Wasting Charms

Chapter 1

"Bago ka?" Isa sa mga mag-aaral ang nagtanong habang ako naman ay papalayo sa direksyon niya.

"Miss saan punta mo? Classroom ba? Halika't sama sa amin oh" tumawa tawa ang isang grupo ng mga kalalakihan habang pumapadaan ako sa hall, ilang beses ko ito'ng iniwasan ngunit nag co-cross over ito sa harapan ng mga dumadaang kababaihan.

"Gusto mo magpa-tira? Tara ipapasabak kita sa gyera"as I said so

"Huwag mo unahan bro,'lintikan ta'yo n'yan" binatukan niya ang isa niyang kasama,yung iba ay nag du-dunk
Para tuloy'ng mga unggoy na nakawala wala naman sa ekspektasyon ko ang ga-ganito,and of course sa classroom punta ko sa'n pa,ang kakapal.

"Uhm Hi... kilala mo ba si Mrs. Fijeta?" Tanong ng babaeng hindi yata malaman-laman kung saan patungo kagaya ko.

She's wearing civilian top at sa pang ibaba naman ay ang uniform skirt, maganda ang pagkabigkas niya sa mga salita although hindi ko nga lang sinagot, actually her voice was not too soft and not too ordinary kaya sa pagkakasabi niya no'n ay hindi parang nakakairita. Nagsalpukan ang aming braso at biglang napalingon ako sa kaniya.

"Kung nangangati ka sabihin mo lang hindi 'yong namamangga ka." Muntik ko na 'tong maismiran kung hindi ko lang sana napigilan ang sarili kong ekspresyon.

"hindi ako naiirita sa inyo pasensya na ho... hindi ko talaga sinadya"

Fine,not a big deal anyways"I might get late,I'm,nevermind"

First day of klase ko ngayong 1st year college sa Saint Louis university ngunit 'di pa rin ako nakakaramdam ng kaba o di kaya'y kasabikan sa kung anumang magyayari sa akin buong araw. May naka intrigo pa nga.

Ilang studyante ang nadaanan ko galing sa hallway na siyang pinagtitinginan ang direksyon ko.Maraming beses ko na itong  naranasan noon pa man na palipat-lipat ako ng school lalo na't kapag unang araw.

Malaki-laki ang university dito kaya hindi na ako magtataka-pang marami ang mga guni-guni ang aabot sa akin.

Well it's non of my business, I should be out of it, my expectation in life is to be visible by flaw.

I only care about my brothers opinion not theirs.

A day ago-

"Ree,what do you think of me? Just asking"

"You're,you're ah... uhm... ewan ko ba eh di ko nga alam kung ano ako, sa'yo pa kaya" matapos kong tanungin iyon sa kaniya ay mismong ganuon lang ang naisagot ng tukmol na 'to

"Alam mo naman siguro maisasagot ko niyan ate..."

" 'lam mo rin Ree pag itong kamay na 'to sasapak sa'yo bahala ka na talaga sa buhay mo"

"Sa gwapo ko'ng 'to? Sasapakin mo lang sus,napakaswerte naman ng palad mo."

speaking of his opinion walang ambag pala iyong mga sinasabi niya. Okay end of rewinding it's running out of time I need to change the atmosphere and find myself the classroom I'm supposed to enter.