10

130 4 0
                                    


"Ah, teka lang. Wala ka bang gagawin? Baka kasi may pupuntahan ka pa, ayos lang ako." I chased and tried to stop him. Hindi naman kami close kasi diba?


"May oras pa ako." he said, smiling before gesturing to me to follow him again. Oh my gosh!


We went inside a coffee shop dito pa rin naman sa loob ng mall. And luckily hindi masyadong marami ang tao. 


"Ano sa'yo?" he suddenly asked habang nasa counter kami. Gulat akong napalingon sa kan'ya, is he really serious?


"Ah, iced coffee na lang." I answered. 


"Ah, okay." he said before getting his wallet on his pocket pero bago siya mag-abot ng pera sa cashier, inunahan ko na siyang iabot ang card ko sa babae. "Uy, ako nagyaya eh, ako magbabayad." he even defended before gesturing the cashier girl to give back my card.


"Nope, my treat." I said before facing the cashier woman na hindi mapakali sa kakatingin sa kasama ko. 


As soon as we got our food, we sat in a place near the aircon, mainit kasi eh! 


"So, bakit ka nga sad?" he asked before sipping his coffee. 


"Eh, bakit ka nag-aya?" I asked him back, smiling. 


"Wala lang, hindi ka kasi okay eh. Baka mamaya, makita ko na lang nagpakamatay ka na eh 'di damay ako?" he said. What the hell?


"Hindi ako magpapakamatay 'no! And bakit ka naman madadamay?" I asked him, raising my brow while crossing my arms on my chest before leaning at my chair. 


"Eh kasi, ako huling nakasama mo. And, mukhang pinagsakluban ka kasi ng langit at lupa kanina." he laughed. What the- do I look like shit?!?


"Do I look like shit?" I asked, nag-aalala na baka nga ganoon ang mukha ko kanina. 


"Haha! Hindi naman, mukha ka pa rin namang tao." he laughed. Ano ba ang nakakatawa at tinatawanan ako nito? 


"Eh kasi nga, naiinis ako." I defended myself. 


"Bakit naman?" he asked before leaning at his chair too. 


"Should I tell it to you?" biglang nahihiyang tanong ko sa kan'ya. Kung saan man nanggaling ang hiyang iyon, I don't know. 


"Sabihin mo na, ano ba iyon?" he asked, getting serious now. Mukhang wala na akong lusot. 


"I got a failure grade earlier." I bow downed my head right after saying that, I'm shy to tell him that I got a fail grade, baka isipin n'ya ring hindi ako nagseseryoso sa pag-aaral just like what my parents think if I got a grade that didn't really reached their expectations. 


"Bakit?" he asked again making me looked up at him. 


When It HitsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon