Μαθητικό Απόρρητο

Κεφάλαιο 2

Γυρνάω και τον βλέπω να με κοιτάει με ειρωνικό βλέμμα.
- Εγώ πάω να βρω τον Φίλιππο   λέει η Ελένη και φεύγει
- Σε ευχαριστώ για τα ωραία λόγια. Είπες ότι θες να εξερευνήσεις τον εαυτό μου εξερεύνησε καλύτερα κανένα τρόπο να συγκρατείς στο μυαλό σου τα μαθήματά σου  λέει και φεύγει σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Θεέ μου τι ντροπή! Είμαι έτοιμη να βάλω τα κλάματα! Πως θα τον αντικρίσω ξανά; Ρεζίλι έγινα!
Έρχεται η Ελένη και με ρωτάει να μάθει τι έγινε.
- Άστα. Με πρόσβαλε με τον τρόπο του. Σίγουρα θα έπεσα στα μάτια του! Πρέπει να αλλάξω σχολείο.
- Τόσο χάλια;
- Χειρότερα δεν γίνεται! Αλλά σιγά μην το έπαιρνε χαλαρά.
  Οι ώρες του μαθήματος περνούσαν και οι ματιές του κυρίου Γεωργίου προς εμένα γινόντουσαν όλο και πιο πολύ σαρκαστικές.
  Επιτέλους η βασανιστική μέρα τελείωσε και πήρα τον δρόμο για το σπίτι. Καθώς προχωρώ και σκέφτομαι τη σημερινή μέρα βλέπω στο βάθος τον Γιάννη. Ωχ! Αυτός μου έλειπε τώρα. Ο Γιάννης είναι 19 χρονών και δουλεύει στα χωράφια του πατέρα του. Είναι μελαχρινός, κάπως κοντός και πολύ καλό παιδί. Νομίζω οτι του αρέσω και όχι νομίζω είμαι σίγουρη αλλά εγώ ποτέ δεν μπόρεσα να τον δω ερωτικά, πάντα τον έβλεπα σαν φίλο μου. Περπατάω γρήγορα και προσπαθώ να μπω στο σπίτι ελπίζοντας να μην με δει.
- Γεια σου Φαίη μου λέει. Όχι ρε γαμωτο με είδε.
- Γεια σου Γιάννη πως είσαι;
- Καλά εσύ; Καιρό έχω να σε δω μου έλειψες.
- Ε ναι! Σχολείο σπίτι είμαι δεν έτυχε να συναντηθούμε.
- Τι θα έλεγες να πάμε για φαγητό αύριο το βράδυ;
- Για φαγητό; Εμ δεν ξέρω έχω πολύ διάβασμα.
- Δεν μπορώ να κλέψω λίγο από τον χρόνο σου; 2-3 ωρίτσες μόνο. Επιμένει και δεν θέλω να τον στεναχωρησω με το να του πω κατάμουτρα όχι.
- Θα δούμε μέχρι αύριο αν ξεμπερδέψω νωρίς θα σου στείλω μήνυμα να βγούμε
- Εντάξει θα περιμένω μου λέει και με φιλάει στο μάγουλο.
Μπαίνω στο σπίτι και η μητέρα μου με ρώτησε κατευθείαν να μάθει για το τι μου έλεγε ο Γιάννης. Πες ενα γειά πρώτα.
- Μου είπε ότι θέλει να πάμε για φαγητό αύριο το βράδυ.
- Μάλιστα να πας, πετάγεται και μου λέει ο πατέρας μου.
- Δεν ξέρω αν θα μπορέσω βρε μπαμπά έχω διαβασματα του λέω καθώς θέλω να αποφύγω αυτή την έξοδο με τον Γιάννη.
- Σιγά θα κάνεις από νωρίς τα μαθήματά σου και θα πας μαζί του.
- Εντάξει θα δούμε μέχρι αύριο λέω φανερά αγανακτισμένη.
Είναι προφανές ότι ο πατέρας μου το μόνο αγόρι που θέλει να βλέπει δίπλα μου είναι ο Γιάννης. Που να του πω οτι εγώ δεν τον θέλω;
Αφού φαγαμε πήγα στο δωμάτιο μου και νιώθω ανακουφισμένη εφόσον αύριο έχουμε μόνο μία ώρα τον κύριο Στέφανο και δεν θα χρειαστεί να τον έχω απέναντι μου για αρκετές ώρες ώσπου να ξεχαστεί κάπως το θέμα.
