Yazarın kendine notu : tarih 01.09.2020
Instagram: melek_melekl
🎵Düş sokağı sakinleri🎵 sevdan bir ateş 🎵
Keyifli okumalar ❤
"Kızlar size abla tavsiyesi vereyim evlenin ama çocuk yapmayın."
Kahveleri masanın üzerine koyup
"Kahveler hazır."
Dedim neşeyle ve sandalyeye oturdum.
"Nilüfer abla niye öyle diyorsun ben biran önce anne olmak istiyorum." diyen Yaprak bol köpüklü Türk kahvesinden bir yudum aldı.
"Hayatım. Anne olma duygusu bu evrende var olan tek gerçek tek tarifsiz bir duygu ama şu halime bakın her yerim ödem yüzünden şişti yürüyen balon gibiyim. Ayaklarımın ağrısı belimin ağrısı uykularımı bölüyor."
Kahvemi elime almadan önce masanın üzerinde duran telefonuma birkez daha baktım.
Pastanede ablam ve Yaprak ile birlikte oturup kahve eşliğinde gıybet yapıyor olsam da aklım Sinan'daydı.
İki gün boyunca hastanede tedavi edilen Sinan bugün sabah saatlerinde taburcu olmuştu. Bu süreçte her gün onun yanında bulunsam da her istediğimde kapısını çalıp saatlerimi onunla geçiremiyordum.
Çünkü onun yanında bulunmam için toplumun gözünde hiçbir statüm yoktu. Herkesin gözünde sadece komşu kızıydım. Ben her saniyemi onunla geçirmek istesem de bu mümkün görünmüyordu.
Onu daha çok görmek daha çok destek olmak istiyordum. Sabah uyandığımda ilk onu göreyim, gece uyumadan onun deniz kokusunu duyayım istiyorum.
"Yine nerelere daldın." diyen ablamın sesiyle düşüncelerimden uzaklaştım.
"Aramadı mı?" dedi Yaprak
"Aklım onda. Sesini duysam bile yeter. Son iki saattir bana geri dönüş yapmadı."
"Sen hiç merak etme." diyen Yaprak masanın üzerinde duran telefonunu eline aldı.
"Ben şimdi doktorundan tüm detayları öğrenirim."
Masanın üzerindeki elimi kavrayan ablam
"Endişelenme Meltem. O iyi daha da iyi olacak." diye mırıldandı.
İyi olacaktı. Olmak zorundaydı. Çünkü Sinan mücadele etmeden yenilgiyi kabul edecek kadar güçsüz değildi. Olamazdı.
"Hayatım." diyen Yaprak çoktan Fatih'i aramıştı.
"Şey biz herşey yolunda mı diye merak ettik."
Yaprak'ın vereceği tepkiye dikkat kesildim. Bir süre sonra telefonu kapatan Yaprak'a diktim bakışlarımı
"Herşey yolundaymış." Dediğinde derin bir nefes aldım.
"Yaklaşık iki saat önce taburcu olmuş Sinan. Birkaç gün içinde kemoterapi tedavisi başlayacakmış."
"Sizce," dedim bizden başka kimsenin olmadığı pastaneye göz gezdirip birilerinin duymasından endişe ederek
"Evine gitsem doğru olur mu?"
"Olmaz!" diye yükseltti sesini ablam.
"Niye olmasın? Şuan burada durup zaman kaybediyor olman hata." dedi Yaprak.
"Ablacığım gitmen şuan için hata olur. Düşünsene senin Esma Teyzenin evine girdiğini annem görürse ona ne diyeceksin. Peki ya kasabadan herhangi birisi görürse?."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH EŞİM
Lãng mạn⭐"Aşkla öpüyordu beni, incitmeden, kırmadan, dökmeden. Şiir gibi nahif ve güçlü."⭐ Toplum baskısıyla büyüyen Meltem'in hayatı, yıllar sonra sırlarıyla birlikte çocukluğunun geçtiği kasabaya geri dönen Sinan ile değişir. İhanetler, aşklar, sırlarla d...
