Müşteri Temsilcisi | Texting

Twenty Two

Teoman: Yine attın beni odaya ve ayrı düştük

Teoman: Ben gerçekten yalnız yatamıyorum

Teoman: İnanmıyorsun üzüyorsun

Elçin: Teoman Hakan abiyi yanına yollayayım mı?

Elçin: Yalnız kalmamış olursun

Elçin: Oh mis

Elçin: İster misin?

Teoman: İstemem

Elçin: Uyuyabilir miyim artık

Elçin: Ne bitmez geceydi bu

Elçin: Gece 2 oldu saat

Elçin: Senle mi uğraşacağım ben

Teoman: Evet

Teoman: Benden başka önemli işin mi var

Elçin: Evet uyku

Teoman: Kötüsün

Teoman: Çok kötüsün

Elçin: Teoman farkında mısın bu gece bitmiyor

Elçin: Lütfen uyuyalım uyanalım bak hayat çok uzun ohooo daha neler yaşarız

Elçin: Şimdi bu geceye sığdırmak zorunda mıyız her şeyi

Elçin: Lütfen uyumak istiyorum

Teoman: Sen baya uykucusun

Teoman: Ben uyutayım mı seni

Teoman: Ayağımda bile sallarım valla bak

Teoman: LÜTFEN

Elçin: Teoman beni pişman etmek üzeresin şu an

Elçin: Seni eve aldığıma beni pişman etmek üzeresin.

Teoman: Uyuyamıyorum ki

Teoman: Napayım ben?

Teoman: Uyuyamıyorum ben

Teoman: Acımıyor musun bana

Elçin: Hayır sıkıldım

Elçin: Bir sal beni

Teoman: İyi

Telefonu kenara koyup sessize aldım. Artık gerçekten uyumak istiyorum. Gözlerimi kapattım ve saatlerdir uyumak için kıvranan bedenimi uykuya bırakmaya hazırlandım.
Evde bir erkek varken içim hiç rahat olmuyordu ama Teoman'ın yüzünü hatırladıkça bu huzursuzluk geçiyordu. Ona güvenmeye başlamıştım ve bu benden bu kadar çabuk beklendik bir hareket değildi.

Derin bir nefes aldım. Bir yanım onun bu şirin hallerine kanmak istiyordu bir yanım da pişman olacağım bir şey yapmak istemiyordu.

Yataktan kalkıp yapmadığım için pişman olmaktansa yaptığım için pişman olmayı isteyen yanıma yenildim. Odanın kapısını açtım ve merdivenlerden bu gece kaçıncı inişim olduğunu kafamda hesaplarken Teoman'ın kaldığı odaya doğru yöneldim. Ama salondan ses geliyordu.

"Tamam sakin ol. Yapabilirsin. Hem o üst katta uyuyor. Kapıda izbandut gibi bir koruma var. Sana burada hiçbir şey olmaz. Sakin ol Teoman."

Teoman ellerini dizlerine sarmış ve kafasını dizlerine gömüp kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Uyuma. Uyumayabilirsin. Yarın eve gidince uyursun. Hem gündüze ne kadar kaldı ki?"

Başını kaldırıp yüzüne götürdü. Yutkunduğunu duydum. Ellerini yüzüne sürüp duruyordu.

O gerçekten korkuyor muydu? Gerçekten yalnız kalmaktan korkuyor muydu?

"Teoman?" diye seslendim. Birden yerinden sıçradı. "Hey hey sakin ol benim."

Yanına diz çöktüm.

"İyi misin?"

Elleri titriyordu...

"Teoman özür dilerim ben benimle dalga geçtiğini düşündüm."

Ellerini tuttum. O ise gözlerime bakamıyordu. Ve titriyordu.

Kollarımı omzuna sarıp ona sarıldım.

"Özür dilerim, konuş hadi benimle."

Biraz olsun sakinleşebildiğinde benden ayrılıp yüzüme baktı.

"Ben neden böyle olduğunu bilmiyorum." diye fısıldadı.

"Hep böyle oluyor. Kocaman adam oldum halbuki."

Gülmeye çalıştı.

"Tamam herkes bir şeyler yaşayabilir. Çok normal. Bu seni güçsüz biri yapmaz ki."

Karşımda bir erkek olarak güçsüz hissetmesini istemiyordum. Çünkü erkeklerde böyle bir takıntı vardı genelde. Güçsüz olmak onlar için bir ölüm gibi.

"Değilim değil mi?"
Karşımda bir çocuğa dönüşmüştü resmen.

"Hayır tabii ki. Şu an hayatımda gördüğüm en güçlü erkeksin."

Bana doğru uzanıp yanağıma bir öpücük kondurdu. "Teşekkürler." diye fısıldadı.

"Şimdi beni burada bekle."

Tam yanından kalktım elimi tuttu ve durdurdu beni.

"Gitmesen?"

"Tamam gel sende."

Elinden tutup kaldırdım onu. İçeri odaya geçip minderleri ona doğru uzattım. Bir de çarşaf aldım dolaptan. Tekrar salona döndüğümüzde minderleri yere dizdik ve çarşafı üzerine serdik.
Elimi uzattım. "Yat bakalım."

Yattı ve bana beklenti dolu gözle baktı.
Yanına doğru uzandım. Bir süre ileriyi izledik. Elim minderde dururken aşağı doğru kaydı ve elimi tutup başını elime doğru yatırdı. Yanağını elime yasladı. Ben bu hareketiyle yutkundum.

"Ee var mı uykun?" diye sordum. Ses gelmedi.

Nefesi düzene girdiğinde anladım uyuduğunu. Bende başımı yastığa koydum ve sakince onun uyuyuşunu izledim.

-
-
-
Teoman yicem çocuğum seni.

Bölüm hakkındaki yorumlarınız?

Sınır zaten bu gece geçildi. Yani bölüm gününde pazar gününün gece yarısı. Bende birkaç gündür epey yoğun olduğum için anca yazabildim. Normalde sınır geçilmeye yakın bölümü yazmaya başlar sınır geçildiği an atardım ama anca yazabildim. 12 saatçik geciktim yani kusura bakmayın.

Bölüm hakkındaki yorumlarınız?

Teoman oğluşumun korkusu?

Sınır, 200 oy 100 yorum

19 Temmuz doğum günün kutlu olsun nice mutlu senelere bugün doğan sen ❤️