Η ώρα είναι 9 το βράδυ και βγαίνοντας από το μπάνιο ακούω τον χαρακτηριστικό ήχο μηνύματος του κινητού μου. Ποιός να είναι άραγε; Πιάνω το τηλέφωνο μου και βλέπω οτι μου έχει στείλει μήνυμα η Ελένη
    ~ Φαίη μου έχω τρομερό πονοκέφαλο και δέκατα οπότε αύριο δεν θα μπορέσω να έρθω στο μάθημα. Συγνώμη που σε αφήνω μόνη με τον κακό δάσκαλο. Φιλάκια!!! ~
Ωχ! Οχι! Πως θα τον αντικρίσω αύριο μόνη μου; Και τουλάχιστον δεν είναι ο Φίλιππος στο τμήμα μου έτσι ώστε να καθόμουν με αυτόν. Αρχίζω να πληκτρολογώ για να της απαντήσω στο μήνυμα της.
     ~ Αχ Ελένη μου λυπάμαι πολύ. Περαστικά σου εύχομαι! Εντάξει κάπως θα τα βγάλω πέρα με τον κακό δάσκαλο. Καληνύχτα. Φιλάκια!!! ~
Μακάρι να γίνει κάτι και να μπορέσει να έρθει η Ελένη. Αλλά αύριο θα κάθομαι μόνη μου στο πρώτο θρανίο. Αχ! Φαίη πως κάνεις έτσι; Σιγά! Και που θα είσαι μόνη σου τι θα συμβεί; Ένας απλός δάσκαλος είναι που απλά σου την 'λεει' και σε κάνει να νιώθεις αποπνικτικά. Πφφ!
Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ότι έχει ξημερώσει. Δεν έχω καμιά όρεξη να πάω σχολείο σήμερα αλλά με βαριά καρδιά σηκώνομαι να ετοιμαστω. Φτάνω στο σχολείο, μπαίνω στην τάξη και για καλή μου τύχη ο κύριος Στέφανος δεν έχει μπει ακόμα. Κάθομαι μόνη μου στο θρανίο εφόσον η Ελένη λείπει και περιμένω. Εκείνος μπαίνει στη τάξη κρατώντας ένα τσάι και κάτι φωτοτυπίες. Όπως κάθε φορά είναι τόσο κομψά ντυμένος.
- Καλημέρα παιδιά! Σήμερα έφερα φωτοτυπίες με ανώμαλα ρήματα για να εξασκηθειτε λίγο αλλά μπορείτε να τις κάνετε ομαδικά έτσι όπως κάθεστε δυάδες με την προϋπόθεση να κάνετε ησυχία. Μαρία μοίρασε τις φωτοτυπίες.
Τέλεια! Όλοι είναι σε δυάδες εκτός από εμένα.
- Ωπ τι έχουμε εδώ; Λέει ο κύριος Γεωργίου και κοιτάζει προς το μέρος μου παίζοντας τον στυλό με τα χείλη του. Ή δεσποινίς που κάθεται δίπλα σου δεν ήρθε σήμερα;
- Όχι λείπει, είναι λίγο αδιάθετη.
- Εσύ θα κάνεις μόνη σου την φωτοτυπία;
- Ναι δεν πειράζει του λέω.
- Πάρε την καρέκλα σου και έλα στην έδρα να την κάνουμε μαζί  έτσι ώστε να σε βοηθήσω λίγο.
Η καρδιά μου πλέον χτυπάει σε τρελούς ρυθμούς αλλά δεν θέλω να χάσω αυτή την ευκαιρία οπότε παίρνω τη καρέκλα μου και κάθομαι δίπλα του.
Πρώτη φορά παρατηρώ τόσο καλά τα μαγευτικά του μάτια. Καστανά με μία δόση πράσινου χρώματος. Καθώς μου εξηγούσε την άσκηση η καραμελενια αναπνοή του χτυπούσε τα ρουθούνια μου. Θέλω τόσο να φιλήσω αυτά τα βελούδινα χείλη.
- Εντάξει δεσποινίς; Ξεκίνησε τα ρήματα και αν χρειαστείς κάτι ή δεν είσαι σίγουρη πες το μου.
