rain

Together

Jisung'ın ağzından

Çalan kapı ile aşağı inmiştim ve kapıyı açmıştım.

Kapıyı açtığım da Joo-Da;

"Jinnie~" diyerek içeri koşturmuştu.

Seungmin'e baktığımda gülüyordu.

Yanımıza Minho da gelmişti.

"İçeri öyle giren Joo-Da mıydı?"

"Başka kim olabilir?" diye sormuştu Hyunjin de. Bu çocuk hiç değişmeyecekti.

"İçeri geçin hadi." demiştim.

Minho ve Hyunjin içeri giderken, Seungmin koluma girmişti ve konuşmaya başlamıştı.

"Diğerlerini de çağıralım, birlikte bir şeyler yaparız."

"Çocuklar?" soru sorar bir şekilde söylemiştim.

"Onlar zaten birbirleri ile iyi anlaşıyorlar, sorun olacağını düşünmüyorum."

"Olur" diyerek kafamı salladım.

"O zaman hadi, mutfağa bir şeyler hazırlayalım."

Seungmin ile mutfağa doğru adımlamıştık.

Çok geçmeden bir şeyler yapmaya başlamıştık. Neyse iki kişi hallediyorduk ve bu işimizi biraz daha kolaylaştırıyordu.

Ne kadardır mutfakta olduğumuz bilmiyordum ama her şey bitmişti ve biz de yorulmuştuk.

Bir bardak alıp dolaptaki soğuk sudan koymuştum ve yudumlamıştım. Elimdeki suyu Seungmin'e doğrultup istiyor musun anlamında göstermiştim.

"Tabii ki evet." demişti.

Başka bir bardağa da ona koymuştum ve o da bardaktaki suyu yudumlamıştı.

Suyu dolaba geri koyduktan sonra kapıya bakmıştım ve tabii ki bizi izleyen iki çift göz görmüştüm. Seungmin de yeni fark etmiş olacak ki konuşmaya başlamıştı.

"Siz, ne zamandır oradasınız?"

Hyunjin "Siz buraya geldikten sonra biz de ne yapacağınızı merak ettiğimiz için peşinizden geldik."

Minho "Ve bizi hiç fark etmediniz. Yaptığınız işe odaklandığınız için."

Seungmin ile göz göze gelmiştim. İkimiz de şaşkındık.

Minho benim yanıma gelmişti, Hyunjin de Seungmin'in yanına gitmişti.

Minho "Diğerlerini çağıracaksınız sanırım. Bu hazırlığı buna yoruyorum çünkü.

Seungmin "Doğru tahmin Minho hyung."

Bu sırada kapı çalmıştı.

Ben kapıyı açmaya gitmiştim.
Kapıyı açtığımda Joon hyun koşarak içeri girmişti.

"Yujin" diye seslenmeyi de unutmamıştı.

Felix ise gülümsüyordu.

İkisine bakarak;

"İçeri geçin" demiştim.

"Hiç demeyeceksin sanmıştım." demişti Changbin hyung içeri girerken.

"Hiçbir zaman değişmeyecek." diye sitem etmişti Felix'te.

Bu haline gülmüştüm. Bana kızgın bir bakış atıp konuşmuştu.

"Komik mi ama?"

"Evet, hem de çok." somurtmuştu.

Oflayarak içeri gitmişti. Ben de arkasında gülüyordum. İçeriden Felix'in sesini duymuştum.

"Jisung, daha fazla gülme. Sinirlerimi bozuyorsun."

"Tamam gülmüyorum." deyip ağzıma fermuar çekiyormuş gibi yaptım.

Minho'nun yanına oturmuştum.

Masayı hazırlamadığımız aklıma gelmişti ve oturduğum gibi kalkmıştım.

Seungmin'in kolundan tutup kaldırmıştım onu da.

"Masayı unuttuk." demiştim.

Hızlıca mutfağa gitmiştik.

Ben tabakları alıp bahçeye çıkmıştım, Seungmin de atıştırmalıkları almıştı.

Bir kaç kere daha mutfağa gitmiştik kalan yiyecekleri getirmek için. Ve masa hazırdı.

Çalan kapı zilini duyduğum da kapıya doğru adımlamıştım ama Minho benden önce davranmıştı.

Kapıda Chan hyung ve Jeongin vardı. Min joon ve Chan hyung'ın araları bozulunca biz de konuşmayı bırakmıştı. İki kuzen de hala konuşmuyordu.

"Hadi içeri al bizi artık Jisung hyung" diye sitem etmişti Jeongin.

"Geç içeri Jeongin, sende hyung." demiştim.

"Aşk olsun hyung."

"Hadi Jeongin hadi." gözlerini devirmişti Minho.

Hepimiz içeri de oturuyorduk.

Merdivenlerden gelen adım sesleri ile o yöne bakmıştım.

Sıra ile çocuklar aşağı iniyorlardı.

Bizim karşımızda tek sıra halinde dizilmişlerdi. Hepsi de bize yavru köpek bakışları atıyordu.

Hep bir ağızdan aynı anda konuşmuşlardı.

"Biz acıktık."

Bu halleri komikti. Hep birlikte gülmüştük hallerine.

"Hadi bahçeye o zaman." demiştim gülerek.

Çocuklar bizden önce gitmişlerdi, bizde gülerek arkalarından bahçeye çıkmıştık.

Bir yandan sohbet ediyor, bir yandan da yemek yiyiyorduk.

Çocuklar yemeklerini yedikten sonra oyun oynamaya başlamışlardı. Biz de konuşuyorduk.

Hep birlikteydik.

___________________

*531
Özür dilerim...
Bu bölüm pek güzel olmadı biliyorum. Tekrar çok özür dilerim.
30.01.2020
13 episode