Yow! Tapos na exam! I'm free again HAHA! SA WAKAS!!!!!!!
Anyways, here's the update! Mwaps!😘
Ralph's POV
Tangina, pinsan niya pala talaga yon. Grabe nakakahiya. Hanggang ngayon nahihiya ako amp kainis.
Malay ko bang pinsan niya yon. Di kasi agad sinabi. Nakakaasar. Bawas points yun.
"Lalim ng iniisip mo. Nakakalunod." Nagulat ako ng magsalita si Amber. Nasa kwarto kasi kaming dalawa. Nandoon siya sa table tapos nasa kama ako. May inaasikaso kasi siya. Di ko alam kung ano, mukhang importante kaya di ko muna iniistorbo. Di ko namalayan na nasa tabi ko na pala siya sa sobrang lutang ko.
"Di naman."
"Ano bang iniisip mo? Wala naman tayong problema diba?" Nag aalalang tanong niya.
"Wala a. I mean, oo wala tayong problema. I'm just thinking about what happened sa party. Nakakahiya kasi." Naiiling na sabi ko. Nakakahiya naman kasi talaga potek. Di ko makakalimutan yon promise.
"Tsk, kalimutan mo na nga yon! Saka, isa pa, di naman ganon kababaw si Natanael, i mean, oo may pagka siraulo yung pinsan kong yon, pero for sure kakalimutan niya na yon. He's just like that because he's used to it." She said. Ok i'm gonna stop thinking about that.
She layed herself down and then hugged me so i hugged her back.
"You know what, i missed this for so long." I said seriously.
"Yeah, me too. I really missed this. I really missed you." Ako din naman. Sobrang namiss ko siya.
We talked about us after the party. We already settled ourselves and fixed our issues. We got back together and napag kasunduan namin na kapag may problema kaming dalawa dapat ay magsabi agad or ayusin kaagad. Ayaw na naming maulit pa ang mga nangyari. Masyadong masakit. Hindi na namin kakayanin kapag naulit pa.
Pareho kaming natahimik na dalawa matapos niyon. Mga sampung minuto siguro ang lumipas ng maisipan kong magsalita. I asked her but she didn't replied kaya tinignan ko siya. Then i found out na nakatulog na pala siya sa tabi ko.
Busy ako sa pag titig sa mukha ni Amber ng biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko ito sa ibabaw ng drawer at saka tinignan kung sino ang natawag.
It was Andree who's calling me on messenger. Nang mapagtanto kung sino iyon ay agad ko itong sinagot.
[Hey! Kuya where are you?]- tanong niya kaagad ng sagutin ko ang tawag.
"Sa bahay ng ate mo. Why? You arrived already?" Tanong ko.
[Uhm, yeah. Mag checheck in na kami sa hotel. Kuya Nat accompanied us.]
"Oh, ok. Make sure that she won't find out ok?" I said then she nodded.
[By the way, where's ate?]
"Oh, she's sleeping. Magpahinga na kayo. Pasabi kina mom and tito i'll call them later. I'm just gonna get ready ok?" Bilin ko.
Nang maibaba naman ni Dree ang tawag ay umayos din ako ng higa at saka tumabi kay Amber sa pagtulog.
AMBER'S POV

YOU ARE READING
I Don't want To Leave ( FYH series) #2
RandomEvery decisions has it's own reason, but make sure that your decision is worth it, because we know how much it hurts when you regret that later. -Berry