1.Bölüm ☂ Yeni odam

1.5K 41 11
                                    

Karşımda duruyordu. Deniz mavisi gözleriyle bana bakıyordu. Gözlerinde kendimi buldum diyebilirim. Bir adım yaklaştı ve nazikçe elini uzattı. Dokunmaya korkuyordum. Kalbimden ateş fışkırıyordu. Ne diyeceğimi bilemeden elini tuttum.

Merdivenleri çıkana kadar elimi bırakmadı. Bur durumdan da memnundum. Ama yabancı biri benim için ne kadar yakın olabilirdi ki. Etrafım güzeldi. Dekorasyonundan bahsediyorum. Buranın sarayla bir farkı yoktu aslında. Ben ne kadar güzel olduğunu düşünürken annemle teyzemin gülme sesleri duyuldu. Bize bakıyorlardı.

Elimi tutan çocuk ani bir hareketle saçını kaşıyarak elimi bıraktı. Ben de çekerek gülümsedim.

Teyzem ''Nasıl buldun evimizi?'' diye sorduğunda gözlerim hala o modern ve klasikliğin oluşturduğu güzellikte takılı kalmıştı. Dönerek '' Çok hoş, çok güzel.'' deyince yüzünde güller açtı diyebilirim.

''Beğenmene sevindim.''

Teyzem çok olumlu şeyler söyleyerek beni şaşırtıyordu ya da buraya alışmamı sağlayacak şeylerdi bu sözler. Anneme baktım. Annem de bana biraz üzgün biraz mutlu bakarak, ''Sana söylememiz gereken bir şey var.'' dedi. Ben de ''Dinliyorum.'' dedim ciddi bir ifadeyle. Açıkçası ne diyeceği hakkında pek bir fikrim yoktu ama merak ediyordum.

Anneme bakmaya devam ettim.

''İstanbul'a alışman için yaz tatilinde burada kalmanı uygun gördük.'' dedi. Aslında biraz hayal kırıklığına uğramıştım. Çünkü birlikte birkaç gün kalıp döneriz demişti. Şimdi ise tek başıma yaz tatili boyunca burada kalacağımı söylüyordu.

Gülerek anneme ''Bu güzel bir haber.'' dedim.

Annemdeki mutsuzluğun yerini sevinç duygusu aldı. ''Ben de kızacağını düşünmüştüm.'' Ona bakarak gülümsedim. Daha sonra sarıldık. Çünkü ilk uçakla geri dönecekti ve ben de biraz olsun üzülmüştüm.. Kim olsa üzülmezdi ki. ''Kendinize iyi bakın'' dedim. ''Özellikle de o başbelası kardeşime.''

Annemi yolcu ettik. Giderken beni burada bırakmanın üzüntüsü içindeydi. Tekrar sarıldık.

Ve gitti.

Teyzem de tüm bunları unutup gülümseyerek elini omzuma attı. Noluyo teyze bana mı yavşıyon diyesim geldi ama tabikide demedim. ''Hadi sana odanı göstereyim.'' dedi. Ben de aklımdan geçenleri bilmemesini anımsayarak sırıttım.

Evin içinden büyük bir hole oradan da güzel bir biçimde dizayn edilmiş bir odaya götürdü beni. Yeni odam bir harikaydı. Eskisine bakarsak şaşıracağım derecede büyüktü. Muhteşem bir yatak, yeni nevresimler, dolap, şifonyer ve modern bir koltuk duruyordu karşımda. Renklerin uyumu inanılmazdı. Hayatımda bu kadar değişik modernliğe sahip bir oda görmemiştim.

Teyzemi daha da sevmeye başladım. ''Nasıl beğendin mi?'' diye sordu kararsız duruşunun ardından çıkan sözlerle.

''Evet, nasıl beğenilmez ki bu kadar güzel bir oda..''

''Beğenmene gerçekten çok sevindim. Selim'le birlikte dizayn ettik. Düzenleme tamamen ona ait.'' dedi yanaklarımı sıkarak.

''Selim derken?'' dedim biraz şaşkın biraz düşünceli bir şekilde.

''Nasıl yani? Hatırlamıyor musun?'' dedi -yok artık- dercesine bakarak.

Hatırlamak?

'' Eylül gerçekten hatırlamıyor musun? Küçükken sadece onunla takılmayı severdin. Oğlumu nasıl tanımazsın. Seni buraya getirdikten sonra gitti ya hani.''

''O muydu yani? Selim..'' dedim düşüncelerime dalarak ''Hayır hatırlamıyorum.''

''Yok artık. Çocukken herkesi kıskandıracak şekilde anlaşan siz ikinizdiniz. Ama sen hatırlamasan da onun seni hatırlayacağından eminim.'' dedi kararlı bir ifadeyle.

Ben de sadece tebessüm ettim. Ben bu çocukla eskiden beri arkadaşmışım. Vay anasını. Selim.. Gerçekten hiçbir şey hatırlamıyorum. Keşke ufacık bir anı hatırlayabilsem. Neyse zamanla hatırlarım heralde.

''Neyse tatlım. Sen yorulmuşsundur şimdi. Ben sana bişeyler hazırliyim sen de o arada eşyalarını yerleştirirsin. Sonra da dinlenirsin. Tamam mı kuzuuuum?'' dedi teyzem o tatlılığıyla.

''Nasıl istersen.''

Konuşmamız bittikten sonra yavaşça odadan çıktı ve hiç ses çıkarmadan kapıyı kapattı.

Artık yeni odamla kaynaşabilirim! İlk önce etrafımda döndüm ve kendimi yatağa bıraktım. Bir kaç dakika öyle kaldıktan sonra teyzemin dedikleri aklıma geldi.

Eşyalarını yerleştir!

Hikayeyi yazmaya başladığımdan beri bikaç aksilik oldu ama umursamıyorum. Yorum ve vote istiyorum.

Umarım beğenmişsinizdir <33

:')

UNUTULMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin