Mali ang Ibigin Ka

Chapter Two

"Ano mag-a-abroad ka?" Hindi makapaniwalang tanong ni Downy kay Dorsy ng sibihin nitong mangingibang-bansa ito upang doon mag-trabaho.Mas hamak na mas malaki raw ang sasahurin nito doon kaysa ang manahi nang basahan.
Kulang daw kasi ang kinikita nila sa isang araw lalo na't kailangan nilang tustusan ang gamutan ng kanilang Tatay.

"Gusto kong makapag-tapos ka," ani Dorsy sa kanya. "Wala na akong ibang hinahangad kundi ang makapagtapos ka ng pag-aaral at makahanap ng magandang trabaho. Ayaw kong matulad ka sa'kin."

"Pero..."

"Wala ng pero, pero. Buo na ang desisyon ko."

"Saang bansa ka naman mag-a-abroad?" Tanong ni Downy sa kanyang ate.

"Nag-apply ako sa Taiwan bilang isang factory worker doon. Kung papalarin kahit sa patahian rin sana ako madestino. Isa pa libre daw doon ang tirahan. At ang sabi pa sa'kin tubig, kuryente at pagkain ko lang ang sarili kong gastos." Paliwanag nito sa kanya.

"Pero, te...hindi ka ba malulugi doon?" 

"Hindi naman siguro. Magtitipid na lang ako kapag nandoon na ako," nakangiti nitong sabi sa kanya.

Biglang nalungkot si Downy ng mga sandaling iyon.Heto kasi ang kauna-unahang pagkakataon na magkaka-hiwalay sila ng kanyang ate Dorsy.Kung hindi lang siguro inatake sa puso ang tatay nila ay wala itong balak mangibang-bansa.And the most sadest part of her is, aalis ito upang hindi siya mahinto sa pag-aaral.Tuloy ay naiyak siya sa kanyang ate Dorsy.Kung may award lang sana nang 'best sister in the world' ay nanaisin niyang sa ate Dorsy niya mapunta ang award.

Napabuntong-hininga siya.Sinuklian siya ng ngiti ng kanyang ate Dorsy.
Inakbayan siya nito. "Ipangako mo sa akin na mag-aaral kang mabuti habang nasa ibang bansa ako, ha?"

"Kailangan mo ba talagang gawin to, ate? Puwede naman ako mag-aral next year. Mag-iipon ko, tutulungan kita," aniya.

"Nakapag-desisyon na ako. Nag-usap na rin kami ni Nanay. Two days from now aalis na ako." Dorsy said with a sad tone.

"Bakit ang bilis naman yata?" Hindi makapaniwalang tanong ni Downy sa kanyang ate. "Aalis ka na agad? Paanong..."

"Tinulungan ako ng kaibigan ko," ani Dorsy sakanya. "Atsaka huwag kang mag-aalala noon pa ako inaalok no'n kaso tinanggihan ko lang. Ngayong gipit tayo, pumayag na ako na mag-trabaho sa pinagtra-trabahuan niya."

"Te, sigurado ka ba diyan? Baka mamaya sindikato 'yan, ha?" May pabirong sabi ni Downy pero may kalakip talagang takot ang sumaklob sa dibdib niya.

"Imposible naman 'yang sinasabi mo. Matagal na siya doon sa Taiwan." Paliwanag nito.

Ngunit tila may mali para sa kanya.Hindi basta-basta lang ang mag-apply sa Taiwan.May training pa ito sa Pilipinas at mag-aaral pa siya nang salita nila at sa pagkaka-alam niya ay may exam pa ito.Pero tila kampante ang ate niya sa pag-alis.Kinakabahan talaga siya.Kung puwede lang pigilan niya ang ate Dorsy niya na huwag ng umalis ay gagawin niya talaga.Pero mukhang buo na talaga ang desisyon nito.

"Damn! I'm not gonna marry that woman!" Galit na bulalas ni Vince nang ipagkasundo siya ng kanyang mga magulang sa kanyang kababata. "Not this time! Hindi sila puwedeng magdesisyon para sa kaligayahan ko! I have the right to choose who I will marry and who will be my wife!"

"Come' on my dear friend," alo nito kay Vince. "Bakit hindi ka nalang pumayag sa gusto ng magulang mo. Vianna is a good catch too."

"No way!" Malakas ang boses na tanggi nito. "I never dream to be with Vianna, I mean she's not my type of wife material," ani Vince sa kaibigan.

"Then scape," ani Josh.He was his best buddy since nag-trabaho siya sa kanilang kompanya.When he first met this guy he knew they will be close.Good adviser din niya ito tuwing may hinanaing siya sa kanyang mga magulang.

"Why should I do that?" Vince said with hesitation. "Why should I leave?"

"Temporarily, you have too.Or else you don't have a choice? Marry Vianna," ani Josh sa kanya.

"That's damn bullshit! And it will never be happen!" Naikuyom niya ang mga palad sa galit.Hindi talaga siya makapaniwala sa ginawa sa kanya ng kanyang mga magulang.Hindi porke't close ang mga pamilya nila ay manghihimasok na ang mga ito sa kanilang buhay.He sighed.

"I'm just stating the fact. Once you stay here, you will be force to marry her. So, you have to decide for yourself." Tinapik siya nito sa balikat. "Kasal mo ang pinag-uusapan natin dito bro. So, kung ayaw mong magpatali kay Vianna? Magtago ka."

"Where should I go?" Nalilitong tanong ni Vince sa kaibigan.

"Go abroad," simpleng sagot ni Josh sa kanya.

"Abroad?" Vince reapeted.

"Yes! Kung saan hindi ka mahagilap ng parents mo. Hide somewhere far from here," suhestiyon ni Josh sa kanya.

Muli siyang napabuntong-hininga.
Wala naman talaga siyang balak sa tanang-buhay niya ang umalis nang bansa.Pero dahil sa lintik na kasal-kasalan na 'yan ay wala siyang ibang choice.His father was a businessman.He owns a big sewing company.Mga unan, kudson at mga kumot, carpets ang products nila.Nag-e-export din sila sa iba't ibang bansa, like Singapore, Thailand, Taiwan at Vietnam.And he was the boss of that company, actually.His father retired since naka-graduate siya.

"Ano Vince? Nakapag-disisyon ka na ba?" Tanong ni Josh sa kanya.

"As if I have a choice," anito.

"Okay. Do you want me to help you book your flight?" Nakangisi nitong tanong.He was fooling him this time.

"Remember I'm your boss here!" He sounded a little bit frustrated. "Thanks, anyway. Give me time to think of that." Vince said.

"Okay,boss. Just ring me up when you're ready!" Josh said.And he started to walk out to the door.He leave in his office waving his right hand while not looking at him.He shook his head once he is gone.

He started to read some of the important documents under his table.Hindi siya makapag-concentrate dahil ang laman ng isipan niya ngayon ay kung saang bansa siya pupunta.It was his first time leaving the country.Hindi pa siya nakapag-tour kahit kailan.At kung bakit kasi sa ibang bansa pa talaga siya puwedeng magtago.Kung puwede naman dito na lang.Pero sympre,madali siyang matatagpuan ng kanyang mga magulang kung sakali.

Suddenly his phone ring.It was un-registered number.Nag-alangan mang sagutin ay sinagot pa rin ni Vince ang tawag mula sa kabilang linya.Maybe it was an important information from there supliers kaya direct na tumawag ito sa kanya.
"Hello?" ani Vince mula sa nasa kabilang linya.Ngunit mayamaya pa ay pinatay na ang tawag.Nag-hintay siya ng ilang segundo kung tatawag ito muli ngunit hindi na ito uling tumawag.Napailang na lang siya.Maybe it's a prank,naisaloob ng binata.