Mali ang Ibigin Ka

Chapter Seven

Pagkabanyos ni Dorsy ay agad niyang hinanap ang kanyang cellphone.Nais niyang kausapin ang kaibigan niyang nag-recruit sa kaniya upang mag-trabaho sa Taiwan.Ngunit naka-ilang beses na niyang tinawagan ito ay hindi nito sinasagot ang kaniyang mga tawa.Nak ilang-ring na ang cellphone nito.
Napabuntong-hininga siyang padapang nahiga sa kanyang kama.

Bukas na nang gabi ang flight niya papuntang Taiwan ngunit tila wala siyang ganang mag-empake ng kanyang mga gamit.Tinatamad siyang kumilos.Dapat nga ay ma-excite siya dahil aalis na siya ng bansa ngunit lungkot ang bumabagabag sa kanyang dibdib.Hindi alam ni Dorsy kung ano ang dapat niyang sundin.Ang paanyaya ba ni Vince o ang pumunta ng Taiwan?

Muli sa kanyang malalim na pag-iisip ay biglang tumunog ang hawak niyang cellphone.Unknown caller ang tumatawag.Hindi nakarehistro ang numero nito sa screen ng cellphone niya.Inakala ni Dorsy na mula sa kanyang agency sa Taiwan ang tawag na iyon.Kinakabahang sinagot niya ang tawag mula sa 'di kilalang caller.
Napalunok muna siya bago nag-hi.

Nagulat siya ng si Vince ang tumawag sa kanya.Paano nito nalaman ang kanyang numero?Siguro ay pinakialaman nito ang mga papeles niya noong nasa bahay siya nang binata.Lihim na napangiti si Dorsy.Bigla ay kinilig siya.Parang kailan lang ng muli siyang kiligin.Dapat nga ba siyang kiligin kay Vince?Napalitan ng simangot ang pagkakangisi niya.

"So, nakapag-desisyon ka na ba sa inaalok ko saiyo?" Tanong ni Vince mula sa kabilang linya.

"What gaurantee can you promise na magiging maganda ang buhay nang pamilya ko sa saiyo?" Sarkastikong tanong ni Dorsy mula sa binata kahit alam na niyang hundred percents ay magiging maganda ang takbo ng pamumuhay nila sa alok ni Vince.

"I can gaurantee you a good finance from me. Specially sa pagpapa-gamot ng tatay mo. And I can assure you too, na tutulungan kita sa pagpapa-aral sa kapatid mo." Vince explained to her.

"Hindi ba nakakahiya naman saiyo?" ani Dorsy.Hindi makapaniwala sa sinasabi sa kanya nang binata.

"You can be my wife, remember?" Mabilising sagot nito.

Kahit na nasa linya ang binata ay nai-imagine na niya ang hitsura nito.Nakatayo sa may veranda ng kuwarto nito.Naka-suot lang ng boxer.Naka-cross arms habang kausap siya.Nakatangin sa langit at palihim na ngumingisi.Gosh!Her mind is so advanced in thinking.If she will marry him, Dorsy can't imagine herself hugging Vince body.Yucks!She thought, but suddenly her mind change into excitement.

"Ako matutulog sa tabi mo!" Biglang na sambit ni Dorsy kay Vince.Hindi niya iyon sinasadyang sabihin.Iyon kasi ang nilalaman ng isipan niya ng mga sandaling iyon.

"Of course, baby! We will sleep together once we get married." Kalmadong sagot ni Vince sa kanya.

"What!?" Malakas na bulalas niya.Nakakabulahaw na siya sa mga kapitbahay dahil sa lakas ng boses niya. "No way!" Mariing tanggi niya.

"Why?" ani Vince.Feeling niya ay tumaas ang isang kilay nang binata.

"I mean, I'm not sure?" Naguguluhang sagot ni Dorsy kay Vince.Inayos pa niya ang kanyang pagkaka-higa.Itinaas ang paa sa may dingding at pinag-kukyakoy iyon.

"I can wait kung iyan ang pinoproblema mo." ani Vince. "So, mamanhikan na ba ako saiyo bukas?" Pag-iiba ni Vince sa kanilang usapan.

Seryoso ba talaga ito na pakasalan siya agag-agad? Unang pagkikita at unang pagkaka-kilala ay kasal na agad? Ni hindi pa nga nila kilala ang isa't isa? No need na ba talaga ang 'to know each other'? Napabuntong-hininga muna si Dorsy bago sinagot ang binata. "Siguro, 'wag na lang," ani Dorsy.Nalulungkot sa pagtanggi niya sa binata. "Iniisip ko kasi si Tatay. Alam mo na baka mabigla? Alam mo namang kagagaling niya, 'di ba?" Paliwanag niya kay Vince.

"Okay, I understand." ani Vince.

Pareho silang natahamik pagkatapos ng usapang iyon.Walang gustong mag-salita sa kanilang dalawa.Wala ring may gustong mag-paalam para ibaba na ang tawag.Mayamaya ay muling nag-salita si Vince. "I'm sorry, if I'm asking you urgently about our marriage. Alam mo naman ang sitwasyon ko, right?" ani Vince.Pilit pinapaunawa sa kanya ang naiipit nitong kalagayan sa dalawang pamilya.

"N-naunawaan naman kita." Nauutal na sagot ni Dorsy.Sinampal pa niya ang kanyang labi dahil sa panginginig ng boses niya. "Pero, puwede ba akong humingi ng pabor saiyo?" ani Dorsy sa binata.

"Sure? Like what?" Vince asked.

"If...maybe, we can private our relationship? I mean, sa opisina mo you can call me wife or whatever you want to call me pero sa pamilya ko, just be my boss," nahihiyang hiling niya sa binata.So, sa pagkakasabi niyang iyon ay sigurado na siyang pumapayag siya sa alok ni Vince na kasal. Kapalit ang pagtra-trabaho niya sa kompanya nito.

"Bakit?" Naguguluhang tanong ni Vince sa kanya. "Ayaw ko namang ilihim natin 'yung pagiging mag-asawa natin sa pamilya mo? Are you scared?" Sinserong tanong nito.

"H-hindi naman." ani Dorsy. "Ayaw ko lang biglaan ang mga magulang ko. Siguro, after a month ay saka natin unti-untiing maging open sa kanila." Paliwanag ni Dorsy dito.

"Kung gusto mo ligawan pa kita diyan sa inyo, eh!" Pagmamayabang nito. "I will bring flowers and chocolates everyday just to assure na pumayag ang parents mo."

Napahagikgik naman si Dorsy sa kalokohan ni Vince. "Hindi ganoon, 'yun?" Nahihiyang sita niya. "But anyway, bakit ayaw mong maikasal kay Vianna?" Pang-iiba niya ng usapan.Curious lang kasi siya kung ano ang rason nito.

"Because I don't love her. I just treat her like a sister and there is no feeling involve here." Vince answered straight to the point.Honest lang ito sa nararamdaman niya sa dalaga.

"So, willing kang pakasalan ako dahil lang walang kang nararamdaman kay Vianna?" Hindi siya satisfied sa rason nang binata.Gusto niyang dugtungan nang bakit ako?Mahal mo ba ako kaya mo ako pakakasalan?Pero napaka-imposible kasing itanong niya iyon sa binata.Sa kondisyon palang nito ay kasal lang sa papel ang inaalok nito sa kanya.Dahil gipit siya ngayon ay sinamantala ni Vince anhmg kahinaan niya.Kaya naman kakapit siya sa patalim.Kakapit siya sa inaalok sa kaniya ni Vince.

Napaka-imposible rin na wala itong nararamdaman kay Vianna.Kung tutuusin ay artistahin ang dating ni Vianna kaysa sa kanya.Kung ikukumpara niya ang sarili ay hamak na mas may-class ito.Anak mayaman si Vianna dahil sa gamit palang nito mula ulo hanggang paa ay mamahalin na.Halos pareho sila ng estado ng pamumuhay ni Vince.Ngunit puwede naman niyang matutunan na mahalin ito kung sakali.Dorsy felt jealous sa huling naiisip.

Kung tutuusin ay may karapatan naman siyang tumanggi kay Vince.Hindi rin naman siya nito mahal.Gagamitin lang siya nito upang takbuhan ang obligasyong pagpapakasal sa kababata nito.Ngunit tila ayaw ng tumanggi nang puso niya.Tumutol ang isipan niya ngunit ayaw naman nang puso niya.Ganoon kalakas ang tama niya sa binata.First glance, first met and she fall.

"Mukhang hindi ka yata naniniwala sa sagot ko, ah!" Hula ni Vince dahil sa pananahimik niya. "Nagseselos ka ba kay Via?" Pilosopong tanong nito.

"Bakit naman ako magseselos? May ikaka-selos ba ako?" Pinamulaan ang pisnging tanong niya sa binata.

"Napapadalas kasi ang pagbuntong-hininga mo?" anito.

"Pati ba naman 'yun napupuna mo?" Sita niya kay Vince. "Hay, naku! Mabuti pa matulog na tayo!" Nakasimangot niyang sabi.

"Can I come over there and sleep beside you tonight?" Malanding tanong ni Vince sa kanya.

Lalong uminit ang pisngi niya.
"What? Are you out of your mind!?" Malakas ang boses na sabi ni Dorsy kay Vince. "Maybe, kulang ka lang sa tulog kaya kung ano-ano ang pinagsasabi mo! Mabuti pa patayin ko na 'to at matulog na tayo." aniya para makaiwas siya kay Vince.Kundi ay baka bumigay siya.

Shit! Paano nalang kung mag-kasama na kami sa iisang kuwarto? What the fuck! Hayop! Hindi niya napigilang pang-gigigil na naisaloob. Sarap mo! Sarap mong sakalin!