Deel 37

91 4 0
                                    

{kirsten}

ik staar voor me uit. sneeuw schiet onder ons voorbij. het is vrij rustig op de piste. ik hoor een ski klas met schreeuwende kinderen voorbij skieen. ik glimlach maar zucht daarna diep. Wat als ik straks thuis ben? Daan moet ik weer alleen slapen. kan ik Nils niet meer knuffelen wanneer ik het wil. kan ik hem niet meer uit kietelen met zijn reactie een kus. ik zucht weer. dan kruip ik tegen Nils aan. 'is er iets?' zegt Nils. ik zwijg. 'kirsten?' hij kijkt met vragend aan. 'ik ga je zo erg missen..' zeg ik terwijl ik naar beneden kijk. Nil zwijgt. waarop hij daarna zegt. 'misschien is het juist wel goed dat we niet meer de hele dag bijelkaar zijn. zodat we daarna weer heel blij zijn als we elkaar weer zien.' Nils kijkt me aan met glinsterende ogen. ik glimlach. 'Het komt goed, geloof me' zegt Nils terwijl hij en aai over mijn haar geeft. 'We zijn er!' roept Daan. De stang van de ski lift word omhoog geduwd. Nils pakt mijn hand vast en zo gaan we de piste af

Love is Like a puzzleWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu