BU KIZ BENİ SEVER/TAMAMLANDI

13.Bölüm Yükseklik Fobisi

Multimedia:Emir Ergül

Uyandığımda saat on bir olmuştu annem beni telefondan arıyordu.

"Efendim anne?"

"Canım uyandın mı konum atıyorum gel."

"Anne neredesin sen ya?"

"Gelince görürsün hadi güzel şeyler giy ama."

"Anne ne oluyo ya?"

"Senin çocukluk arkadaşın var ya Arda onlar bizim buraya yakın bir yerde yaşıyolarmış seni de merak ediyo Elif ablan."

"Hee şu sümüklü Arda mı?"

"Evet kızım onlarında sana selamı var canım kızım."

"Ayy pardon onlarda senin yanındaydı di mi unuttum iyi konum at geleyim bari Elif ablayı severdim."

Ayağa zar zor kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım.Dolabımı açtım ve geleceğim gibi siyah tişörtlerime baktım içlerinde bir kaç tane de renkli tişörtlerim vardı bugün biraz daha farklılık yapıp renkli bir tişortümü giydim ve altımada pantolonumu geçirdım kıvırcık saçlarımı krem yardımı ile taradım dudağıma nemlendirici sürdüm ve annemin WhatsApp tan attığı konuma bakıp bir taksiye atladım.
Yemek bile yememiştim çünkü Elif abla küçükken okulda beni ne zaman görse karnım tok olsa bile bir şeyler yedirmeye çalışıyordu çok zayıf olduğum için...
Yoldan bir taksi çevirdim ve yolu tarif ederek kapının önüne kadar geldim taksinin ücretini ödedikten sonra apartmanın Elif Altınkaya yazan ziline bastım.Kapı açıldıktan sonra asansöre bindim ve sekizinci kata kadar kasılarak çıkabilmiştim.
Dairenin ziline bastım ve kapıyı Elif ablam açtı.

"Ayy Nisan ne kadar büyümüşsün güzelleşmişsin ama hala çok zayıfsın."

"Teşekkür ederim Elif abla."

Elif ablayla sarıldık ve beni içeriye davet etti annemin yanına oturup titreyen telefonuma baktım beş tane okunmamış mesajım vardı.
Telefonumun kilit ekranını açarken Elif abla bana soru sormaya başlayınca telefonumu yanıma koydum.

"Ee Nisancım neler oldu hayatında?"

"Aslında bu yaza kadar çok sıkıcıydı ama sonra burada arkadaş falan edindim gayet mutluyum sen nasılsın Elif abla?"

"Ben de mutluyum güzel kızım Arda da şimdi gelir babasının yanında çalışıyo yazları."

Annem lafa atladı ve"nerede çalışıyo?"diye sordu.

"Bizim galeri var ya orada çalışıyo."

"Oh iyi bakalım."

Telefonum yine titremeye başladı ama bu sefer Ayıcığım kişisi arıyordu.

Telefonumu elime alıp odadan çıktım ve telefonumu açtım.

"Efendim Emir?"

"Neredesin Nisan? zile basıyorum kimse yok."

"Ya benim küçüklük arkadaşım burada oturuyomuşta onun yanına gittik annemle daha doğrusu annesinin."

"Hımm o küçüklük arkadaşın kim?"

"Arda diye birisi."

"Imm orada mı?"

"Hayır ama birazdan gelecekmiş."

"Hımm peki sevgilim iyi oturmacalar sana, öptüm."

"Görüşürüz ayıcığım."

Telefonu kapattım ve cebime koyup oturma odasına girdim ve annemin yanına oturdum.