I Don't want To Leave ( FYH series) #2

REASONS

Happy 1.38K reads people!!!!
Also Happy 15K+ read LYUYRM🎉

ENJOY READING❤️

Ralph's POV

Nang makarating sa bahay ay agad kaming dumiretso nila Mom at Faith sa sala. Si Jiro naman ay nagpaalam na. Kailangan niya na daw umuwi dahil hinihintay na siya ng mag ina niya.

Nang makaupo ay hindi namin alam kung sino ang unang magsasalita.

"Kuya, akyat na po muna ako." Paalam ni Faith. "Magpapahinga na po ako. Mas mabuti kung kayo muna ang mag uusap." Tumango naman ako saka si mommy kaya umakyat na si Faith sa itaas.

Honestly, i don't know what to say. Kanina ang dami kong tanong na gustong masagot, pero ngayon para bang binablock yon ng utak ko at ang gusto lamang ay makasama si Mommy.

"You can ask me anything anak." Nakangiting sabi niya.

"Ah. H-hindi na po M-mom." Naiilang na sabi ko.

Tsk, kanina tuwang tuwa ako at ayaw ko na siyang bitawan, ngayon naman para akong tangang naiilang sa sarili kong ina. Aish.

"Magpahinga ka muna kaya. Bukas nalang tayo mag usap anak."

"P-po? Ah sige po." Pag sang ayon ko.

Siguro nga bukas nalang kami mag uusap ni mom. Hindi ko din kasi alam yung mga sasabihin at itatanong ko. Kailangan ko munang pag isipan.

Ipinahanda ko muna kay manang yung isang guest room para matulugan ni mommy. Pagtapos non ay pumunta na rin ako sa sarili kong kwarto.

I just took a half bath bago nahiga sa kama.

In just a minute dinalaw na ko ng antok.

Kinabukasan ay tinanghali na ko ng gising.
Naligo lamang ako tapos ay saka bumaba.

I went in the garden to have some air but when I entered the garden area of my house I saw my mom sitting in the bench there.

"Mom." Pagtawag ko kaya napalingon siya sakin. She instantly smiled when she saw me. I walked towards her and sat on the vacant seat beside her.

"Did you eat already?" Tanong niya, I shooked my head. "Why? Naghanda si Manang ng pagkain mo anak a. Kumain ka na muna doon."

"I'm fine mom." Sinserong sabi ko. Natahimik kaming dalawa matapos non.

Hindi pa kami nakakapag usap simula kagabi, dapat ko na bang kausapin si mommy ngayon??

I was about to ask her but I hesitated. I took three deep breaths before I look at my mother.

"If you're gonna ask me, don't hesitate. I'm willing to give you the reasons why this have to happen." Seryosong sabi niya. Napabuntong hininga ako.

"Ahhhh." I can't construct a single word to ask.

"Tsk, just ask what you want to ask." Napakagat labi ako sa sinabi niya. Aish, this is so hard.

"W-why didn't you show up?" I hesistantly asked. I'm longing for a mothers love for so many years yet she didn't show herself.

She sighed deeply before answering my question.