zebbiana | sehun

Z47。

"Sa'kin ikaw pa rin ang baby ko, ang baby ko
Kahit wala ka na sa piling ko, sa piling ko
Pangakong ipagdadasal pa rin kita
Ipagdadasal pa rin kita, oh (no, no, no)
Hey!"

-

Ang sobrang bait mo, Lisa.

Kahit kasi pinagtataboy na kita,

Talagang hahabulin mo ako para sabihin sa akin ang totoo.

Pero ang tanga-tanga ko dahil nagalit ako agad sa'yo.

Ngayon, di mo na ako hinabol ka.

Kasi alam kong pagod ka ng masaktan sa akin.

Thank you talaga sa mga araw na nakasama kita.

Thank you talaga sa pag-aalaga sa akin.

Thank you talaga sa mga ngiti, tawa, iyak, inis at sakit mo sa akin.

Thank you sa pagmamahal sa akin.

Kahit imposible na tayo ngayon,

Eto ang tatandaan mo.

Ako pa din yung Sehun na sobrang baliw na baliw sayo.

Ako pa din yung sobrang mahal na mahal ako.

Hindi ako magbabago Lisa.

At hinding-hindi din magbabago ang nararamdaman ko sa'yo.

Mamahalin pa rin talaga kita.

Sorry sa lahat, Lisa.

Sorry pa din talaga kahit hindi mo ako mapatawad.

Kahit magalit ka sa akin,

Kahit kalimutan mo na ako,

Kahit iiwasan mo pa ako,

Kahit magbago man ang landas nating dalawa,

Don't worry.

Because?

I love you so damn much

-- FLASHBACK :

"Ano ba yan, paano ba tayo makakuwi na 'to?" naiinis na tanong ni Lisa.

Natawa lang naman ako ng mahina, "Maghintay nalang tayo. Titigil din 'to." sambit ko.

Hindi pa kami nakakauwi ni Lisa dahil nga sa sobrang lakas ng ulan. Kanina pa 'to. Kaya nandito lang naman kaming dalawa waiting shed. Hinihintay na tumigil na 'tong ulan.

Pero kelan ba 'to titigil? Mas lalo lang lumalakas. Lakas ng trip ng klima ngayon. Sana pinauwi nalang muna kami.

Tapos sana may payong man lang kami. Pero wala.

"Mukhang di naman 'to titigil." napaharap naman ako kay Lisa at nakita kong inalis niya yung bag niya na nakasabit sa balikat niya.