Her Choice ✔

Pahina 7

ALEX ANDREA ^^

" Bakit tila malungkot ka Gail ? ", tanong ko sa aking kasintahan nang mapansin ko ang kakaiba nyang kinikilos .

" Mahal mo naman ako diba ? Kahit anong mangyari ay mamahalin mo pa rin ako diba ? ", malungkot nyang tinanong iyon sa akin .

" Oo naman , ngunit bakit ka nga ba ganyan ? May problema ba ? ", malambing kong tanong sa kanya .

" 'Wag kang malulungkot sa sasabihin ko ha ", sambit nya at lumandas ang luha sa kanyang mga mata .

" Ano ba iyon ? ", muli kong tanong at pinunasan ang luha sa mga mata nya .

" Alex , aalis na kami bukas , may nakabili kasi nitong hacienda e , pero soon mababawi din namin ito ", humihikbi nyang salaysay sa akin .

" Nauunawaan ko Gail , kahit nasan ka man ay hindi magbabago ang nararamdaman ko para sayo ", malungkot kong wika at pilit na pinipigilan ang luha .

" Ayukong iwan ka , ayokong mahiwalay sayo Alex ", umiiyak nyang winika .

" Gail , isipin mo nalang na ito ay isang pagsubok lamang upang pagtibayin tayo ni Bathala ", aking paliwanag sa kanya .

" Pero bakit kailangan tayong paghiwalayin? ", malungkot nyang tanong sa akin .

" Lahat ng nangyayari ay may rason , lahat ng nangyayari ay naka tadhana na . Kahit malayo ka ay gagawa tayo ng paraan upang tayo ay magkausap ", malungkot kong winika sa kanya .

" Susulatan na lang kita , pwede naman yun diba ? ", sambit nya at hinawakan ang aking mga kamay .

" Papayag ako sa iyong nais , ngunit iyong tatandaan na ako'y lagi lamang naririto at hihintayin ko ang iyong pagbabalik ", saad ko sa kanya .

" Salamat Alex , mahal na mahal kita , pangako ko na ikaw lamang ", pangako nya sakin at tumingin siya sa lumulubog na araw.

" Kapag ako ay iyong naiisip ay tumingin ka lamang sa papalubog na araw , asahan mo , ako ay nakatingin din sa papalubog na araw ", sambit ko sa kanya at napangiti ko sya .

" Promise , I'll never forget about the sunset ", wika nya sa Ingles .

" Kung sakali mang bumalik ka ay dito mo lamang ako puntahan , lagi ko ditong iintayin ang iyong pagbabalik ", malungkot ko iyong winika .

" Mahal na mahal kita Alex , sana walang magbago sa ating dalawa ", sambit nya at ako'y niyakap .

" Mahal na mahal din kita Gail , walang magbabago , magtiwala ka lamang sa akin at sa aking pagmamahal ", saad ko at lumandas na rin ang luha sa aking mga mata .

" Magtitiwala ako sayo Alex , pangako babalikan kita ", pangako nya sakin at pinanghawakan ko iyon .

" Aasa ako Gail , hanggang sa muli nating pagkikita ", malungkot kong wika sa kanya at hinalikan siya sa pesnge .

" Babalik ako , isasayaw pa nga kita sa debut mo e ",nakangiti nyang sambit .

Tumango na lamang ako sa kanya at ngumiti .

" Salamat sa pag intindi Alex , pano ba yan , madilim na , paalam na , ingatan mo lagi sarili mo ha ", sambit nya sakin at ngumiti siya .

" Ikaw din Gail , paalam ", saad ko at ngumiti din  sa kanya .

Sabay kaming lumisan sa aming tagpuan at aking tinanggap ang tinadhana samin . Naniniwala akong dadating ang araw na magkikita kami ulit at manonood ng paglubog ng araw sa aming tagpuan .

Hanggang sa muli .

" Anak , hindi ka ba talaga sasama ? ", tanong sakin ng aking ina .

" Hindi na po Inay ", tanggi ko at ngumiti .

" Sige anak , mauna na kami ", paalam ng aking ina .

Pinatatawag kami ngayon ng Don Hanzo upang mag paalam sa amin .

Mas pinili kong manatili dito sa aming tahanan kaysa makita ko ang unti unti nyang paglayo , tila hindi ko yata iyon kakayanin .

Kinuha ko ang aking suklay at umupo sa harap ng salamin .

Dahan dahan kong sinuklay ang aking buhok at tulad pa rin ng napapansin ko dati ay dumudugo ang ilong ko at nasusuka .

" Sana ay wala lang ito ", sambit ko sa aking sarili .

Napakapit ako sa aming dingding ng bigla akong nahilo at naramdaman ko ang aking muling panghihina .

" Hindi , hindi ito maaari , hihintayin ko pa ang pagbabalik ni Gail ", sambit ko sa sarili ko at dahan dahang umupo .

" Bakit kailangang ako ang parusahan ng ganito ? ", tanong ko sa aking sarili at mahinang humikbi .

Pinunasan ko ang luha ko at pinilit na palakasin ang aking loob .

" Anak , sila ay lumisan na , ayos ka lang ba ? ", tanong sakin ng aking ina .

" Opo Inay , hindi naman po laging masaya ang buhay e , kailangan pa rin makaramdam ng sakit ", malungkot kong wika .

" Hanga ako sa tatag ng iyong loob ", nakangiting saad ni Inay at niyakap ako .

" Itay , malapit na po bang lumubog ang araw ? ", tanong ko sa aking ama habang ako ay nasa loob.

" Oo anak ", tugon ni Itay .

Hindi na ako nag dalawang isip pa at tumungo sa manggahan , binilisan ko ang aking paglalakad dahil baka iniintay na ako ni Gail .

" Gail ", tawag ko sa aking kasintahan ng makarating ako sa manggahan .

Paalam na

Paalam na

Paalam na

Muli kong narinig ang sinabi sa akin ni Gail at naalala ko na umalis na nga pala sya .

Nanghihina akong umupo at mahinang humikbi .

Nasanay na ako , nasanay na akong lagi kang kasama Gail , sana ay bumilis na ang iyong pagbalik .

" Pinapanood mo din kaya ang paglubog ng araw ? ", tanong ko sa kawalan .

" Mahirap pala na malayo ka sa akin ", muli kong sambit habang kausap ang kawalan .

" Ano man ang mangyari sakin , pinapangako ko na hihintayin ko dito ang pagbabalik mo ", nakangiti kong sambit .

Naglakad na ako pauwi sa amin matapos kong mapanood ang paglubog ng araw .

Updating ..