Bu Akşam -29

353 15 11
                                    

Bu hafta hepimiz için çok yoğun geçiyordu çok fazla yorulmuştuk ama değmişti evi düzenlemiştik. Bodrum katına bilgisayarları ayarlamıştık. Tom ben ve Amelia alt katlardaydık evi korunur bile hale getirdik dolaplara silahları yerleştirdik herhangi bir durum olursa saldırı gibi planımızı hazırlamıştık. Hayat eskisi gibi değildi sadece lise üçe başlamıştım ve hayatım değişmişti. Zaman yolculuğunun olduğunu bana bundan iki ay önce söyleseydiniz size götümle gülerdim galiba ama şimdi her şeye inanacak durumdaydım

Katherina'nın ağzından

Plan yapmaya çalışıyorduk ama hala burayı ezberleyememiştim. Günde bir kez aynı saatte beni buradan çıkarıp sorgu odasına alıyorlardı. Sürekli aynı yol üzerinden gidiyorduk ama diğer koridorları da biliyordum yani nereye çıktığını bilmiyordum ama diğer benle bu işi halletmeye çalışıyorduk. O benden daha çok burada kalmıştı benden daha iyi bildiği kesindi ama buradan çıkış yolunu daha bulamamıştık. Tahminimce burada olmaları gerekiyordu. Aradan beş dakika sonra kapı açıldı karşımda Alaric'i gördüğümde çok mutlu olmuştum ama asla belli edemezdim büyük bir şeyi mahvetmiş olurdum şimdiye kadar hiç o gelmemişti. Kollarımdan sıkıca tuttu ve önünden beni sürüklemeye başladı tabii ki hayvan gibi davranacaktı.

-Kath bu akşam şimdi sus.

Bu akşam ne bu akşam buradan çıkacak mıydık yoksa farklı bir şey mi vardı. Soruların hepsini beynime bırakmıştım sorarsam olacak şey de mahvolabilirdi. Koridorda yürürken karşıdan gelen Tate'i fark ettim. Alaric bileğimi daha çok sıktı. Ne yapmaya çalıştığını anlamıyordum. Alaric Tate'in olduğu yerde durdu. "Kızı sen götür." dedi sanki orada yokmuşum gibi konuşuyorlardı. Adım Katherina hani söylemeye üşeniyorsan Kath de. "Sorgu odasına mı ?" tam olarak Tate'ten beklediğim mallık başka nereye gidebilirim ki. Alaric kafasını salladı. Bu sefer Tate arkama geçti ve bileğimi tuttu.

"Görüşmeyeli nasılsın ?"

Ona cevap verme gereği bile duymadım. Belli etmeden kafamın dibine girdi ve "Bu akşam" dedi. Kafamı ona doğru çevirdim ama beni tekrar itti hepsi hayvan hepsi öküz. Onun bu işle ne alakası olabilirdi ki. Yani şimdi aklımda saçma planlar kurmak istemezdim. Etrafı incelemeye devam ettim kocaman bir koridor vardı her yer bembeyazdı. Kapıların üstünde garip sayılar vardı yani daha çok sayı gibi değil de farklı bir alfabe daha çok. Her buraya geldiğimde bunları inceliyordum kare içinde kareler çizgilerin üstünde olan işaretler garip bir dil gibi bunları incelemek için kağıt ve kaleme ihtiyacım vardı ama odada ne yaparsak hep izleniyorduk. Yaptığımız her şey çok tehlikeliydi. Ama hala buradan çıkabileceğimize inanıyordum. Sorgu odasına geldiğimizi fark ettim. Tate beni odaya soktu ve kapıyı üstüme kilitledi. İçerde yaşadığım rutin işlem sorular cevap yok ve suratım kanlı morluklar kızarıklıklar patlayan dudak ve kaşlar acı artık pek etki etmiyordu. Sordukları tek şey ise şifre ne herhangi bir şifre her zaman kırılabilir ama bunu kıramıyorlar.

Karen'ın ağzından

Odamda ki yatakta yatarken birden Scott içeri daldı ve "Aşağıya !" diye bağırıp çıktı. Tüm evin içinde onun sesi duyuluyordu. Kulaklığımı çıkarıp yatağın üstüne bıraktım ve merdivenlerden aşağıya indim. Sam'in yanı boştu gidip yanına oturdum uzun zamandır eskisi gibi konuşamıyorduk Kath bizi bir arada tutan biriydi ve o olmadığında resmen birbirimizden kopmuştuk. Olmadığında eksiktik. Tüm ev haklı salonda toplandığında Scott ayakta duruyordu.

"Gençler bu akşam o lanet yeri yerle bir ediyoruz. Alaric ile konuştuk her şey tamam. Bu akşam kızları oradan çıkarıyoruz."

Beynimden vurulmuşa döndüm. Sam de  ben gibi sırıtıyordu. Dönüp ona sarıldım.

Geçmişim GeleceğimeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin