Alisİkizimin evine gittiğimiz günün üstünden yaklaşık dört gün geçmişti ve ben bu sürede abimlere onu fazla zorlamamamız ve her şeyi akışına bırakmamız gerektiğini söylemiştim.
Başta mırın kırın etselerde sonra onlarında kafasına yatmış olacak ki kabul etmişlerdi.
Bugün uyandığımda ani bir kararla ikizimle tek başıma görüşmek, buluşmak istemiştim ve bu düşüncemi kahvaltı sırasında abilerime kesinlikle söyleyecektim.
Elimi yüzümü yıkayıp işlerimi hallettikten sonra üzerime kalın siyah sweati giyip altıma mom jean giydim.
Siyah çoraplarımı ve beyaz ayakkabılarımı giyip aynadan kendime baktım.
İdare ederdim işte.
Saçlarımı ellerimle düzeltip kaşlarımı düzelttim.
Çok sade olduğumu fark edip dudağımı renklendirmesi için pembe lip gloss sürdüm.
Maskara süremedim çünkü yüzüm makyaja alışık olmadığı için kaşınıyordu ve ben maskara sürdüğümü unutup sürekli kaşıyordum..
Aşağı inip mutfak masada oturan abilerimi görüp "Günaydın ailem!" Dedim ve hepsinin yanağını öptüm.
Savaş abimi öpünce gitmeme izin vermeyip beni belimden yakaladı ve kucağına oturtturdu.
Ben alık alık ona bakarken abim burnumu acıtmayacak bir şekilde ısırıp "Bir yere mi gidiyordun güzelim?.." dedi "Böyle pantolon falan."
Şirince sırıttım ve gülümsedim. "Şey ikizimin yanına gidecektim de.."
Abim yüzüme bakıp yanaklarımı elleri arasına alıp "Peki bundan benim haberim var mı?" Dedi.
"Şimdi oldu ya abim" dedim ve ellerinden kurtulup kafamı göğsüne yasladım.
Abim pes etmiş gibi nefesini verip saçımı öptü. "Öyle olsun bakalım" dedi.
Elimi yumruk yapıp 'yes!' Manasında yukarıdan aşağı indirdim.
-anladınız siz-
"O zaman.. ben bize sandviç hazırlayım" dedim ve kucağından inecekken abim yine belimden yakalayıp "Önce kahvaltı" dedi.
Kahvaltı.. sıcak krep ve nutella, patates kızarması ve kaşarlı omlet, son olarakta tost olmayınca benim için günün en saçma öğünüydü kendisi.
Abimin ağzıma uzattığı salatayla mutsuzca ağzımı açıp bir an önce bu işkencenin bitmesini bekledim.
**Sandviçleri hazırlayıp iki küçük şişeye vişne suyu koydum ve karton bir poşete yerleştirip evden çıktım.
Abilerim bir kaç dakika önce evden çıkmışlardı ve beni dikkatli olmam ve üzülmemem konusunda sıkıca tembihlemişlerdi.
Salih abinin yanına gidince elimdekileri alıp bana montumu ve beremi uzattı.
Onları giyip teşekkür ettim ve arka koltuğa binip kemerimi bağladım.
Salih abide arabaya binip çalıştırmaya başladığında karnımda anlam veremediğim o şey tekrardan olmaya başlamıştı.
**SEA BEN GELDİM ŞİMDİ DERSHANEYE GİDİYOM AEO✨🦾🤗🥯😌👁💞🦿😇❤️✌🏻🙌🏻🦾✨🦾🤬❤️🤬✨😘✍🏿🤨🥳😗😄😊
Öfff amk wattpadi dershaneden geldim bile