deel 1

151 6 0
                                    

{Kirsten}

Ik geef mijn moeder nog een laatste knuffel voor we gaan. Barbara doet hetzelfde. 'Doei mam tot over een week' Dan ren ik hand in hand met Barbara naar de bus. We gaan zitten. Barbara zit naast het raam. 'Ik heb echt zin om te snowboarden' zeg ik. 'Ja en ik om te skieen. Maar we moeten nog wel 12 uur rijden voor we in Frankrijk zijn.' Ik grinnik. 'Moet ik dan zolang stil zitten?' Ik kijk haar dom aan. 'nee ga maar door de bus rennen' ik sta op. 'Nee doe eigelijk maar niet.. Ik wist als dat je niet zolang stil kan blijven zitten, en de bus is nog niet eens aan het rijden' Barbara grinnikt. ik kijk haar nep beledigd aan. 'en bedankt..!' ze is zogenaamd boos. Dan liggen we allebij in een deuk.

De bus is al een tijdje aan het rijden en ik staar voor me uit. ik pak mijn oortjes en zet muziek op. Ik hoop dat ik in slaap val en pas wakker wordt als we er zijn.

Love is Like a puzzleWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu