Moniqua's POV
Three years.
It's been three long years since my feelings for Krist have started. Masyado na talaga akong desperada dahil hanggang ngayon, I still have this urge to win his heart.
Desperada na kung desperada, this is me, this is my nature, my personality. Sa tatlong taon, kay Krist na talaga umiikot ang buhay ko. I love his smiles whenever he tutors me, I love his voice, his personality, I love everything about him not until someone came and crashed the lovelife I am aiming for.
Matagal ng scholar si Krist sa Mathison at 'yang si Valerina, she just transferred two years ago because she suddenly received dad' scholarship. At sa ilang taon na magkasama kami ni Krist, wala akong ginawa but to impress him. Mali lang niya na nasa iba talaga ang atensiyon niya.
Si Val ang lagi niyang priyoridad, si Val lang ang nakakakuha ng atensyon niya, at higit sa lahat, si Val lang ang gusto niya. Nakakaputa.
Masyado na akong nababaliw, napaparanoid na ako on how I can win his heart.
Matapos akong magtext sa kaniya about suiciding, he still doesn't care. Well, ako may paki and everything that I texted to him, I meant it.
Moniqua will die. If that's the only way he will care for me.
Senior's Night is near, as well as my death.
Dumaan ang ilang oras, nakita ko nalang ang sarili ko sa isang hospital. Nakahiga at pinalilibutan ng mga doktor.
Maya-maya pa ay tumunog ang telepono ko, kinuha ng isang surgeon at inilapit sa akin para makausap ko.
"Are you okay?" sabi ni Angela sa kabilang linya.
"Yes, I am. Just prepare everything" huling tugon ko bago ko pinababa ang telepono.
"Ooperahan ka na namin" nagsilapit ang mga surgeons sa akin saka ako dinala sa operating room.
They started to inject me the general anesthesia. And before I became unconscious, I left a smile in my face.
Get ready, because I'm the craziest bitch whom you'll afraid to bump into.
Natapos na ang operasyon, I made everything quick through my money, it's all my money and nothing but my money, enough to shut everyone's mouth and controll everyone's actions.
Matapos ang isang araw na pahinga, nandito parin ako sa hospital. Umupo ako sa hinihigaan ko nang lumapit ang isang nurse, she handed me the mirror and started to take off all the bandages around my face gently. Nang matapos, pinaalis ko na siya at tinignan ko ang sarili ko sa salamin.
Yes, I undergone a plastic surgery, nagparetoke, nagpabago ng mukha, masaya hindi ba? I laughed so hard as I looked at my new face.
Tinignan ko ng mabuti ang mukha ko, at bumulong
"Moniqua is dead, I'm not Moniqua anymore.
Because who am I?
I am Valerina"
**
Valerina's POV
Limang oras bago mag Senior's Night.
"Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Lucy habang nasa sasakyan kami.
"Pupuntahan natin si Moniqua!" bakas kay Lucy ang pag-aalala habang minamaneho ang sasakyan. Pareho na kaming nakaayos na ang sarili dahil mamayang gabi na ang Senior's Night, pero hindi namin alam kung makakarating pa ba kami dahil sa nasagap naming balita.
