Demon Angel

Chapter 1

Thea's POV

after 5 yearrss...........

I'm finally back! I'm finally back after 5 long years

I flipped my hair when i get out of the cab. Napangiti ako nang makita ang mansyon naming ilang taon nang walang naninirahan.

Yes. I'm alive. The operation did go well

No one knows that I'm alive. Only me, myself, and I know that I'm alive.

They need to believe that I'm dead para maprotektahan ko sila. I'm not a normal person na pwedeng pwedeng magmahal at magpakita sa mga taong mahal niya. Dahil ang buhay ko maraming hadlang.

They are people who are trying to kill me. And I don't wanna inlove my family here especially aston. The only man i love until death

I wonder if he already had erase me in his heart. I know when the time comes na magkita muli kami, maaring gumanti siya. Because of my death.

Thinking na may mahal na siyang iba, sumisikip ang dibdib ko. It's like it's being cut into pieces.

Pagod akong nagtungo sa aking kwarto. Hindi na ako naglinis dahil malinis na naman ang bahay

Binuksan niya ang bintana na kaharap ng kwarto ni Aston.

Biglang sumikdo ang puso niya

Aston.....

Ipinatong ko ang aking siko sa bintana at tumingala sa kalangitan upang pagmasdan ang mga bituin na nagniningning sa gitna ng gabi

Napakapayapa ang kanyang paligid. Ramdam niya iyon nang bigla na lang bulabugin ng malakasna ungol ang kapayapaang iyon

"Oh! Aston! Oh! Oh! Oh, ang sarap mo!"

"Fuck,baby! Oh, fuck. Ride me harder. Like that! Oh! "

"Ah! You're so good Aston! "

Nanlaki ang mga mata niya sa narinig mula sa silid na katabi ng kanyang silid. She can hear the moans and groans of two people. At hindi siya tanga para hindi mahulaan ang ginagawa ng dalawa. Sa kung anong milagrong pinaggagagawa ng mga tao sa loob ng silid na kaharap ng bintana niya

Dapat hindi na siya nagulat. Aston. He is a healthy male. At may pangangailangan din siya. And besides, 5years had past. Dapat wala na iyon sa kanya. I think i moved on. Mga bata pa naman kami non

I'm just 19 and he's just 20

Bata pa ako non. Kaya kung ano man ang namagitan sa amin ni Aston noon, nakalimutan na niya yun. Sapat na naman din ang limang taon para kalimutan ang isang Volt Aston Luther Martin.

Pagak akong natawa at umiling. "What a great way to greet me para sa pagbabalik ko" I mumbled under my breath.

I want to go inside para hindi ko na marinig ang ungol ng dalawa ngunit hindi ko alam at nanatili ako sa kinatatayuan ko habang naririnig ang ungol ni Aston at ang katalik nitong babae.

I'm just standind right here,listening ang wondering why she could feel an ache inside her heart. Okay na man naang puso ko. Maayos ma maayos na.

Marahas kong pinilig ang aking ulo. Hindi ko na dapat maramdaman ito. I don't have any feelings for my ex boyfriend

And then the moaning stops. Thank god. Nasabi niya sa kanyang sarili

Doon lang ako nagkaroon ng lakas para umalis na sa kinatatayuan ko. Aalis na sana ako nang biglang bumukas ang bintana ni Aston na nakaharap din sa bintana niya kaya nagkasalubong ang mga mata nilang dalawa

Nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mga mata nang makita ako. At tiyak akong ganun din ang mukha ko ngayon. Ngunit hindi nagtangal biglang dumilim ang kanyang mukha habang nakatitig sa akin.

Samantalang ako gulat na gulat parin dahil sa aking paghanga sa angkin niyang kagwapuhan ngayon

I know that Aston is handsome. But he's now more ten times handsome than before.
The teen Aston is already gone. What i am looking at now is the more handsome version of teen Aston

Matitipuno ang kanyang mga braso at dibdib nito ay pawisan dahil siguro sa katatapos lang nitong pakikipag talik. His face was clean, well shaved chin and jaw. His hair is perfect. His eyes.... They were still deep and dark. His lips were full and kissable.

It had made me remember the way we kissed and touch each body back when we are together

Nawala lang ang taensyon ko sa kanyan nang may lumapit na babae sa kanya. In fairness she's pretty but I'm more beautiful.

Yumakap ang babae kay aston at hinalikan siya. Gosh! At sa harap ko pa talaga kayo naglaplapan ah?!

Binaba ko ang aking tingin dahil naaasiwa ako sa nakikita ko

"bye baby. Till we see each other again"malanding sabi ng babae sa kanya

"Yeah. Sure" Parang bored na bored ang pagkakasabi ni aston

Nang maramdaman niyang tuluyan nang naka alis ang babae eh nag angat siya ng tingin at saktong nagsisindi ng sigarilyo si Aston.

Kailan pa siya natutong magbisyo?

Matiim siyang nakatingin sa akin habang bumubuga ng usok galing sa kanyang sigarilyo

He is looking at me intently na para bang binabasa niya kung ano ang laman ng kanyang isip at kaluluwa. And by that, my heart was beating so fast. So darn fast

Hindi niya inaalis ang titig niya sa akin habang humihithit ng sigarilyo

He blew gray smoke again. Without taking his eyes off me

I want to ask him kung kw lan pa siya natutong manigarilyo. Noon ngang sila pa. Kung uminom konti lang.well noon yun. Looking at him now,he looks so different. Way so different to the Aston i know

Naputol lamang ang titigan nang makarinig kami ng malakas na sigaw ng ama ni Aston

"Aston! How many times do I have to tell you about bringing woman here in my house?! " Galit na galit na sabi ng ama ni Aston

Umawang ang labi ni Aston at kumunot ang noo

"Why do you even care? This is my house to" parang bored na sagot niya sa kanyang ama

Umawang ang aking labi sa sagot ni Aston sa kanyang ama

"This is your mothers house! This is where her memories are! Tapos eto ang ginagawa mo?! "nanggagalaiting sabi ng ama ni aston sa kanya

"Don't you dare mention my mom"Mariing sagot ni aston at bast nalang nilagpasan ang kanyang ama. Pumasok ito sa kanyang kwarto ako walang pakundangang iniwan ang kanyang ama na natulala sa inasal ng kanyang anak

Itinikom ko ang pag awang ng aking bibig.

Hindi na kita kilala Aston. Why are you like that?