I Don't want To Leave ( FYH series) #2

DEMON

Lemme share you a story about me haha.
Whenever i'm frustrated, nakakapagsulat ako ng scene.. ewan ko ba haha. Yun lang skl.

Amber's POV

Tinatamad akong bumangon sa higaan. Dumiretso ako sa cr para maligo na.

Pagkatapos kong maligo ay nagsuot lang ako ng fitted jeans at shirt. Tapos ay heels.

Pagtapos ay nag ayos lang ako ng kaunti. Kahapon ay inihatid namin sila Mami at Papi sa airport. Nakakalungkot man pero kailangan na nilang bumalik agad.

Matapos mag ayos ay umalis na din ako kaagaad. Wala na si Andree dahil maaga ang pasok niya sa trabaho.

Nang makasakay sa kotse ay agad ko iyong pinaandar at nag drive patungo sa hospital kung saan ako nag tatrabaho.

Nang makarating ay agad akong nag round, pagtapos i check ang mga pasyente ko ay nagpahinga ako saglit.

Pagkatapos ay nagpatuloy ako sa pagtatrabaho. Nang bandang 9 am na, biglang nagkaroon ng emergency operation. Isa ako sa mga naatasan na mag oopera sa pasyente.

Nagsuot muna ako ng scrub suit, mask at gloves bago pumasok sa loob ng operating room.

It took me 7 hours bago natapos ang operasyon.

It's now 5pm, pero hindi pa rin ako nag lalunch. My stomach is now aching. Tsk.

Patunay na hindi lahat ng doctor healthy living tsk.

Nakakapagod.

Pagkatapos kong linisin yung sarili ko, bumaba kaagad ako para kumain.

This day was supposed to be beautiful. But, a demon came. I don't know. Maybe he came from hell, with satan. Tss.

Ok na sana yung araw ko e.

Right from where i'm standing, i can see Ralph's father in the lobby.

I'm sure ako ang pakay niya. Kaya naglakad ako papalapit sa nurse station kung saan nandon ang demonyo.

"Good afternoon po Doc." Bati ng nurse na naka duty.

"Good afternoon too." Nakangiti rin na bati ko.

"Buti po nandito kayo Doc, may papipirmahan po kasi ako sa inyo. Galing po yan kay Doc. Lerman, yung Ortho po." Nginitian ko naman siya saka kinuha yung papipirmahan niya.

I review the paper. Nakasaad doon yung tungkol sa patient na ooperahan niya this week, he wants me to assists him.

"Thanks Doc. Anyways, Mr. Alfaro is looking for you Doc."

Tumango nalang ako.

Pagkatapos ay tinapunan ng tingin ang ama ni Ralph.

"What do you want from me?!" Walang buhay na tanong ko. Ngumisi naman siya.

Ok, honestly nawalan ako ng gana nung makita ko siya.

"Is that how you treat someone who is older than you?" Sarkastikong sabi niya.

"Well, i'm not. You see, i respect people who deserve to be respected." Sarkastiko ding sabi ko. Nakita ko namang natigilan siya.

"Anyways, i just came to warn you. I already told you to stay away from my son!  But you didn't!" Galit na sabi niya.

"I didn't?! Really?! Oh wait, so you want me to decline a patient? Wow." Sarkastikong pagkakasabi ko. " As far as i know, you're daughter oh- wait. Hindi pala dapat daughter, kasi hindi ka karapat dapat na tawaging ama." Galit na sabi ko.

"How dare you?!" Sigaw niya. Naagaw na namin ang atensyon ng mga tao don.

"Yeah how dare me." Umirap pa ko. "Guard, can you escort MR ALFARO outside this hospital?! You see, he is disturbing the patients by shouting." Hindi ko inalis ang titig sa kaniya.