Του χαμογέλασα και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.
- Παιδιά κι εσείς ότι απορία έχετε ρωτήστε με λέει στην υπόλοιπη τάξη και πίνει το τσάι του.
- Έχω εγώ μια απορία κύριε λέει η Μαρία. Θα κάνουμε πάρτυ την παρασκευή θα έρθετε;
- Δεν εννοούσα τέτοιου είδους απορία αλλά για το μάθημα της λέει και την βάζει στην θέση της εν πάση περιπτώσει δεν νομίζω να έρθω. Το πάρτυ είναι για εσάς τους μαθητές.
- Εντάξει κύριε! Πάντως είστε ευπρόσδεκτος του λέει και εμφανίζεται μία μικρή απογοήτευση στο βλέμμα της.
Τελειώνω την φωτοτυπία, του τη δίνω και καθώς την ελέγχει μου λέει ότι πέρα από 2-3 λάθη όλα τα υπόλοιπα είναι σωστά. Δεν μου πήρες τελείως τα μυαλά κύριε Στέφανε.
     ••••••••••••••••••••
Μία βαρετή μέρα έφτασε στο τέλος της και γεμάτη χαρά γυρίζω στο σπίτι. Στέλνω μήνυμα στην Ελένη.
    ~ Να λείπεις πιο συχνά. Κοροϊδευτικά. Όλα καλά με τον κακό δάσκαλο. Ήταν όμως αισθητή η απουσία σου. Ελπίζω να είσαι καλύτερα. ~
Μου απαντάει αμέσως.
     ~ Είμαι καλύτερα όμως αύριο πάλι δεν θα έρθω για να αναρρώσω τελείως. Μην ξεχνάς έχουμε και ένα πάρτυ και δεν θέλω μια αδιαθεσία να χαλάσει την έξοδο μας. Φιλάκια!! ~
Την έξοδο μας; Αποκλείεται οι γονείς μου να με αφήσουν να πάω στο πάρτυ. Καθώς καθίζουμε να φάμε ο πατέρας μου, μου υπενθυμίζει ότι σήμερα το βράδυ με έχει καλέσει ο Γιάννης για φαγητό. Τον ξέχασα τελείως όμως επειδή δεν θέλω να δημιουργώ εντάσεις θα βγω μαζί του, άλλωστε είναι φίλος μου.
Η μέρα περνάει χωρίς να την καταλάβω και στέλνω μήνυμα στον Γιάννη πως τελικά μπορώ να βγούμε απόψε. Αμέσως μου απάντησε λες και περίμενε πάνω από το κινητό
    ~ Υπέροχα σε καμία ώρα θα περάσω να σε πάρω. ~
Φτιάχνω τα μαλλιά μου, βάφομαι λίγο, βάζω κάτι απλό και βγαίνω έξω.
- Γειά σου Γιάννη του λέω και τον φιλώ στο μάγουλο.
-Γειά σου Φαίη μου είσαι πανέμορφη μου αποκρίνεται και με κάνει να αισθάνομαι σαν να έχουμε βγει ραντεβού
- Ευχαριστώ! Πάμε; Προσπαθώντας να αλλάξω την συζήτηση.
- Ναι και μου ανοίγει την πόρτα για να μπω στο αυτοκίνητο του.
Καθώς φτάνουμε στο εστιατόριο η ατμόσφαιρα είναι πολύ ζέστη και ήσυχη. Ο φωτισμός είναι χαμηλός και σιγανή ρομαντική μουσική αντηχεί σε όλο το μαγαζί. Πολύ ωραίο μέρος για να έρθω εδώ με τον Στέφανο κι όχι με τον Γιάννη.
Μας δίνουν τον κατάλογο για να δούμε τι θα παραγγείλουμε. Τι να κάνει τώρα άραγε; Και η ερώτηση μου απαντήθηκε μόλις ο κύριος Στέφανος μπήκε στο μαγαζί. Όμως δεν είναι μόνος του. Μία ψηλή ξανθιά με ωραία χαρακτηριστικά τον συνοδεύει. Γαμωτο! Ποιά είναι αυτή;

Αυτό είναι το δεύτερο κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε.. Ήταν λίγο μεγαλύτερο απο το προηγούμενο. Έπεται και συνέχεια.