Zeynep kucağında iki yaşında olan küçük kızını uyutmaya çalışırken babasıyla bahçede tahta kılıç tokuşturan oğluna baktı. Oğlunun kahkahaları tüm kalede yankılanıyordu. Kapının tıklatılmasıyla Zeynep oraya döndü. Mayda kocaman karnıyla kapıdan içeri girdi. Bir eli karnının altındaydı.
"Zeynep Esma'lar geldiler." Dedi fısıltıyla. Zeynep kızına baktı. Kucağında mışıl mışıl uyuyordu.
Aynı fısıltıyla Mayda'ya cevap verdi. "İn sen yatırıp geliyorum." Mayda başıyla onaylayıp arkasından kapıyı kapatıp çıktı.
Zeynep tahtadan beşiğine kızı İlay'ı yerleştirdi. Saçlarını yüzünden çekti. Esila kapıyı yavaşça tıklatıp içeri girdi. Zeynep kızının alnına ufak bir buse koyup ayağa kalktı.
"Merak etmeyin Hanımım bana emanet." Dedi Esila. Zeynep yıllardır yanında çalışan bu kadının ellerini sıktı. "Saolasın Esila" dedikten sonra kızına bir bakış atıp odadan ayrıldı.
Yıllar önce Çağrı'nın ölümü aklına geldi. O öldükten sonra Akman Belgin Hatun'u, cezasını vermeleri için Ruga'nın ileri gelen beylerine teslim etmişti. Daha sonra da Akman'ın liderliğinde kendilerini yönetecekleri yeni bir bey seçmişlerdi. Akman'ın gözetmesi sayesinde yıllardır halkı mutlu ve huzurluydu.
Allah'a bir kez daha şükretti. Kimsesizken onu Akman'la tanıştırıp kendisine bir yuva kurmayı nasip ettiği için. Şimdi kalbi canından çok sevdiği üç kişi için atıyordu.
Merdivenleri inip bahçeye çıktı. Oğlu Börü onu görünce koşarak yanına geldi. Elinde tahta kılıcı sallıyordu.
"Babamı yendim, babamı yendim. Artık ben büyük bir alpim." Diyerek annesinin kucağına çıktı.
Zeynep oğlunun terleyip yüzüne yapışmış saçlarını kenara çekti. Yanağına bir öpücük koydu.
"Aferin sana" dedi.
Esma'nın dört yaşındaki kızı annesinin elini bırakarak Zeynep'in yanına geldi.
"Börü oynayalım." Diyerek annesinin kucağında ki çocuğa baktı. Zeynep oğlunu aşağı indirip birlikte gitmelerine izin verdiler.
"Esma hoş geldin." Diyerek Zeynep Esma'ya sarıldı.
"Hoş buldum Zeynep. İlay nerede?"
"Yukarıda uyuyor. Nasıl geçti yolculuk." Dedi Zeynep bir yandan da bahçeye kurulan sofraya yürüdüler. Sofraya otururken Esma cevap verdi.
"Sorma Osman Bey'in kızı o kadar hareketli ki beni çok yordu. Sürekli gördüğü güzel yerlerde durmak istiyordu."
"İstemediği şeyler yapınca Osman Bey'in kızı oluyor." Dedi Osman gülerek.
Mayda güldü. Eline karnına koyup " Benim çocuğum inşallah öyle olmaz yoksa buraya artık zor geliriz." Dedi. Mayda'nın sözlerine masada ki herkes güldü.
Akman "Biz de rahat bir nefes alırız." Dedi.
Mayda abisine gözlerini devirdi. Karnına elini koydu. Şimdi sekiz aylık gebeydi. Neredeyse doğurmak üzeriydi. Bu yüzden geçen hafta buraya gelmişlerdi. Kilya'da doğum yapmak istememişti. Kendisinin doğdu yerde, anne babasının yaşadığı yerde doğmasını istemişti bebeğinin.
Fatih iki gün sonra Kilya'ya geri dönecekti. Mayda'yı bırakmak hem de Akman'a Kilya'nın durumuyla ilgili bilgi vermek için gelmişti. Şimdi onun yokluğunda yerine Mert bakıyordu. Senelerdir Fatih'in yanında olarak defalarca kendini kanıtlamıştı. Üstelik Kilya için çok güzel şeyler yapmıştı.
Yemek muhabbetler eşliğinde yendi. Herkes dinlenmesi için odasına çekildi. Uyuyakalmış oğlunu yatıran karısının boynuna bir öpücük koydu. Zeynep Börü'yü yatırdıktan sonra kocasına döndü. Akman karısının mavi gözlerine baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sisli Yoldan Gökyüzüne (TAMAMLANDI)
Historical Fiction"Aşkın bilinmezlikte ki yolculuğu" Babasını öldüren üvey babasının, güç ve toprak için kendisini zalim bir beyle evlendireceğini öğrenen Zeynep'in kaleden kaçmaktan başka seçeneği kalmamıştır. Peki evleneceği adamdan kaçarken kendisini, onun düşmanı...
