13 Numaralı Geçit

AY YLDIZSIZ, YILDIZ DA AYSIZ OLMAZ ...

                                                     3.BÖLÜM

BIRAKMAYACAĞIZ SENİ

Anne kızı bırakır mısın daha yeni ameliyat oldu sen kızı üstüne atladın, kızın yarası var. Tamam tamam kalkıyorum, karnımın acısıyla yerden kalkmaya çalışırken Nehir elimden tutup kaldırdı. Teşekkür ederim, daha bana çok teşekkür edeceksin bunu şimdiden harcama lütfen, olsun ben sana bunu her an her saniye söyleyebilirim. Ayakkabımı çıkarıp içeri girdiğimde annemin yaptığı gibi üstüme atlamamalıydılar. Salona geçip karnımın acısıyla konuşmaya başladım, lütfen annem gibi üstüme atlamaya kalkmayın dikişlerim patlayacak. Oy benim meleğim gelmiş, biz senin canını hiç acıtır mıyız Meral yanaklarımı sıkıyordu ve ben bu durumdan pek hoşnut değildim. Eylül Meral'e, yanaklarını sıkman bittiyse biz de bi sarılalım meleğimize özledik seni, Nehir arkadan tekdüze bir sesle konuşmaya başladı, kızlar Zeynep bir duş alsın kendine gelsin siz de onun canını acıtmadan seversiniz, ayy ben seni yerim Zeynep'i koruyor, Zeynep'i korumuyorum sadece dinlenmesini kendine gelmesini ve normal insanlar gibi sinemaya gidip eğlenmek istiyorum, siz de öyle istiyorsunuz. Arkadan yengem gülerek konuşmaya başladı, kızlar yarın hiçbir yere gitmiyorsunuz çünkü yarın biz sizi bir yere götüreceğiz, Eylül arkadan bağırdı nereye, söylemem sürpriz yarın görürsünüz, Nehir endişeli bir ses tonuyla konuşmaya başladı anne neden yarın neden yarından sonraki gün değil Zeynep daha yeni hastaneden çıktı, Nehir bana bir şey olmaz kendi çaremin başına bakabilirim, tamam ama kendine zarar verecek şeyler yapma lütfen. Beni sevmeniz bittiyse yukarıya dinlenmeye gidiyorum, git biz bir saatte yanına geliriz. Yavaş yavaş merdivenlerden çıktım iki gündür giremediğim odamı inceledim ama çok şaşırmıştım odamı iki günde her yerini dağıtmışlardı. Çok yorgun olduğum için onlara bağıramadım. Karnım acıya acıya lavaboya gidip duş aldım. Duştan çıktıktan sonra kıyafetlerimi üstüme giyip yatağıma yattım ve beni dinlendiren şey kitap okumaya başladım.

Yarım saat geçti kitap okumayı bitirip odayı toplamaya başladım. Odayı toplarken odamın kapısı açıldı.

İçeri Meral, Nehir ve Eylül girdi onlar aceleyle beni oradan alıp yatağıma oturttular. Ne yapıyorsun Zeynep ya, hiçbir şey yapmıyorum odayı topluyorum ya ne var bunda, ne mi var hatırlatırım Zeynep sen daha dün vurulmuş ve ameliyat olduğunu unutmuşsun galiba, yo unutmadım karnımın acısı da umurumda değil. Bak anlaşalım zaten burayı biz dağıttık biz toplayalım sen de yatağında kitabını oku olur mu, tamam Meral hiçbir şeyinize karışmıyorum. Meral'in konuşması bitince Eylül konuşmaya başladı, Zeynep ne okuyorsun, Fyodor Doystoyevski'nin Yeraltından Notlar kitabını okuyorum, sen kitap okumana devam et biz buraları iki dakikaya bal dök yala yapacağız, göreceğiz bakalım. Kitabımı okurken Eylül, Nehir ve Meral odayı toplarken Eylül endişeli bir ses tonuyla konuşmaya başladı, kızlar ben bir şey buldum. Ne buldun yine mi not, biz bunlardan nasıl kurtulacağız ya, Eylül kağıdı açsana içinde ne yazıyor. Eylül hızlıca kağıdı açtı ve dehşet verici şey bu yine bize yazılmış bin nottu korkarak notu okumaya başladı. "Beni hayatın boyunca unutmayacaksın çünkü ben senin hayatında hep kabusun olacağım." Herkes birbirlerine dehşet bir şekilde bakıyordu. Kızlar bu kim ya bence birimizin bize anlatması gereken şeyler var dediğinde herkes aynı anda endişeli bir ses tonuyla

Yok? Yok? Yok?

O zaman ne oluyor biz birine bir şey mi yaptık istemeden ya. Arkadan annem merdivenden bize seslendi Kızlar haydi yemeğe, tamam geliyoruz anne. Betimiz benzimiz atmıştı öyle bir yüz ifademiz vardı ki annem ve yengem bile ne olduğunu sordular.