new story

47 4 5
  • Dedicated kay Faye Jardeleza Zapanta
                                    

Faye's POV

pagakatapos naming magpalit ni bes emkaye ng jersey para sa lesson namin ay dumiretso na kami sa gym para hanapin sila bes aki. nakita namin si bes ailyn na nakikipagkwentuhan sa iba naming kaklase. wala daw si bes aki kasi may sinundo sa may gate. pero sino naman susunduin nya dun at bakit kelanagan pang sunduin,, VIP ?? anyways, medyo ilang ako sa suot kong shorts. kasi medyo maluwang pero keri naman. nagsimuloa na ang klase at si raven ang nagtuturo sa amin, himala di kabuntot ang jhane! bakit kaya. bigla kong napansin si bes aki na tumatakbo kasama ang isang lalaki na mukhang pamilyar. ilang sandali lang ay lumapit na sya samen. "sino sya? tanong ko sa kanya. "Si roehl, pinsan ko, trainor sya, mamaya ipakikilala ko kayo dun.! natapos ang lesson namin at ipinakilala sa amin ni bes si roehl.  

hanggang ngayon ay pinipilit kong alalahanin kung san ko nakita tong si roehl na ito na sinasabing pinsan ni bes. dumating na yung point na nasa harap ko na sya at pinakilala na sya sa akin. "GOSH"!!! ang gwapo nya sa malapitan, ang puti ang tangkad! nakangiti sya sa akin at sinabing "pamilyar ka,nagkita na ba tayo dati? sabi ko na eh, nagkita na kami nito pero saan at kailan at paano?! a"ah, ikaw pala humiram ng jersey ko, balik mo ha!" bigla akong natawa dahil sa sinabi nya, para namang di ko ibabalik yung jersey nya. jersey??, jersey?? bigla kong naalala yung lalaki na masungit! tama!! tama!! ikaw yun sigaw ko sabay turo sa kanya. ikaw yung masungit na ayaw magpatulong sa subdivision. napangiti lang sya sa sinabi ko, bigla tuloy akong napayuko. ang cute nya pag ngumingiti, nakakadala!! napansin kong iniwan kami nila bes, tahimik kami nung una pero teka, madaldal pala sya, kung ano-ano ang kinukwento sa akin. at ako naman masayang masaya habang nakikinig sa kanya. teka lang., di ba sabi ko nun, di ko na sya papansinin pag nagkita ulit kami pero ano to,,bakit kinakausap ko pa sya at tumatawa sa mga joke nya na kahit narinig ko na ay wagas parin akong makatawa. ok lang siguro yun,,bawiin ko na lang tutal naexplain na nya sa akin kung bakit sya ganon,,ayaw nya kasi ng tinutulungan sya lalo na ng babae.  

last day na ng basketball lesson namin,,mamimiss ko to yung pagtitig sa kanya habang nagtuturo ng lesson namin,, yung paglalaro namin tas yung hang-out after the class with roehl tapos iiwan kami nila bes, magkwekwentuhan kami hanggang di na namin namamalayan ang oras.

saturday night ay ibinalik ko na ang jersey ni roehl, niyaya nya ako sa may garden, maganda ang view dun maraming halaman at bulaklak,,mahilig kasi si aki na magtanim. tahimik sya nung time na yun,,naninibago ako kaya tinanung ko sya kung anong problema. binigay nya ulit sa akin yung jersey na isinoli ko sa kanya!

roehl: souvenir! 

faye: souvenir?? 

roehl: . .

bigla akong tumalikod sa kanya ng mapagtanto kung anong gusto nyang sabihin. biglang tumulo luha ko.

roehl: aalis na ako bukas.

nagsimula na akong humikbi pagkarinig ko sa sinabi nya,at kung ano-ano na pinagsasabi ko.

faye: napaka-unfair mo.bakit aalis ka agad.pupunta-punta ka dito tapos aalis din, bakit ganun kabilis, di ba pwedeng mag-stay ka muna kahit saglit. isang taon parang ganon. o kaya dito ka na lang, dito sa nakikita ko, hindi mko manlang ba naisip yung nararamdaman ko,namin pag umalis ka! ang daya daya mo, wag ka na lang bumalim dun, roehl di mo ba alam na ma . .

roehl: alam ko na sasabihin mo.kaya nga ako babalik sa probinsya eh. 

faye: napaka unfair mo talaga, di mo talaga iniisip ang nararamdaman ko, madaya!

humarap ako sa kanya pero ngumiti lang sya sakin ng makita nya ko na umiiyak.

roehl: hindi, hindi mo ko naiintindihan faye. . 

faye: ako ang hindi mo naiintindihan.. 

roehl:sssssshhhh... (sabay akap sa akin)

roehl: tama na ang iyak,,sige ka! 

faye: roehl,, d mo ba talaga nararamdaman?? 

roehl: ang alin?? 

faye: nahihirapan na ako! 

roehl: sorry! 

faye: hindi yun,,i mean nahihihrapan nakong huminga,,ang higpit ng akap mo! 

roehl: ha!! ah, sorry faye (sabay hawak sa balikat ko)

bigla ulit akong napaakap sa kanya,

faye: di ko talaga kaya roehl,,wag ka na lang umalis. 

roehl: (tumatawa) 

faye: alam mo kanina ka pa! tawa ka ng tawa habang umiiyak ako,, ano to lokohan? 

roehl: eh,, kasi hahahahaahaha 

faye: ano,, bwisit ka talaga, wag ka na lang kasing umalis.pupunta ka dito tas aalis agad at di na babalik,, 

roehl: nakakatawa ka kasi,, oo, aalis nga ako sino ba may sabi sayo na di na ako babalik???babalik din naman ako eh.kukunin ko lang yung mga requirements ko sa school para makapag-enroll na ko sa school nyo,para lage na kitang nakikita at lagi na tayong magkasama!! oh ano di ka pa tatahan dyan sige ka! bago magbago pa isip ko!

up and downTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon