⭐"Aşkla öpüyordu beni, incitmeden, kırmadan, dökmeden. Şiir gibi nahif ve güçlü."⭐
Toplum baskısıyla büyüyen Meltem'in hayatı, yıllar sonra sırlarıyla birlikte çocukluğunun geçtiği kasabaya geri dönen Sinan ile değişir. İhanetler, aşklar, sırlarla d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaşça gözlerimi araladığımda başını elinin üzerine koymuş hayranlıkla beni izleyen bir çift deniz mavisi gözle burun buruna geldim. Gözlerimi kapatıp tekrar açtığımda artık emindim. Sinan'ın kollarında uyanmıştım. Yaşadığımız herşey son damlasına kadar gerçekti. Dudaklarım mutlulukla kıvrıldı.
"Sabah uyandığımda ilk seni görmek benim için bir lütuf Meltem Uzuner."
Diye mırıldanan Sinan'ın gözlerinin içi parlıyordu.
"Sana da günaydın." dedim gülümseyerek. Buna alışmam biraz zaman alacaktı. Artık Zorlu değil Uzuner'dim.
"Beni böyle şımartmaya daha ne kadar devam edeceksin?"
Gülümsedi. Başının altından elini çekip bana daha da sokuldu ve dudaklarını dudaklarıma bastırıp uzun uzun öptü.
"Seni seviyorum. Bana seni sevme fırsatı verdiğin, gözlerine bakma, dudaklarına dokunma şansı verdiğin, ailem olduğun için nefes aldığım her an sana minnettar olacağım." Diye mırıldandı dudaklarıma.
"Seni seviyorum. Sen benim en güzel duamsın."
Gözlerine baktım uzun uzun. Mutlulukla parlayan gözlerine. O gözlerde ben vardım. Bana olan aşk vardı.
Başımı Sinan'ın çıplak göğsüne yasladım. Düğünden hemen önce parmağıma yattığı tek taş yüzüğe yönelttim bakışlarımı. O yüzüğe bakmak beni mutlu ediyordu. Sinan'ın sevgisini, birbirimize olan duygularımızı, bizi görüyordum. Gözlerimi kapatıp parmaklarımı Sinan'ın çıplak göğsünde dolandırmaya başladım.
