BAD [Çeviri]

♡[39]♡LET ME♡

Tam şuan Seul tam bir uyumsuzluk içindeydi, ve Chanyeol sessizliğin zar zor duyulabildiği bir yer bulduğu için yeterince şanslıydı.

Küçük bir parktaydı. Muhtemelen eski olduğu için kapalıydı. Beş sokak lambasından sadece ikisi yanıyordu. Fakat yine de, iyi durumdaydı ve küçük ağaçlar tarafından kuşatılmıştı. Huzur verici ve sadeydi fakat burayı epeyce güzel bulmuştu.

Chanyeol kendi kendine kıkırdadı.

Sonunda küçük şeylerin güzelliklerinin değerini biliyor ve farkediyordu. Hepsi o minik, çocuk sayesindeydi.

Kol saatine göz attı ve yarım saattir burada olduğunu farketti. Alt dudağını kemirirken kısaca etrafına bakındı.

Yaklaşan kış yüzünden gerçekten soğuk bir geceydi ve o, siyah kotuyla sade siyah bir tişort ve beyaz tenis ayakkabıları dışında yanına bir ceket almadığı için çok aptaldı.

Çalışmayan küçük fıskiyenin yanındaki ahşap banka oturdu, avuç içlerini bir araya getirip sıcak nefesini üfledi ve ısı oluşturuna denk birbirine sürttü. Belli birisi için sabırla beklerken kendini sürekki soğuktan koruyordu.

Bakışları kilitli bahçede oyalanıp kalırkan, titreyen parmaklarını pantolonun dikişleri boyunca gezdirdiriyordu.

Bir saat geçene kadar.

Hava sadece daha da çok soğumuştu ve yorgun gözleri canını yakıyordu.

Sıcak umutlarıda yavaşça soğuyordu ve kalbi aklında tutmaya çalıştığı kadar çok acıyordu.

Yine de kaldı.

Bu son olacaktı.

Bir çift renkli kauçuk ayakkabı Chanyeol'un görüş açısına girdiğinde, yarım saat önce saat onbiri vurmuştu.

Dikkatlice ayağa kalktı ve o an yüzünde kızgın bir ifadeyle sırt çantasının içine iş şapkasını neredeyse iten Baekhyun'un karşısında çekingence durdu.

"Geç kaldığım için üzgünüm"

Büyük olan başladı, Chanyeol'e yorgun bjr bakış atmadan önce iç çekti.

"Taehyung her zamankinden geç geldiㅡ"

Baekhyun aniden Chanyeol'un ona sarılmasıyla bölündü.

Kalbi bir anlığına atmayı kesti.

"Teşekkür ederim," Chanyeol minyon bedeni kendine biraz daha çekerken biraz gülümsedi.

"Geldiğin için."

Bir oyuncak gibi ezildiği için Baekhyun rahatsız hissetti. Kurtulmak için çabalarken sessizce mırıldandı.

"C-Chanyeol, ne yaptığını sanıyorsun?"

"Yaklaşık iki saat ve otuz dakika geç kaldın."

"Ee?"

"Ne demek ee? Beni bu kadar uzun süre beklettiğin için bana ödeme yapmalısın."

Chanyeol geri mırıldandı, digerinin başını omuzlarında dinlendirmesi için avuç içini dikkatli bir şekikde esmerin boynunun arkasına koydu.

"En azından anlayışlı ol, Byun."

Chanyeol, çiçek çocuk sessizce alay ettiğinde gülümsedi, bununla birlikte kıvranmayı kesti ve sarılışa teslim oldu.

Memnundu, bir elini kaldırdı ve nazikçe Baekhyun'un belli belirsiz çenesine değen kahverengi yumuşak saç tellerini taradı.

Öte yandan Baekhyun sarılışa karşılık vermiyordu, kendini sıcaklığin ve dokunuşun altında rahatlarken mırıldanırken buldu.