Love is Like a puzzle

Deel 18

{kirsten}

ik spring van Nils zijn rug af en kus hem op zijn wang. 'toppertje' roep ik en ik pak zijn hand. 'ja, jij had het makkelijk' hijgt hij. ik lach 'kom dan gaan we naar binnen en krijg je warme choco!' samen rennen we naar binnen en trekken we onze jassen uit.

ik zit met nils op te bank. Hij trekt me bij zich op schoot, hij slaat zijn armen om me heen en kust me. Daan komt de kamer binnen. 'Zo zo' zegt hij met een ochtend stem. hij loopt in zijn pyjama broek. 'heb je het niet koud' lach ik. Daan schud zijn hoofd en pakt het stokbrood. 'gatver dit is helemaal nat' roept hij. Nils en ik schieten in de lach. waarschijnlijk is er sneeuw in het tasje gekomen toen we in de sneeuw zijn ''gevallen''. 'ja lach maar.' zegt hij. 'neem mijn broodje maar ik heb niet zo'n trek' zeg k tegen Daan. Daan knikt en pakt een bordje. 'Waar is Barbara' vraag ik aan Daan. 'in de badkamer, volgensmij is ze net klaar met douchen' hij glimlacht naar me. ik geef Nils een kus en loop dan naar de badkamer. ik ga Barbara het goede nieuws vertellen.