DESTINED TOGETHER

CHAPTER 5 - Memories

Gian’s POV

Sinamahan ko si Carlo papunta sa hospital para ipatanggal ang arm ang leg cast niya.

Medyo okay na rin si Carlo at nakapagadjust na. Medyo close na rin siya sakin at nakikipagkwentuhan nang matagal although wala pa rin siyang naaalala madalas ay puro tungkol sa buhay ko ang madalas naming pag-usapan. Nariyan ang mga pasaway kong estudyante at ang mga past memories ko with my mom.

Simula noong dumating siya ay hindi ko na naramdaman ang lungkot sa tuwing napaguusapan si mama. Masakit na wala na siya pero kalaunan ay natanggap ko na rin dahil sa tulong ni Carlo. Sobrang nalilibang ako sa tuwing nakakakwentuhan ko siya at nawawala ng mga problema ko. Nakakapalagayan ko na sya ng loob hindi tulad ng mga unang araw niya sa bahay.

“Oh ayan Gian, makakatulong na ko sa mga gawaing bahay.” nakangisi nitong sabi sakin.

“Eh di ba nga sabi ng doctor wag mo munang pwersahin ang left arm ang leg mo.” bilin ko sa kanya.

Medyo nagpout ito dahilan para mapatawa ako.

“Nagpapacute ka ba?” pang-aasar ko sa kanya.

“Oh sige papayagan kita pero paghuhugas lang nga pinggan ang pwede mong gawin.” sabi ko sa kanya.

“Yun lang?” tanong nya.

“Oo.” sabay tawa ko.

Pumayag naman sya. Sa isang linggo na nakasama ko sya ay tanging pagbabasa lang ng libro at panonood ng TV ang ginagawa niya maghapon.

“San tayo pupunta?” tanong niya.

“Bibili tayo ng cellphone para matawagan kita anytime kaga busy ako sa school. Gagawa na rin tayo ng social media account mo para mahanap mo ang pamilya mo.” ngiti kong sabi sa kanya na siyang ikinatuwa nito.

Pagbalik namin sa bahay ay muli siyang nagpasalamat sakin  at nagtungo sa kwarto niya.

Ganun din ang ginawa ko pumasok ako sa kwarto at kinuha ang tuwalya ko para maligo.

Halos 20 minutes din ako sa CR nagtapis na ko at lumabas ng CR. Nagulat ako ng pagbukas ko ay saktong bukas din ni Carlo sa pinto ng kwarto. Nagkatitigan kami dahil sa gulat at napansin kong unti-unting bumaba ang tingin niya sakin.

Bakas sa mukha nito ang pagkagulat.

“Bakit?” tanong ko sa kanya.

Napansin ko ang pagturo niya sa ibaba ko. Nang tumingin ako sa ibaba ay nakita kong wala na ang tapis sakin at kitang kita ang aking pagkalalaki.

Natanggal pala sa pagkakaipit ang tuwalya kaya nahulog ito. DAhil sa hiya ko ay agad akong tumalikod at inabot ang tuwalya dahilan para mapatuwad ako sa harap niya. Agad kong itinapis ang tuwalya at nagmadaling nagtungo sa kwarto.

Carlo’s POV

“Oh shit!” bigkas ng isip ko ng biglang tumuwad sa harap ko si Gian.

Unti-unting nabuhay ang alaga ko at agad itong tinakpan. Nagmamadaling nagtungo sa kwarto niya si Gian na bakas sa mukha ang hiya. Dahil sa init ng naramdaman ko ay nagtungo ako sa kwarto at nilock ito.

Kinuha ko ang cellphone na binili ni Gian at naghanap ng porn para makapagparaos.

Nakakita ako ng straight porn tapos bathroom ang scene na lalong nagpalibog sakin.

Habang pinapanood ko ito ay hindi ko na napansin na si Gian na ang iniimagine ko. Tinitira ko raw ang butas nito at hinihimas ang napakatambok niyang pwet.

“Ughhh Gian, ang sarap mo.” mahinang bigkas ko.

“Ahhhhh, ohhhhh, hmmm, ughghhh.” mahihinang ungol ko habang nagbabate.

“Ohh Gian ang sikip mo, bubuntisin kita.”

“Ayan na ko Gian  ahhhhh, ipuputok ko sa loob mo.” mahihina kong ungol.

Tumalsik ang tamod ko sa aking dibdib at tyan.

“Tangina!” bigkas ko.

Bakit si Gian ang pinagnanasaan ko? Puro kabutihan ang ipinakita nya sakin tapos puro kalibugan lang igaganti ko? Ano ba Carlo tigilan mo na ang kalibugan mo.

Naisipan kong bumawi sa kanya dahil sa mga kabutihan nya sakin kaya naisip kong ipagluto siya. Habang wala kasi si Gian sa bahay the past few days at nasa work eh binabasa ko ang mga recipe books sa kitchen. Sice hindi ko magamit ang left hand ko eh hindi ako makapagluto kaya minabuti kong pag-aralan na lang muna ang mga recipe sa kitchen.

“Tuna pasta!” bigkas ko habang papunta ako sa kusina.

Napansin kong nasa loob pa rin ng kwarto nya si Gian dahil nakakarinig ako ng tunog ng keybord ng laptop sa kwarto nya.

Dumiretso ako sa kusina at nag-umpisang magluto. Ewan ko ba pero parang sanay na sanay ako sa kusina at kusang gumagalat ang mga kamay ko.

Malapit na ko matapos magluto pero hindi pa rin lumalabas si Gian sa kwarto nya.

Inayos ko ang table na kakainan namin at nagtungo sa kwarto nya para tawagin sya.

“Gian!” tawag ko habang kinakatok ang pinto.

Bumukas ang pinto at bumungad sakin si Gian na topless at mukhang bagong gising.

“Sorry, naabala ko yata ang pagtulog mo.” paumanhin ko ditto.

“Okay lang, teka anong oras na ba?” tanong nito.

“Mag-aalas tres na.” sagot ko.

Naglunch na kami bago umuwi kanina kaya siguro pagkatapos niya maligo ay nakatulog na sya.

“Ah ganun ba? teka ano yung naaamoy ko? mukhang masarap.” turan nito.

“Pinagluto kasi kita ng tuna pasta.” nahihiya kong sagot sa kanya.

“Talaga? Tara kain tayo!” excited nitong yaya sakin at hinawakan ang kamay ko na nagbigay sakin ng kakaibang pakiramdam.

Pagdating namin sa dinning ay agad siyang umupo at inamoy ang tuna pasta.

“Amoy pa lang masarap na!” ngiting sabi nito.

“Dig in!” at sabay kaming kumuha ng pasta sa mangkok sa gitna ng table.

Nang matikman niya ito ay tumulo ang luha nya.

“Bakit? may problema ba? Pangit ba ang lasa?” tanong ko sa kanya.

“Pasensya ka na pinakialaman ko yung recipe book sa kitchen, sinunod ko naman yung recipe. Pangit ba talaga ang lasa?” ulit kong tanong pagkatapos ay tinikman ang niluto ko.

“That my moms recipe book.” sabay ngiti nito habang patuloy pa rin ang pagluha.

Nagbago ang awra nya at mukha masaya si Gian.

“Sorry talaga kung pinakialaman ko.” muli kong turan dito.

“It’s okay, namiss ko lang mga luto ni Mama. Thank you dahil dito narealize ko na tama ang desisyon kong huwag ipagbenta ang bahay.” masaya nitong sabi at itinuloy ang pagkain.