Chapter 6

8 3 3
                                    

"Date?!"
Agad kong tinapunan ng tissue ang salamin sa comfort room ng restaurant nang maalala ang sinabi ko sa kaniya kanina.

"Sino ang sumanib sa'kin kanina?! Riah! Is there a lot worse than this?"

Sabi ko sa sarili nang makita ang repleksyon sa salamin at nang muntik ko pa ngang masuntok ang pader, kaso naalala ko'ng hindi nga pala ako lalaki. Urghhhhhhhh! Nag dadalawang isip tuloy ako kung lalabas pa ba ako o magkulong dito dahil sa kahihiya'ng ginawa ko kanina.

What's gotten into me? Why did I do that kanina? Bago ko palang siya nakilala ngunit ganito ang salubong ko sa kaniya? Pero diba dapat nga hanggang kinakasama ko lang siya magshopping? Ngayon napunta na sa pagde-date.I should still be calm even with my thoughts.

I wonder what he thinks about me? It's very humiliating! I felt embarassed. Sa harap pa talaga nang bata huh. Sa tingin ko pa nga ang dami'ng nakakita no'n.

I remembered his eyes went on mine very direct, his eyes I saw like a lion purposely roaring and shouting it's wrath around me. This is the fourth time pa lang na nameet ko siya and we came this far? Gosh! Para ako'ng tanga dito 'kakausap sa sarili.

Tama nga naman ang sinabi ni Ree, minalas ako ngayon. By the way ano'ng ibig sabihin ng sinabi ko? Talaga ba'ng makikipag date ka sa kaniya Riah? Well,pwede rin naman ngunit sa reaksyon niya pa nga kanina mukhang gulat 'rin siya sa sinabi ko.

Well,Atleast he doesn't know my name I'm relieved, ngunit hindi pa rin iyan sapat paano kung may kakilala siya sa branch ng family namin? Or schoolmates? Does he go to school? Where? Who cares?, I should be more careful dealing with words when I'll ask him about that later.

Iilang minuto pa nang muli akong makalabas. I acted like nothing happened when our eyes met.

"What now? Will your answer be a yes or a yes?"

Tinutukoy ko ang tanong ko kanina at hinintay io ang sagot niya.

Hinihilot niya ang sentido niya ngayon  habang ako naman ay nag babakasakali'ng hindi niya dapat tanggihan iyon.

"let's see"

he sounds very challenging it makes me thrill.

Nakuha ko na 'yong cellphone na nabili ko kanina dahilan kung bakit 'andito kami ngayon sa phone store. Oo, kasama ko sila'ng dalawa, habang kanina ko pa rin tinititigan si Zefhio kung pa'no niya pinapatawa ang bata. He even carried her all the way here at minsan kinikiliti niya pa which makes her sister giggle.

"Of course baby, it will be later okay?"

A husky voice of him was what I heard when he whispered at her. Sige lang, siya muna baby mo ngayon,sa susunod ako na 'yang tatawagin mo'ng ganiyan,wait ka lang self.

The kid nodded tentatively.

"But kuya will there be a see-saw inside?"

"Yes"
sagot ni Zefhio

Putol-putol at hindi malinaw na sagot ng bata.

Napa-iling ako nang bahagya dahil sa kulitan nila.

"Zef, are you going with me on a boutique or you'll just stay on the benches here?"

Tanong ko na siyang nagpatigil sa tawanan nila habang sumasakay sa escalator.

"Ayaw ni Shaina na matahimik sa isang lugar lang, kailangan ko rin siyang ipasyal kaya sige, sama na'ko"

Nauna na ako'ng bumaba sa escalator hindi ko pa nahahanap ang store ay biglang may humawak sa palapulsuhan ko.

Wasting CharmsWhere stories live. Discover now