Μαθητικό Απόρρητο

Κεφάλαιο 13

Η υπόλοιπη Κυριακή πέρασε ήρεμα. Έμαθα τα νέα των γονιών μου από την Θεσσαλονίκη, φάγαμε όλοι μαζί και εγώ επιτέλους τώρα κατάφερα να τελειώσω τα μαθήματα για αύριο.

- Φαίη βγες έξω τώρα ακούω μία αντρική φωνή η οποία δεν είναι του πατέρα μου.

Οδεύω στο σαλόνι ενός αυτός συνεχίζει απ έξω να φωνάζει.

- Τι έγινε βρε μπαμπά ποιός είναι; Τον ρωτάω καθώς τον βλέπω να κοιτάζει έξω από το παράθυρο.

- Ο Γιάννης είναι. Τι καμώματα είναι αυτά; Θα μας κάνει ρεζίλι στην γειτονιά το βλαμμένο. Μαλώσατε;

- Όχι μπαμπά μου κάθε άλλο μία χαρά είμαστε. Δεν ξέρω τι τον έπιασε.

Ξέρω τι τον έπιασε αλλά ας μην το κάνω θέμα και ελπίζω ούτε και αυτός.

- Βγες έξω να δεις τι θέλει γιατί δεν θα σταματήσει να φωνάζει. Είπε η μητέρα μου.

Έβαλα την ζακέτα μου και βγήκα έξω με την ελπίδα να πάνε όλα καλά.

- Τι συμβαίνει Γιάννη; Τον ρωτάω κάνοντας την ανήξερη.

- Ρωτάς τι συμβαίνει; Αυτό συμβαίνει λέει και δείχνει με το δάχτυλο του το σημάδι του λαιμού μου.

- Είσαι μεθυσμένος λέω και πάω να φύγω.

Με τραβάει από το μικρό μου μπράτσο και με επαναφέρει πάλι στην αρχική μου θέση. Αυτή που πρέπει για να τον αντικρίσω στα μάτια.

- Ποιος είναι; Κανένας συμμαθητής σου; Κάποιος από την γειτονιά; Ή μήπως σε  ρούφηξε κανένα χταπόδι και κάνω τζάμπα σκηνή; Λέει ειρωνικά με άκρως θυμωμένο τρόπο.

- Συγνώμη Γιάννη.

- Μόνο αυτό έχεις να πεις; Και γιατί σου άφησε πιπιλιά ο τύπος; Για να δείξει ότι είσαι δική του; Ή μήπως του έκατσες και έγινε αυτό πάνω στο πάθος;

Το χέρι μου προσγειώθηκε πάνω στο μάγουλο του.

- Αρκετά Γιάννη. Φύγε σε παρακαλώ. 

- Όχι δεν φεύγω φωνάζει και με σπρώχνει πάνω στο τοίχο του σπιτιού κολλώντας επικίνδυνα το σώμα του επάνω μου.

Η ανάσα του μυρίζει αλκοόλ και τσιγάρο. Πόσο κακό του προξένησα;

- Εγώ σ'αγαπω και εσύ το μόνο που κάνεις είναι να με κοροϊδεύεις. Αν δεν ήθελες την βέρα γιατί την φόρεσες;