{Kanatlarının altına sığınmama izin ver}

1K 70 18
                                    

İlhan
Ayaz Abii


Ayaz
Nisa sen misin

İlhan

Evet Ayaz abi
Buraya gelir misin lütfen


Ayaz
Noldu iyi misiniz
İlhan iyi mi


İlhan

Şimdilik iyi
Ama amcamla tartışıyorlar
Abimin en yakın arkadaşı da sensin
Sen den başka kimden yardım isteyeceğimi bilemedim

Ayaz
Merak etme ben gelirim şimdi
Sen korkma tamam

İlhan
Tamam
Çok teşekkür ederim

**
İlhan bağırmaktan acıyan boğazına rağmen derin nefesler alıp sakinleşmeye çalışıyordu büyüklerine asla saygısılık yapmayan biriydi hakketmeyen taş kalpli birine nasıl saygı duyabilirdi ki

"Son kez söylüyorum evimden def olun babanızın bir daha geleceği ne malum kirayı aylardır ödemiyorsunuz zaten sabır da bir yere kadar artık" ilhan yüzünü buruşturarak karşısında ki adama alaycı bir tavırla baktı

"Yazık cidden babamın nasıl senin gibi bir kardeşi olur bir de sana emanet etmişti" adam İlhan'ın sözüyle omuzlarını dikleştirdi

"Sen nasıl amcasın lan utanmıyor musun abinin emanetlerini sokağa atmayı hadi emanete önem vermiyorsun insanlığını da mı kaybettin be" İlhan sesin geldiği tarafa döndü şaşkınlıkla Ayaz'a bakarken Ayaz yanına doğru yürüdü adam bakışlarıyla Ayaz'ı süzdü hatırlamış olacaktı ki konuşmaya başladı

"Sen bizim İmam'ın oğlu değil misin" çenesiyle Ayaz'ı gösterirken Ayaz kendinden emin bir şekilde bakışlarını gözlerine dikti

"Eee öyleyim N'olmuş nikahına mı geçiriceksin" İlhan'ın dudaklarından kıkırtı kaçarken adam sinirle tısladı

"Terbi.." Ayaz baş parmağını kaldırıp usulca salladı

"Senin gibi biri babamın bana verdiği saygıyı sorgulamaya hakkı yok" İlhan Ayaz'ın kolundan tutu ona dönmesi için  "Ayaz boş ver muhatap olma" İlhan'ın cılız yorgun sesiyle Ayaz kafasını yavaşça salladı

"Umarım başını yastığa koyduğunda vicdan azabından uyuyamazsın emanete hıyanet ettiğin için rahat bir nefes alamazsın" iğrenir gözlerini çekti Ayaz İlhan'ın sürüklemesine izin verirken merakla ona döndü "Nereye gidiyoruz"

İlhan arka bahçeye geldiğin de tuttuğu kollu bıraktı yavaşça

Parmaklarıyla ilgilenip dudaklarını kemirmekle meşguldü Ayaz bu haline çok alışık olmasa da mahcup hissettiğini biliyordu

Ellini omzunun üstüne koyup dostça sıvazlamıştı

"İyi ki varsın be Ayaz"

İlhan'ın sesiz mırıltısı havaya karışmıştı lakin Ayaz bunu duymuş tebessüm etmişti ilhan bunlardan bir haberdi..

***
Aslında yazmak istemiyordum
Ama çıktı bir şeyler
Umarım beğenirsiniz
Sizi seviyorum

Kardeş deme Lazım Olur |Bxb|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin