{Kirsten}
Ik loop langzaam naar buiten zodat die jongen misshien we met me mee komt lopen. Ik sta iets van 5 minuten buiten in de kou maar hij komt niet. Waarschijnlijk is hij de andere kant opgelopen. Ik zucht en loop maar naar ons huisje. Als ik binnenkom zit Barbara op de bank. 'Ey lekker geslapen' vraagt ze. Ik hoor dat ze iets zegt, maar ik weet niet wat ze zegt. Ik zit met mijn hoofd ergens anders. 'Kom we kunnen eten.' zeg ik. Barbara komt aan tafel zitten en kijkt me aan. 'Waarom doe je zo vreemd?' vraagt ze. 'Huh wat? Hoe bedoel je?' vraag ik. 'Nou je bent er niet helemaal ket je hoofd bij' ze kijkt me strak aan. Ik haal mijn schouders op. 'Of heb je soms een leuke jongen gezien?' ze kijkt me aan me een glimlach. Ik voel dat ik bloos. 'Oeh Kirsten is verliefd!' barbara lacht naar me. 'Hou op!' lach ik. Ik sla haar zacht. 'O dus je gaat me zomaar slaan' zegt Barbara zogenaamd beledigd. Ik knik 'merk je toch!' ik sta op en ren naar de bank, ze rent me achterna. Van deze momenten hou ik.. De mommenten dat Barbara en ik altijd gek met elkaar doen.
JE LEEST
Love is Like a puzzle
FanfictionKirsten en Barbara zijn beste vriendinnen. Samen gaan ze op vakantie. Ze komen daar 2 leuke jongens tegen. Word hierdoor hun vakantie beter?