Kısacası bir terkedilişti benimkisi

Esir Kalan Ruhuma

Gözlerimdeki hüznü gören,

Kalbime dokunabilen var mı ?

Ruhumu bir boşluğa sürüklüyor zihnimin sesleri.

Arkada çalan şarkı anlatabilir mi kederi?

Yaşanan acıların melodisi mi duyduğum?

Tüm yorgunlukları dindirir mi ,huzuru hissettirir mi kalbimin her bir yanına?

Aynaya baktım ve gördüm.

Tüm kederi göz bebeklerimde gördüm

Islanan kirpiklerim şahidim oldu 

Her defasında derin yaraların daha güçlü kanadığını gördüm .

Düşüp kalktıkça iyileşen bedenlerin ,ruhu onarmadığına şahit oldum.

Kalp yarasının kabuk tutmayacağını öğrendim yaşadıkça .

Ben büyüdüm ,büyüdükçe kaybettim benliğimi ,kaybederek yandım , küllerim yayıldı gökyüzüne .
Ben büyüdüm , büyüdükçe öğrendim yalpalayarak yürümeyi .
Ayakta kalmaya çalışırken sendeledim ve düştüm ,bir çabayla kalkıp daha güçlü düşmeyi öğrendim .
Ben büyüdüm ve büyüdükçe tattım duyguları; ağlamaktan nasibimi aldım ,gözyaşlarım bazen kalemime aktı bazense yüreğime düştü.

Ben yandım ;kalbim kor oldu, ruhum esir kaldı çıkmaz sokaklarımda.

Yaşarken hasret kaldığım gökyüzünde maviliği izledi küllerim .

Ben büyüdüm ve büyüdükçe yok oldu çocuksu hayallerim .

Aynaya baktım ve gördüm çaresizliği