Geçmişim Geleceğime

Kendi Kendime -27

"Katherina ?" garip bir şekilde bana baktı ve ardından gülümseyerek.

"Katherina." dedi ve bana sarıldı. Bende ona sarıldım.

"Buraya nasıl geldin ?" diye sordu.

"Kolye ile geldim odamda buldum."

"İşe yaramış yani."

"Yoksa onu oraya sen mi koymuştun ?" diye sordum.

"Evet zamanı gelince bir rüya görecektin falan filan peki buraya nasıl geldin ?"

"Askerler sizin o metronun yerini öğrenmişler ve sanırım amaçlarına da ulaştılar çünkü şu an ikimizde ellerindeyiz." dediğimde suratı biraz düşer gibi oldu ama sonrasında "Olsun bir yolunu bulacağız." suratını incelemeye başladım biraz yaşlanmış gibiydim ama asıl önemli olan onlar değil suratında morluluklar vardı kızarıklar kabuk bağlamış yaralar bir deri bir kemik kalmış gibi çok zayıf.

"Burada tek başına kalınca hiç psikolojin bozulmadı mı ?"

"Hayır ben normalde de kendi kendime konuşmaya alışık olduğum için fakat daha önce hiç kendimle -beni işaret edip- konuşma fırsatım olamamıştı yani gerçek benle."

"Sana burada yemek veriyorlar mı ?"

"Evet ama sadece çok aç olunca yiyiyorum bir de eğer hava kanalında fare olursa."

"O nasıl oluyor ?"

"Beni zehirlemeye çalışabilirler bende ilk başta farelere yediriyorum eğer ölmezlerse yerim."

"Çok zayıflamışsın." cidden çok zayıftı.

"Burada kalınca böyle oluyor."

"Peki bu yüzünde ki morluklar ne nasıl oldular ?"

"Buradakiler bazen bana işkence ediyorlar konuşmam için şimdiye kadar hiç konuşmadığım için hala yaşıyorum konuşursam istediklerini elde ederler ve beni öldürürler yani eğer seni sorgu odasına alırlarsa ağzını açmamanı tavsiye ederim."

Kafamı salladım "İstersen sen biraz dinlen tüm gün burada sıkılıyorsundur sonra tekrar konuşuruz."

kafasını sallayıp yatağa uzandı.

Karen'ın ağzından

Kafamı bir yere çarpmadığım için çok mutluydum ayağa kalkıp kapıyı yumruklamaya başladım ama kimse kapıyı açacak durumda değildi. Eğilip Sam'e baktım gözlerini açmaya çalışıyordu.

"Sam sen iyi misin ?" diye sordum.

"Kafamı fena bir şekilde vurdum."

"Buradan çıkmamız lazım ama kapı kilitli."

Sam bir anda ayağa kalktı "Onu aldılar mı inanamıyorum bu kadar ders boşuna mıydı ?"

"Tamam sakin ol bir yolunu bulup onu geri alacağız."

Ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu Katherina orada ne kadardır duruyor ve çıkamadı bizim Kath i oradan nasıl çıkaracaktık hiç bir şey bilmiyordum kafam çok karışıktı. Odada sıkışıp kalmıştık ve büyük ihtimalle Kath gitmişti. Buraya gelmemiz hataydı dünya arkadaşımdan daha önemli değildi ve sıçtığım dünyası onu kurtarmak isterken bile bize karşı kötü olabiliyordu. Odada ki masaya doğru gittim. Bilgisayarı açıp kameradan dışarıyı izlemeye başladım. Kath hala oradaydı ama silahlı adamlar da çember şeklinde bizimkilerin etrafını sarmıştı. Eğer Kath i alırlarsa bizi bırakacaklarını söylüyordu ama en aptal insan bile buna inanmazdı ve eğer Alaric cidden bizim tarafımızdaysa ve bizi bu odaya kilitlemişse burada önemli bir şey olduğu anlamına geliyordu.