Μαθητικό Απόρρητο

Κεφάλαιο 35

Στέφανος POV

Τα χείλη μου ήταν για πολυ ώρα κολλημένα επάνω στα δικά της. Αυτό το φιλί θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το πιο ισχυρό αντικαταθληπτικό μέσα στην θλίψη μου. Την οδήγησα στο υπέρδιπλο κρεβάτι φανερά ερεθισμένος ζητώντας απεγνωσμένα το κορμί της. Μου είχε λείψει αυτή η αίσθηση. Και πόσο μάλλον εκείνη.
Αφού την γύρισα μπρούμυτα άρχισα να ανοίγω σιγά σιγά το φερμουάρ του φορέματος χαρίζοντας της υγρά φιλιά στην σπονδυλική της στήλη.

Τράβηξα ελαφρώς τα μαλλιά της με αποτέλεσμα να ανά σηκωθεί το πρόσωπο της μερικά εκατοστά από το μαξιλάρι. Βογγάει από ευχαρίστηση. Βογγάει από πόθο. Την θέλω. Την θέλω τόσο γαμημένα πολυ. Δυο δάχτυλα στην περιοχή της και νιώθω πως ήταν αρκετά, για να απογειωθεί. Τα έβγαλα από μέσα της πριν προλάβει, στην προσπάθεια να την βασανίσω λιγάκι.

- Στέφανε σε παρακαλώ κλαψουρίζει.

- Θα με παρατήσεις ξανά; ψιθυρίζω στο αυτί της.

- Οχι! Ψελλίζει.

- Πόσο το θες μωρο μου; Πες το. Την προκαλώ.

- Πολύ! Πάρα πολύ! Θέλω να σε νιώσω μέσα μου.  Απαντάει ξεπνοα.

Με μια κίνηση τη γύρισα ανάσκελα από κάτω μου ανοίγοντας το φερμουάρ του παντελονιού μου, όμως το χτυπημα της πόρτας δεν συμφωνεί στην εκτέλεση της πράξης μου.

- Γαμώτο μουρμούρισα αφήνοντας έναν αναστεναγμό αγανάκτησης.

- Στέφανε άνοιξε επιτέλους. Ακουω την οργισμένη χροιά της φωνής της.

Σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι κάνοντας και η Φαίη το ίδιο.

- Τι συμβαίνει Κάθριν; ρωτάω όταν ανοίγω την πόρτα και εκείνη εισέρχεται στο δωμάτιο.

- Θέλω να μιλήσουμε. Ιδιαιτέρως. Τονίζει ρίχνοντας μια ψυχρή μάτια στη Φαίη.

- Όπως βλέπεις δεν είμαι μόνος της υπενθυμίζω δείχνοντας την Φαίη με το βλέμμα μου.

- Είναι ώρα να πηγαίνω. Απαντάει εκείνη παίρνοντας τα πράγματα της.

- Δεν θα πας πουθενά. Ότι έχουμε να πουμε θα το πουμε μπροστά σου.

- Είναι ώρα να πηγαίνω. Επαναλαμβάνει με αγριεμένο τόνο αυτή τη φορά.

- Περίμενε με κάτω δεν θα αργήσω. Την καθησυχάζω.