Natapos ang araw na yun na hindi na ulit nang usisa pa si Lyka... Well ganon naman yun.
Ngunit nang akoy mapagisa sa aking kwarto pagkagaling ng skwela ay ako naman ang hindi matahimik.
Si Dave? Hayst. Siya pa talaga?
Siya ang kauna-unahang lalaking nagustuhan ko sa buong buhay ko. Yes, in my whole entire life. Hindi ako madaling ma attract o ma impress ng ibang tao. Im living with full confidence... I don't care about people, I wouldn't even give a glimpse to anyone. I don't care how they think of me as how i don't care about their existence.
But... In one passing by, that we accidentally bumped each other, had an eye contact, i knew that then, that feeling i felt that moment is new in my system.
But then... I didn't give it a chance to grow. Sinubukan kong hindi ito bigyan ng pansin at nagpatuloy lang sa buhay na parang wala lang.
Ngunit makulit ang tadhana.
Isang araw ay dinaldal nalang ako ng aking kaibigan na may bagong transferred student nga daw na ang pangalan ay Dave Sison sa senior na agad sumikat. But then, i am me, so i didn't give my care.
Ayaw nga lang akong tigilan ng pagkakataon.
Isang masayang kwentuhan kasama sila Lloyd ay napadaan ang lalaki..
Ang lakas ng kaba ko lalo na nung tinawag ito ni Lloyd na Dave. Seriously? Siya yung tinutukoy ni Lyka?
Lumapit ito at nakipaghigh five sa barkada ni Lloyd. Doon ay pinakilala kami sa kanya... Hindi ko gustong makilala siya pero ayokong maging attention seeker. Dahil sa oras na may gawin akong mali ay makakahatak na agad ako ng atensiyon sa paligid dahil karamihan ay nakatingin sa amin.
"Dave Sison..." Ngiti niya... Sabay lahad ng kamay sa harap ko. Nagdalawang isip pa ko kung tatanggapin ko pero sa huli ay tinanggap na rin. Ngunit hindi ako nag abala na sabihin ang pangalan ko, ayokong magkaroon ng kinalaman sa kanya. Sa nararamdaman ko ngayon? Mapanganib.
Ngunit ganon nalang ang gulat ko nang malamang alam niya ang buong pangalan ko. Kinunotan ko siya ng noo sabay tanggal ng kamay sa kanya. Mabuti na lang at nandiyan si Lyka at nakipagkilala rin sa estranghero.
Hindi natapos doon ang pagsasagi ng landas namin. Sa mga sumunod na araw ay madalas na nakakasama namin sila... Ayaw ko man ay wala akong magawa dahil nalaman ko na childhood friends pala sila ni Lloyd.
At... Sa mga araw na yun na magkakasama kami... I got to know him a bit, lalo na't hindi maiiwasan kung sobrang aggressive ng kaibigan ko na may malaman about him para lang may ma i topic.
And everytime na magkakaroon kami ng interaction, kahit simpleng hindi sinasadyang pagsagi ng kamay niya sa bewang ko nang lumipat siya ng upuan upang tumabi kay Lloyd na nasa gilid ko ay gumagawa na agad ako ng paraan para makaiwas sa kanya...
With those... I know even i'm avoiding him, i cannot avoid the reactions of my heart... Its too vivid, and getting full every moment that is passing... I need to do something...
I need to stop right there.
Kaya sa sumunod na araw ay nagkunwari akong may ginagawa upang hindi makasama sa kanila... Nagsunod sunod yun, napansin ni Lloyd pero nagdahilan ako at mabilis niya namang naintindihan yun. Hanggang sa tuluyan nang nawala sa routine ko ang pagsama sa kanila... Isang araw ay hindi sumama si Lyka sa kanila at doon niya nalaman na gumagawa lang ako ng dahilan para hindi sumama sa kanila, na iniiwasan ko sila Lloyd.
Kaibigan ko siya, kaya masiyado niya kong kilala para hindi agad malaman ang dahilan ng ginagawa ko. Nalaman niya ang pilit kong tinatagaong paghanga kay Dave kahit wala akong sinabi.
