SPECIAL ACADEMY [UNDER MAJOR REVISIONS]

CHAPTER FIFTY FOUR

Gabriella POV

"Rafael."

Pag tawag ko kay rafael ng makasalubong ko sya sa corridor, malapit na ding dumilim kaya ko konti nalang ang mga estudyante sa paligid. Lumabas lang ako sandali sa dorm para hanapin si rafael mabuti nga at nakasalubong ko sya. I want to say sorry to him. Kasalanan ko dahil nasapak ko sya.

Nangunot ang noo ko ng mapansin ko ang mga eyebugs nito sa mga mata at ang putla pa ng kanyang labi.

Ano nangyari sakanya? Bakit parang pagod na pagod sya?

"G-gab.."

Mabilis akong lumapit sakanya ng kamuntik na syang mawalan ng balanse. Hinawakan ko ng mahigpit ang braso nya at pinaupo sa di kalayuang bench. Hinaplos ko ang noo nya at napa ngiwi ng napaka init non.

"Raf, nilalagnat ka."

Puno ng pag alala kong hayag at napa patong ng baba sa ulo nya at niyakap ito.

Napa iyak ako.

"Rafael, im sorry kong nasaktan kita. Nadala lang ako ng emosyon ko, s-sorry talaga."

Naramdaman kong niyakap din nya ako pabalik. Napa ngiti ako ng mapait.

"Don't be sorry, it's all my fault. P-patawad..."

Napa pikit ako at napatigil na sa pag iyak at hinawakan ang magkabilang pisngi ni raf at pinatingin sakin. Kumuha ako ng pill sa bulsa ko at pinalulon iyon sakanya.

"Let's forget all of that." I uttered

Napa ngiti ako at hinaplos ang matamlay na mukha ni rafael.

I gave him a pill that can cure fever, pero ilang oras pa bago mawala ng tuluyan ang lagnat nya. Napa tingin ako sa wrist watch ko ng mapansing alas singko y media na.

Pinatong naman ni rafael ang ulo nya sa dibdib ko at napa pikit. Napangiti ako, rafael always do this when we're young. Kapag may sakit siya o nalulungkot sya ay parati syang sumasandal sa akin.

We look like a couple kapag malayo pero lahat naman ng estudyante dito alam na magpinsan kami so no worries.

Napapa suklay nalang ako sa buhok nya.

"I heard you called nathaniel at his full name in public."

Napa tigil ako sa paghaplos ng buhok nya ng magsalita sya kahit naka pikit.

"What about it?"

Narinig kong natawa sya ng bahagya at mas lalong nagsumiksik sakin.

"Your in a deep trouble, gab."

Nangunot ang noo ko.

"Bakit? May mali ba don? I was just pissed off dahil ang kulit nya."

"Haha, Nathaniel is a man of his words. Kapag nangako sya tutuparin nya iyon at all costs."

Mahinang hayag ni Rafael.

Mas lalong kumunot ang noo ko. Ano? Hindi ko siya maintindihan.

"Can you tell me? Your blabbering nonsense. Hindi kita maintindihan." inis kong anas

"Hmm, okay. You shouted Nathaniel's full name in public, gab. That means a lot to nath, nakita mo bang nagulat siya?"

Nag mulat ito at napa titig sakin, tinaasan ko sya ng kilay at sumagot.

"Yes, nakita kong nagulat sya. But, why? Anong big deal doon?"

Takha kong tanong.

"No one dared to shout his full name, gab. Because he has rules."