Selamün Aleyküm Kardeşlerim ♥️ Bu bölümü canım kardeşim Rabbim_askina 'ya hediye ediyorum. Canım benim umarım beğenirsin. Buyrun bölüme💐
8 AY SONRA
"Anne, bu bebek ben miyim şimdi?.."
Anneme heyecanla dönerken babam da taze kesilmiş olan saçımdan öpmüştü. Küt olmuştu yine saçlarım... Yeşil bandanamla çok tatlı duran saçlarım... Babamın öpmesi üzerine musmutlu olurken gözlerim az kalsın kapanacak şekilde gülümseyerek anneme heyecanla bakmıştım. Annem de yüzümü elleriyle avuçlayıp yanaklarıma şekerden daha tatlı şerbet bırakmıştı. Mis olmuştu yanaklarım mis... Sonra gözlerimi açtığımda beklentiyle anneme baktım. Annemde bu hâlime dayanamamış olacak ki gülümseyerek dudağını aralamıştı.
"Evet yavrum. Bu tatlı bebek sensin..." demesiyle heyecanla el çırpmış, anneme gülümseyip fotoğraf albümüne geri dönmüştüm.
Sayfaları rastgele çeviriyordum. Annemle babamın gülüşleri eşliğinde bir ileri bir geri sayfaları çevirirken gözüme bir fotoğraf çarptı. Hayranlıkla o fotoğrafa bakakalmıştım. Bu kişiler annemle babama çok benziyordu...
"Kızım bu fotoğraftaki güzel kadın annen. Yanındaki ise..."
Duyduklarımla heyecanlanırken babamın konuşmasına fırsat vermeyip atıldım.
"Seeeen!.."
Öyle bir coşkuyla söylemiştim ki annemle babam gülüşlerini arttırmıştı. Birden yanaklarıma bir şey değmesiyle gıdıklanmıştım. Yanaklarım fazla şekerli oldu sanırım...
Gülümseyerek fotoğrafa bakarken bir şey dikkatimi çekti. Kaşlarımı çatıp fotoğrafa bakmaya devam ettim. Sonra dayanamayıp dudağımı aralamıştım.
"Baba, senin gözlerin neden yeşil?.."
Babama baktığımda kaşlarını kaldırıp değişik bir gülümsemeyle anneme baktığını gördüm. Bu hâline kaşlarımı çatıp anneme döndüm. Annem gülümseyerek babama bakıyordu. Babamın boğaz temizlemesini duyduğumda annem bakışlarını bana doğru çevirmişti. Merakla anneme bakıyordum. O da istifini bozmadan bana gülümsüyordu. Sonra yerinde dikleşip konuşmaya başladı.
"Canım kızım, Allah babanın gözlerini yeşile boyamış. Benimkini de kahverengiye..."
Şaşkınlıkla hemen atıldım.
"Aaa!.. Anne, Allah benimkini de kahverengiye boyamış." deyip el çırptım. Bu hareketime annemle babam gülmüştü.
Sonra başımı babama çevirdim. Gözleri çok güzeldi. Yeşil, çok tatlı gözüküyordu. Bakışlarımı babamdan çekip anneme doğrulttum. Annemin de gözleri çok güzeldi. Toprak renginde. Üzerinde çokça oynadığım toprağın renginde... Anneme gülümseyip başımı tekrar babama çevirdim. Gözleri... Çok güzeldi. Çok tatlı ve yeşildi... Hemen anneme dönüp heyecanla konuştum.
"Anne ben de babam gibi yeşil gözlü olmak istiyorum!.."
Anlaşılan annem benden böyle bir şey beklemiyordu ki afallayarak babama bakmıştı. Sonra yüzünü bana çevirip konuşmaya başladı.
"Canım benim, Allah yüzümüze en çok yakışan renkle boyamış gözlerimizi. Senin gözlerine de en çok kahverengi renk yakıştığı için kahverengi. Eğer yeşil olsaydı bu kadar tatlı olmazdın..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PINAR
SpiritualTamamlandı✓ "Bu bileklik sadece sizde mi var? Ya-a-ni..." "Evet. Yani ben yapmıştım. Satın almadım." Yüzüne anlamlandıramadığım bir hüzün kapladı. Anlayamadım. Soruyu sorma nedenini sormak için tam dudağımı aralamıştım ki cebinden çıkardığı beş lira...