~Tanıtım~

141 17 7
                                    

''Bunu bana yaptığına inanamıyorum baba! Kendi öz kızını beş parasız başka bir şehre yolladığına inanamıyorum! Biraz olsun merhamet yok mu sende be adam!'' Adımladığı parkta ayakları ağrıdığı için bulduğu ilk banka oturdu. Etrafına baktığında parkta kimse yoktu ve bu hali oldukça korkunç gözüküyordu. Parka yakın olan yoldan birkaç arabanın asfaltta çıkardığı sesi dinledi. 

''Varlığın içinde yokluk gösteriyorsun ya, alacağın olsun baba.'' Kollarını kendine sararken bulunduğu yere korkarak baktı. Gidecek başka yeri de yoktu. Yüzünü kollarının arasına gömerken bir yandan da dikkatle etrafı izliyordu. Her an bir yerden bir yaratık fırlayacakmış gibiydi.

Sağ omzundan bir şeyin öne doğru geldiğini fark ettiğinde gözlerini kocaman açtı. ''Merhaba!''

Erva BoratavHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin