العب فى الاوضه دلوقتى
وعما واقفين لقيو منار دخله عاليهم
محمد: تعالى بقى يا وش المصايب انتى وعيالك تختفوا من حياتنا نهائى ولا كأن ليكو قرايب فهمين
منار: ايه بس اللى حصل وعملين فى شادى كده ليه
ذينب: جوزك ياختى اتهجم على ملك
منار: ايه ملك طلقنى
شادى بتعب : حرام بقى كده معنتش قادى
منار: بقولك طلقنى ياوسخ يازباله يعنى بتخونى و قفشتك كذا مره وعديتها عشان خاطر البنات بس المره دى تتهجم على عيال لا دا انت ليلتك سودا وانا بقى اللى مش هسيبك.وهرفع عاليك قضيه وهكسبها
الكل اندهش من اللى حصل
دلال: انت تطلقها من سوكات احسن
شادى: انتى طالق
منار: لولولولولولولولولولولولى اخيرا اخيرا يا اخى...يابنات ابوكم طلقنى خلاص
الاء وياسمين: نعم
منار: ايوه مينفعش افضل على زمته اكتر من كده
ياسمين: انا مش قدره اتكلم خالص
الاء: ولا انا ولا انا
شويه والبوكس وصل واخد شادى
محمد: يلا الاتوبيس جاى اجهزو
دلال: كلنا جهزين
محمد: بصى ياملك احنا اخدنا حقك ومش هنسيبه وبعدين فكى بقى عمرو لحقك فى الوقت المناسب
ملك بصوت منبوح : بس ازاى جالو جرئه يعمل كده
منار: الادمان بيعمل اكتر من كده ياملك
الكل بدهشه: ادمان
منار: ايوه شادى كان مدمن اكتشتفت كده من سنتين وكذا مره اعلجع ويرجع يدمن تانى وانا كنت تعبت ومحدش كان حاسس بيا (وبدات تعيط) وحاولت احافظ على علاقتنا عشان بناتى مش يعيشوا من غير اب
ذينب: طب اهدى انتى عملتى الصح
دلال: ايوه بدل مكنتى تخسرى كل حاجه بسببوا
تليفون عمرو رن برقم مدحت
مدحت: الو ياعمرو
عمرو: الو يامدحت عامل ايه
مدحت: صوتك ماله
عمرو: حصل شويه دربكه هحكيلك عاليها وفى حاجات كتير لازم تعرفها بس لما اهدى
مدحت: اوبا هتحكيلى بليل
عمرو: تمام
مدحت: زايد(ابو سوزى)
عمرو: ماله
مدحت: طلع بيتاجر فى المخدرات والاعضاء
عمرو: نعم وابوك عرف
مدحت: طبعا ولما ابوك قاله اشتغل مع بنك تانى زايد رفض وهدد ابوك وقال ان ادام انت عرفت سرى لازم تكمل معايا
عمرو: ياخرابى
.
.
.
يتبع
بقلم: شهد شعلان
أنت تقرأ
قدر
Romansaلما ربنا يكون مقدر ليك حاجه عمرك فى حياتك ما هتقدر تغيرها الا بالدعاء هو اللى ممكن يغير الاقدار استمتع بالروايه وياريت فوت وكومنت على كل بارت تقراؤه دمتم احبائى شهد شعلان
