Behind her Glasses

Chapter 7: Second Chances

~Rein's POV~

"Francine?" Alam ko namang galit padin siya hanggang ngayon e. Pero ba't ba di niya maintindihan ba ginawa ko yun para sakanya?

"Bakit ba?!" As always parang palaging may PMS. Pero kahit ganyan yan mahal ko padin siya pero mahal pa kaya niya ako.

"Alam mo h-hanggang ngayon i-ikaw padin ang r-reyna nito" Nauutal kong sabi habang tinuturo ko yung puso ko. Ang sakit isipin na dahil sa lintek na aksidente na yun nawala yung pinakamamahal ko.

"Tumigil ka na Ivan. Alam mo namang tapos na tayo diba?" E ano gagawin ko kung ikaw parin ang laman ng puso ko?

"E bakit nga ba? K-kasalanan ko bang m-mali ang inisip mo? H-hinayaan mo ba akong mag-explain, h-hindi naman diba? Tapos nung sabi m-mo na kailangan mo ng space b-binigay ko naman ah? Ano pa bang kulang ko?" My voice is breaking because of the sadness my heart is still bearing, when she broke up with me.

"Ano pa bang ieexplain mo kung n-nakita kona k-kayong n-naghahalikan?" A tear left her eye.

"A-alam mo namang k-katropa ko l-lang si Meisha at a-aksidente lang ang nangyari. Nahulog s-siya nung inaayos n-namin yung surprise ko para sayo. A-Alam mo bang nandun parin lahat ng p-pinaghirapan ko sa condo? After 2 years di ko p-padin yun tinatanggal." Tuluyan na siyang umiyak. Habang ako nakayuko. Ang gusto ko lang naman ang magkabalikan kami e.

"So ano ako na ang mali dahil hindi kita pinakinggan?"

"Just give me a second chance" then I kneeled before her "I'll do anything"

"Tss. Stop kneeling I have never forgotten the love you and I gave to each other, and I won't let die." I smiled at every word my ears heard from her mouth. I hugged her tight.

"Promise you'll never regret it" then I released her from my arms. "I love you".

"I have always loved you" then I wiped her tears on her cheeks.

---------------------★

~Catherine's POV~

Nandito kami ngayon ni kuya sa corridors naglalakad papunta sa canteen. Kung ano ano pinaguusapan namin kuya habang nagtatasa ako ng lapis at naglalakad.

"Kuya may lovelife ka ba ngayon?" I asked him out of the blue. Kasi sakanilang dalawa si Kuya Jace ay walang hilig kundi mag basa ng mga Novels.

"Huh? Ala why'd you ask?" Napataas ng kilay si kuya. Alam kaya ni kuya solution sa asungot na tanong sa utak ko? Sabagay lalaki naman si Kuya.
"Uh nothing. Uhmm kuya?" Itatanong ko kaya o wag nalang. Baka magsumbong pa to e. Hmpph! Wag na lang delilakado e.

"Hmm?" Tumigil siya bigla sa paglalakad. He cupped my cheeks and he looked straight into my eye.

"Your eyes is getting more purplish than before? Or are you using contact lens?." Huh? Weird naman ni kuya biglang magtatanong ng ganun?.

"Uh Kuya am I still going to use glasses if I'm using contact lens?" Biglang kumunot yung noo niya.

"Are you stressed?" Ohmegaad namamana ba ang pagiging manghuhula ni Dad? Lakas maka-conclusion neto waah. Wait pag sinabi kong hindi, di naman siya maniniwala e. Teka alam ko na!

"Uhuh kuya andami kasing kailangan pag-aralan sa Civil e" tapos nginitian ko siya ng magandang maganda. Siyempre kahit ano namang ngiti ko maganda e. Dyosa kasi ako.

"Hmm. Tara na nga masikreto ka na talaga" tyaka ginulo niya ulit yung buhok ko. Kahilig ba!

Pagdating namin sa canteen. Nga nga as in literally kaming dalawa ni kuya. Nadaanan na ata ng langaw yung bibig namin ni kuya dahil hanggang sa ngayon hindi kami makapaniwala na magkayakap si kuya at si Francine. Sayang naman yung tinasahan kong lapis papagamit ko sana sakanila yun e, magpatayan na lang sila Hahahaha 3:D.