Mali ang Ibigin Ka

Chapter Twenty-eight

Pagkatapos ng tatlumpong-minuto ay lumabas na si Dorsy upang samahan ang lalaking nag-imbita sa kanyang mag-midnight snack sa may veranda ng hotel.Nagbihis siya ng dolphin short at kulay green na sando dahil pakiramdam niya ng mga sandaliling iyon ay naiinitan siya.Naglakad siya patungo sa kinapupuwestuhan nang binata.Nginitian niya ito ng matamis ng magtagpo ang kanilang mga mata.
She didn't expected that the place was an open erea.Nang mahagip siya ng hangin ay napayakap siya ng kanyang sarili.

"Are you feeling cold?" tanong nang lalaki sa kanya.Napansin nito ang mahinang bulong niya ng ang 'lamig.'Kaya naman nahihiya siyang tinangguhan ito bilang kasagutan.She didn't realized that the place will be windy at that time.

"I'm sorry. I didn't expected that it will be cold here. Nainitan kasi ako kanina sa loob ng kuwarto ko," nahihiyang paliwanag niya. "So, I decided this," nakangusong sabi niya.

"It"s okay," nakangiting sagot nito. "Here use my jacket," anito.Bago pa siya makatangi ay tinangal na nito ang suot na jacket at ipinasuot sa kanya.

"Thank you." ani Dorsy.

"Don't mention." anito

Umupo si Dorsy sa tabi nang binata.They didn't introduce yet their names to each other.Nang akmang tatanungin na sana ni Dorsy ang pangalan nito au halos sabay silang nagsalita kaya naudlot ang pagtatanong niya kung ano ang pangalan nito.Magsasalita na naman sana muli siya ng muling sumabay uli sa kanya ang lalaki.Tuloy ay nagtawanan sila sa naging reaksiyon nilang iyon.

"Go! You go first," ani Dorsy dito.Sa wakas ay hindi na siya sinabayan nitong magsalita.

"No. Ladies first. So, you go first," saad naman nito.

"Actually, I just wanted to introduce myself." Nakangiting turan niya. "By the way I'm Dorsy," aniya.Inilahad ang kamay sa binata upang makadaupang palad ito.As  a gesture of kindness.

"Uno," nakangiting sagot nito sabay abot sa kamay niya.Dorsy felt something weird nang makadaupang palad niya si Uno.Pakiramdmam niya ay bigla siyang tuluyang nanigas. "Funny right?" Dugtong pa nito. "I was born first day of the month. So my father named me Uno. Some call me "Juan." But I get used of it already." He explained.

"Uhm... wala ka bang kasama? A girlfriend or a wife?" Nagtatakang tanong ni Dorsy dito

"I'm single and ready to minggle!" Pabiro nitong sagot. "Ikaw, why are you alone?" Balik tanong nito sa kanya.

"I'm running away with my problems kaya mag-isa lang ako. I need space. A fresh air for me to think how to deal it." Seryosong sagot niya sa binata.

"Mukhang mabigat 'yang dinadala mong problema, ah?" Napapa-iling na sabi ni Uno.

"Not a typical problem." ani Dorsy. "I swear!"

Natigil ang pagkukuwentuhan nila ng dumating na ang kape nila ni Uno.Dahil medyo malamig ang simoy ng hangin sa may veranda ay sakto ang mainit na kape para panlaban sa lamig ng hangin.Humigop siya ng kape.Napatingin siya sa madilim na paligid.Napabuntong-hininga siya.Pagkababa niya ng kanyang tasa ay bigla namang tumunog ang kanyang cell phone.Nakatanggap siya ng sunod-sunod na message sa kanyang messenger acount.

It was all about curiosity for her dahil images ang lahat ng iyon.Dahil wala siyang internet ay hindi niya ma-view ang mga natanggap niyang pictures.
She asked for help to Uno upang maka-connect sa libreng wifi sa hotel.In a few minutes ay naka-wifi na siya.Ibinalik ni Uno sa kanya ang kanyang cellphone.Natutop niya ang kanyang labi at nanlaki ang kanyang mga mata sa larawang nakita.Sa gulat at biglang panginginig ng kamay ay nabitawan niya ang kanyang hawak na cellphone.Uno helped him to picked up her phone at aksidente nitong nasulyapan ang mga larawan.