1.1

3.1K 161 121
                                    


Alis

Tek tek abilerime baktım. Bana anlatacakları veya söyleyecekleri şey ne olabilirdi ki?

Savaş abim derin bir nefes alıp yanıma oturdu ve beni göğsüne yasladı.

Saçlarımı yavaşça okşayıp derin bir öpücük kondurdu.

"Bebeğim anlatacağım şeylerden sonra ani tepkiler verme olur mu?"

Kafamı yavaşça aşağı yukarı sallayıp abimin göğsüne daha da sokuldum. Bu sırada dış kapının açılıp kapanmasıyla abilerimin bizi yalnız bıraktığını anladım.

Abim yavaşça konuşmaya başladı.

"Sen doğduğunda daha doğrusu siz doğduğunuzda.." diyince kaşlarımı çatıp kafamı kaldıracakken abim kafamı nazikçe tutup geri göğsüne yasladı ve 'şşş' dedi.

"Evet doğru duydun siz dedim çünkü senin bir ikizin vardı Alis." Dediğinde gözlerim yavaşça dolmaya başlamıştı.

Abim titrek bir nefes aldı. Ne yani ağlıyor muydu.

"Doğum esnasında ciğerlerine yeteri kadar oksijen gitmediği için bize vefat ettiğini söylediler"

Yüzümü okşayıp "ama sen vardın" dedi.

"Sen bizim umudumuzdun" "Hep de öyleydin"

"Birkaç yıl önce yine bu şekilde notlar gelmeye başlamıştı sen daha küçük olduğun için pek bir şey anlayamıyordun ama biz anlamıştık"

"İkizin yaşıyordu Alis.."

"Babamız olacak o şerefsiz üniversite yıllarında eğer bir oğlu olursa onu para karşılığı en yakın arkadaşına satmayı teklif etmiş çünkü.."

"Çünkü arkadaşının eşinin doğumu çok riskliymiş eğer çocuk doğarsa ölebilirmiş.."

"Ki ölmüşte.. Babam daha bir günlük çocuğu kimseye fark ettirmeden kadının kucağına verdi Alis."

"Para karşılığı kendi öz evladını sattı o şerefsiz"

Saçımın üzerine düşen damlayla ben de ağlamaya başlamıştım. Az önce bir insanın ne kadar iğrenç olabileceğini duymuştum. Beni diğer yarımdan ayırmışlardı.

Bu hayatta en çok istediğim şey bir ikizimin olması olabilirdi belki de.

Acaba nasıl birisi? Neleri sever? Neleri sevmez? Hangi zorluklar içinde büyüdü?

Bunları bilememek kendimi öldürme isteği uyandırıyordu.

"Abi nerede peki biliyor muyuz?"

Abime dönerek sormuştum bu soruyu

Abim başını aşağı yukarı doğru sallayınca göz yaşlarını silip yanaklarına öpücük kondurdum.

"Neden gitmedik peki" dedim ağlamanın verdiği boğuk sesimle.

"Korktuk Alis.. çok korktuk.. bizi istemezse diye, hem daha küçüktü biraz daha büyümesini beklemeliydik."

Abim göz yaşlarımı silip burnumu öptü ve başını göğsüme yasladı.

"Çok yoruldum Alis.. bir kardeşimin olduğunu bildiğim halde yanımda olmaması canımı sıkıyordu.

Abimle yerlerimizi değiştirmiştik. Şimdi o benim göğsümde uzanıyordu.

Kafasını kollarım arasına alıp saçlarına ufak bir öpücük kondurdum.

"Bize kızmadın değil mi?"

Bunu söyleyince hafifçe gülümsemiştim.

"Hayır size, sana hiç kızmadım"

Abim belime sarılıp; "Teşekkür ederim bu kadar iyi kalpli bir prenses olduğun için" dedi.

Buna karşılık olarak hafifçe gülümsedim ve saçlarıyla oynamaya başladım.
**

Alpten (abooovv)

Sinirle önümdeki duvara bir yumruk daha geçirdim.

Çete ise arkamda sakinleşmemi bekliyordu ama olmuyordu bir türlü.

En sonunda Onur yanıma yaklaşıp beni ittirdi.

"Kendine gel oğlum sabahtan beri ağzını bıçak açmıyor!"

Bu dediğiyle gözlerimi tek tek Ezgi, Aslı, Yiğit, Ömer ve Onur' un üzerinde gezdirdim ve "Sonra" dedim kısık bir sesle ve parkı terk ettim.

Eve doğru -ki ev demeye bile utanıyorum- giderken aklıma iki ekmek almam gerektiği geldi.

Ekmekleri alıp Halil abiyle selam verdim ve eve gittim.

Merdivenleri çıkıp en üst kattaki dairemize ulaştım.

Kapıyı çaldım. Sözde annem sıcacık gülümsemesiyle kapıyı açıp "Oğlum.. hoşgeldin" dedi.

"Hoşbuldum.." diyip ayakkabılarımı çıkardım ve eve girdim.

Sözde babama ve sözde kız kardeşime selam verip 'aç değilim' dedim ve odama çıktım.

Gerçekleri acaba daha ne kadar saklayacaklardı benden merak ediyordum doğrusu.

Evet üvey olduğu öğrenmiştim. Şimdide gerçek ailemin beni bulmasını bekliyordum ve evet onların kim olduğunu da bir çift yumurta ikizim olduğunu da biliyordum..

Beni neden 'PARA KARŞILIĞI' sattıklarını öğrenmek istiyordum!

Biraz yatağımda uzanıp tavana baktım boş boş.

Bir süre sonra aşağıdan gelen kavga sesleriyle kaşlarımı çatıp aşağı indim.

Sözde annem, babam ve kardeşim kapıdaki üç erkek ve bir kızla tartışıyorlardı.

Olaylara anlam veremeyip "Siz kimsiniz?" Dedim kapıdakileri hitaben.

Karşımdaki kişileri görmek istediğim en son kişilerdi.

Beni para karşılığı satan ailem!
##



KAAAAOOOOOSSSSS🔥🔥🔥

Ben bir hafta yokum buralara iyi bakın kddmxmlcöscöaözaşlx

hadi iyi geclllrr.💅🏼💅🏼😳✌🏻😳😳🤗🥳👍🏻

oy ve yorumlarınızı bekliyorumkee!!

Sınır: 23 takipçi eheheheheheh✌🏻✌🏻
Veeeee 28 oy.

😘😘
Yaparsınız siz🤗🤗❤️❤️

bb.👁👄👁

Abilerim  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin