Love is Like a puzzle

Deel 29

{Kirsten}

Als ik dan, nog steeds huilen, voor ons appartement sta ren ik naar binnen. ik ga tegen de muur aan staan en laat me langzaam op de tegels zakken. ik huil, ik zal nu wel een monster lijken door de vele mascara die nu over mijn wangen druipt. ik veeg ruw mijn tranen weg. dan trap ik mijn allstars uit. ik trek mijn knieen op en verberg mijn gezicht in mijn handen.

Ik voel een hand op mijn schouders. Door mijn betraande ogen zie ik het geschrokken gezicht van Barbara. Meteen begin ik weer te huilen. Barbara tilt met langzaam omhoog. 'Wat is er gebeurt' roept ze luid. Als we voor de deur langs lopen zie ik dat Nils binnen komt. 'Rot op!!' schreeuw ik naar hem. 'Ga lekker naar dat andere wijf van je' ik begin hysterisch te huilen. vanmiddag vertelde hij mij nog hoeveel hij wel niet van me hield. maar hij heeft gelogen. Alles heeft hij gelogen!